günler günler önce.. ejderhalar ile dinozorların savaştıkları zamanlarda yada dur aq o kadarda değil aslında iyi gidiyodum neyse bir dahaki sefere artık. günler günler önce.. hep aklımda keşlere hayat neden bukadar güzel diye merak ediyordum taaki karşıma yan mahalleden keş sülo çıkana kadar. o an anlamıştım ki o benim gerçek dostumdu. o penguen gibi yürüyüşü fok balığı gibi çırpınışlarıyla beni adeta etkilemişti. neyse gittim ben bunun yanına tanışma hevesiyle selâmun aleyküm selo dedim buda bana abi ben ateistim dedi o zaman sa sülo dedim bana böyle gel işte abi bakışı atarak as abi dedi. nasılsın napıyon falan muhabbetlerini geçiyorum başladık biz bununla takılmaya. ama nasıl mutluyum şu çimlere gel dese gidicem o derece yani. baktım bu birşeyler kokluyo dedim selo ben seni olmayan kardeşim gibi görüyom ver banada kardeş payı yapalım dedim oda iyide abi senin annen kimki desede yine verdi. bi çektim çekiş o çekiş yani beş saniye önce sokaktayken bi anda yanıma beş altı kız geldi dijeyler, partiler kısacası seloyla ortamın dibine resmen vurmuştuk. hatta bir kızla twerk dans bile yaptım. sabah uyandığımda ise o acı gerçekle karşılaştım bir ara sokağın köşesinde yanımda sadece selo vardı yoksa o kız, yoksa demeye dilim varmıyor. dilim demişken dilimdede acayip bir tuzlu yapışkan sıvı vardı çektiğim şeyden olsa gerek.
