Fight The Dead

Hoofdstuk 12

Vroeg in de ochtend werd Liz wakker door het licht dat naar binnen scheen in de toiletten. Ze opende vermoeid haar ogen en bemerkte dat ze in Rayans armen lag. Zachtjes glimlachte ze en keek ze naar de andere. Shanna haar hoofd was op Alex' schouder gezakt tijdens het slapen en Kacper was de enige die op dat moment ook wakker was. Hij had nog niet gezien dat Liz haar ogen ook al open waren, dus ging ze recht zitten en hij keek op.

"Goedemorgen", fluisterde ze zodat ze de rest niet wakker maakte.

"Goedemorgen", zei hij stil terug. "Moeten we de rest wakker maken? Het is al acht uur."

"Oké", knikte ze en ze gaf Rayan een zacht duwtje tegen zijn schouder terwijl Kacper Shanna, Hanna en Alex wakker maakte. Langzaam opende Rayan zijn ogen.

"Is het ochtend?" vroeg hij vermoeid, al was die vraag redelijk overbodig omdat het buiten licht was.

"Ja", antwoordde Liz. "We moeten proberen terug te wandelen naar Samuels huis."

Hij ging recht zitten en slaakte een zucht. Wat er gisteren gebeurd was kon hij maar niet uit zijn gedachten zetten. Hij kon het niet geloven dat een van zijn beste vrienden er niet meer was. Gelukkig was zijn familie veilig, dacht hij. Hij zat dan wel opgesloten in de quarantaine, maar zo waren zijn moeder en broer wel veilig. 

"Heeft iemand nog water?" doorbrak Alex de stilte. Hij was al rechtgestaan en leunde tegen de toiletdeur. "Mijne is op."

"Ik heb nog wel", antwoordde Rayan en hij grabbelde in zijn rugzak. Het kleine flesje dat hij er uit haalde was ook nog maar halfvol en hij gooide het naar Alex toe. "Hopelijk komen we op tijd bij Samuel terecht."

"Wie heeft hier het beste geheugen?" vroeg Shanna en ze keek de anderen aan. "Ik weet nog wel ongeveer de weg van zijn huis naar hier, maar niet helemaal."

Er viel een pijnlijke stilte. Iedereen was er wel bang voor dat ze de weg niet zouden terugvinden, alhoewel ze het grootste deel van de tijd op een simpele steenweg hadden gereden.

"Een paar keer fout inslaan en we vinden zijn huis nooit meer terug", verzuchtte Kacper, die zijn motivatie begon te verliezen. 

"Met die instelling gaan we er ook niet komen", zei Alex een beetje kortaf en hij raapte zijn bijl op van de grond. "Laten we gaan." 

"Hij heeft gelijk", zei Shanna en ze liep naar hem toe. Alex trok de deur van de wc open en bemerkte dat er drie zombies in de buurt rondliepen. De drie zombies kwamen op het geluid af van de deur die hij net had opengetrokken. Shanna schrok even, maar Alex liep naar buiten met de bijl in zijn hand. Kacper liep hem achterna en doodde een van de twee, terwijl Alex de andere twee doodde. Shanna, Liz, Hanna en Rayan wandelden ook naar buiten en met z'n zessen begonnen ze richting de ingang te lopen. Het was stil, niemand zei een woord. Door de gebeurtenis van gisteren en omdat ze nog een lange weg voor de boeg hadden, voelde iedereen zich slecht. 

"Denk jij dat we Samuels huis terug gaan vinden?" vroeg Rayan tegen Liz. Ze liepen samen een paar meter achterop van de rest. "Eerlijk?"

"Ik weet het niet", zuchtte ze. "Misschien wel, maar als we het niet vinden hebben we een groot probleem."

"Ja", zei hij en hij stak zijn handen in zijn zakken. Alhoewel het augustus was, het was geen goed weer. De hemel was donker en het waaide best hard. 

"Dit is allemaal zo kut." Liz stampte gefrustreerd tegen een steentje dat in haar weg lag. "Ik ben zo bang voor mijn familie. Misschien is er wel iets gebeurd en heb ik helemaal geen afscheid kunnen nemen."

Rayan haalde zijn schouders op. "Ik zou willen zeggen dat je je geen zorgen hoeft te maken, maar dan zou ik liegen. Na wat er gisteren is gebeurd, heb ik geen idee wat het volgende is dat er ons te wachten staat."

Woow, dank je voor de vele votes op het vorige hoofdstuk! Ik had het echt niet verwacht :)