Hoofdstuk 7

300 25 11
                                    

Intussen zaten Rayan, Kacper en Liz ook aan tafel, net zoals Shanna en Alex. Liz smeerde haar broodje en blikte naar Rayan. Hij knikte naar haar en keek dan naar Alex.

"Wij vinden dat we terug naar Bobbejaanland moeten", zei hij vastberaden. "Quinten en Dennis zijn daar misschien nog."

"En Amy en Hanna", vervolgde Liz en ze maakte oogcontact met Shanna.

"Is het daar niet gevaarlijk?" vroeg ze twijfelend. "Er zijn daar mensen gebeten, die zijn nu vast ook zombies."

"Het is wel een groot risico als we er naar toe zouden gaan", zuchtte Kacper. "Het is er waarschijnlijk gevaarlijk."

"Daarom moeten we Quinten en Dennis helpen", zei Rayan. "Het is misschien riskant, maar wat als ze ergens in Bobbejaanland zitten en onze hulp nodig hebben?"

"Ja, je hebt gelijk", stemde Alex in. "Ik wil Quinten en Dennis niet zomaar achterlaten. Alleen zou het dan wel handig zijn als jullie ook zombies zouden kunnen doden."

"Dat lukt wel", zei Liz meteen. "Er liepen er daarnet een paar over straat. We gaan naar buiten en we proberen ze te doden."

"Oké."

Ongeveer een halfuur later stonden ze met z'n allen in de gang. Alex had de bijl nog steeds, Rayan had een oude baseballknuppel gevonden en Shanna, Kacper en Liz hadden allen een groot mes. 

"Er zijn er vier in de buurt, ieder van jullie doodt er eentje, oké?" vroeg Alex en hij keek ze allemaal een voor een aan.

"Dit keer lukt het me wel", mompelde Shanna, meer tegen zichzelf dan tegen de rest.

"Ik ben er ook klaar voor", zei Liz en ze opende de voordeur.

Rayan liep op de dichtstbijzijnde zombie af, terwijl Shanna, Kacper en Liz naar de overkant liepen voor de andere drie zombies. Alex liep voor de zekerheid met hen Shanna en Liz mee, omdat hij Rayan en Kacper meer vertrouwde. Zij waren ook gewoon kwetsbaarder dan hen.

"Het gaat me lukken", fluisterde Shanna en ze liep op de zombie af, gevolgd door Alex. Ze hield haar mes klaar wanneer hij op haar afliep en toen hij net dicht genoeg was, stak ze hem midden in zijn voorhoofd. Vlug trok ze het er weer uit en ze zag haar handen beven.

"Gaat het?" vroeg Alex aan haar en hij legde een hand op haar schouder.

"Het is vreemd om iemand te vermoorden die ooit een onschuldig persoon was", verzuchtte ze en ze bekeek haar mes, dat nu helemaal bebloed was.

"Niet denken aan wie ze ooit waren", zei hij beslist. "Dan ga je twijfelen en dat mag niet."

"Misschien", knikte ze twijfelend en ze keek naar de overkant, waar Rayan met al zijn kracht de honkbalknuppel in het hoofd van de zombie sloeg. Bij de eerste klap ging hij nog niet dood, maar viel hij wel op de grond. Nog voordat hij terug op kon staan, sloeg hij hem een paar keer in het hoofd, waardoor hij uiteindelijk doodging. Ze wendde haar blik af van het vieze tafereel en zag dat ook Liz en Kacper hun zombies hadden gedood met hun mes.

"Kom, we gaan terug naar binnen", zei Alex, nadat hij Shanna met een bange blik had zien kijken naar de dode zombies die op de straat lagen.

"Goed idee", zuchtte Liz en ze stapten allen vlug terug naar het huis van Samuel.

"Waren er veel zombies op straat?" vroeg hij, terwijl hij van de trap kwam afgelopen. Zijn haar was nog nat en hij had andere kleren aan.

"Vier", antwoordde Rayan en hij zette zijn knuppel tegen de muur. "We hebben trouwens besloten om terug naar Bobbejaanland te gaan, ga je mee?"

"Waarom zouden jullie teruggaan?" vroeg hij verbaasd. "Er zijn daar waarschijnlijk heel veel zombies."

"Onze vrienden zijn er", antwoordde Liz. "Dennis, Quinten, Amy en Hanna."

"Ik ga jullie niet tegenhouden om er naar toe te gaan, maar zelf ga ik niet mee", zuchtte hij. "Hoe gaan jullie er geraken? Bussen en treinen rijden niet meer."

"Zou jij misschien ons er naar toe willen brengen?" vroeg Shanna voorzichtig. "Je hoeft zelf niet uit te stappen of zo, en je zet ons een paar kilometer voor Bobbejaanland af, de rest kunnen we wel stappen."

Even twijfelde Samuel, maar uiteindelijk knikte hij. "Oké."

Fight The DeadWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu