Fight The Dead

Hoofdstuk 4

"Wat bedoel je?" vroeg Alex argwanend en hij keek Liz met gefronste wenkbrauwen aan.

"B-buiten was...", stamelde ze, maar ze kwam niet helemaal uit haar woorden. "De buurvrouw d-die aan het vegen was..."

"Wat?" Alex duwde Kacper en Shanna opzij en opende de deur helemaal, zodat iedereen mee kon kijken. De buurvrouw, die een halfuur geleden nog vredig haar stoep aan het schoonmaken was, lag nu op de grond. Boven haar zat een man, met een grauwgrijze huid. 

"Is die man... haar aan het opeten?" vroeg Shanna en haar mond zakte open. 

"What the fuck", mompelde Rayan terwijl hij een paar keer met zijn ogen knipperde, om zeker te weten dat hij zich niets verbeelde.

"Moeten we hem doden?" vroeg Kacper. "Heb je een pistool of zo?"

"Het enige wat ik heb is een bijl", stamelde Samuel, die zijn ogen niet kon lostrekken van wat er aan de overkant van de straat gebeurde. 

"Ik doe het wel", zei Alex meteen. "Geef me die bijl, ik doe het wel. Ik heb alle zes seizoenen van The Walking Dead gekeken, ik weet wel hoe zoiets moet."

"Zeker van?" vroeg Rayan twijfelend. "Straks doet die 'zombie' een of andere rare aanval en ben je dood."

"Die zombies kunnen nauwelijks iets, die zijn tyfus dom", zei hij en hij haalde zijn schouders op.

"Alex, dit is niet The Walking Dead", zuchtte Kapcer. "Misschien kunnen deze geïnfecteerden wel slimmer reageren."

"Er is maar één manier om daar achter te komen, toch?" 

Een paar minuten later stond Alex in de deuropening met de bijl in zijn handen. Hij deed wel alsof dat hij alles in de hand had, maar Liz merkte best wel dat hij zenuwachtig was.

"Je bent toch echt zeker dat het gaat lukken?" vroeg Shanna voorzichtig. 

"Ja, hoor", mompelde hij en hij liep de deur uit. Terwijl hij over de oprit van Samuel liep, merkte de zombie hem nog niet op, maar wanneer hij de straat begon over te steken, reageerde hij. Hij hief zijn hoofd op en stond recht. Er droop bloed van zijn mondhoeken en zijn handen zaten ook vol bloed van de buurvrouw. Langzaam begon hij naar Alex toe te stappen, die zich klaar hield met de bijl.

"Gaat dit wel goed komen?" vroeg Liz trillend en ze kneep in Shanna haar arm. 

"Ik hoop het", mompelde ze en ze keek gefocust toe hoe de zombie dichter bij Alex naderde. Als de zombie op nog maar één meter afstand was, verzamelde hij al zijn kracht en hakte hij zo hard hij kon midden in het hoofd van de zombie. Hij viel meteen neer en Alex strompelde terug naar de rest.

"Alles oké?" vroeg Rayan terwijl hij over de oprit wandelde. Er zaten spetters bloed op zijn gezicht en zijn lip trilde.

"Gaat wel", murmelde hij. Hij pakte de onderkant van zijn t- shirt en veegde daarmee zijn gezicht schoon. 

"Wat gaan we nu doen?" vroeg Shanna twijfelend. "Als er hier zombies komen, dan kunnen we hier toch niet blijven?"

"Ik denk dat we hier zo snel mogelijk weg moeten", zei Samuel. "Alleen betwijfel ik of het gaat lukken. Waarom is Turnhout afgesloten denken jullie? Omdat daar hoogstwaarschijnlijk het virus is uitgebroken..."

"Dus je denkt dat ze heel Antwerpen gaan afsluiten of zo?" vroeg Rayan. 

"Misschien Limburg er zelfs wel bij", mompelde hij en hij haalde zijn schouders op. 

"Ze kunnen ons toch niet opsluiten bij al die vleesetende mensen?" vroeg Liz verontwaardigd. 

"Dat doen ze vaker bij dodelijke virussen", zuchtte Samuel. "Het enige verschil bij de meeste dodelijke virussen: daar blijf je gewoon dood. Hier ligt het iets anders..."

"Wie weet hebben ze Antwerpen nog niet afgesloten", mompelde Alex en hij beet op zijn lip. "Misschien, als we zo vlug mogelijk naar de kust rijden, zijn we op tijd weg."

"Ik zoek het wel vlug op", zei hij en hij liep terug naar zijn bureau. "Willen jullie alsjeblieft even controleren of alle ramen en deuren dicht zijn?"

"Is goed", knikte Rayan en hij slaakte een zucht.

"Hé, is het ook goed als ik even ga douchen?" vroeg Alex nog voordat Samuel zijn bureau binnenstapte. "Ik heb het gevoel dat ik naar die zombie stink en er hangt bloed op mijn gezicht."

"Ja, doe maar", zei hij. "Boven, tweede deur rechts."

Hij knikte dankbaar en liep de trap op.

"Wie komt mee beneden checken en wie gaat boven checken?" vroeg Kacper. 

"Ik ga wel mee beneden checken", bood Shanna aan en ze liep samen met hem weg. 

"Zullen wij dan maar boven gaan checken?" vroeg Liz zachtjes aan Rayan en ze moest een beetje blozen. 

"Ja, sure", knikte hij en hij liep de trap op. "Ik snap alleen niet echt waarom we boven ook de ramen moeten sluiten."

"Misschien is er een gemakkelijke manier om op het dak te komen of zo", mompelde ze en ze haalde haar schouders op. "I don't know."

Boven deed Rayan de eerste deur open die hij zag. In de kamer stond een groot tweepersoonsbed met een blauw dekbed. Liz liep meteen naar het raam en trok het dicht, terwijl Rayan met een zucht op het bed ging zitten. Hij liet zijn voorhoofd op zijn handen rusten en veegde wat haar uit zijn gezicht. 

"Is er wat?" vroeg Liz en ze ging voorzichtig naast hem zitten. 

"Ik snap het niet", mompelde hij en hij ging rechter zitten. "Zombies zijn echt?"

"Ik kan het beeld niet uit mijn hoofd zetten hoe Alex die zombie zomaar in zijn hoofd hakte", verzuchtte ze. 

"En het beeld van die vrouw die daar lag, half opgegeten", vulde Rayan aan. "Als ik horrorfilms kijk, kan ik zonder moeite tegen al het bloed. Maar dit was zo anders..."