Sprookjes......maar dan anders

De prins op het witte paard.

Er was eens een prinses, die graag met een èchte prins wilde trouwen. Daarom stuurde zij dienaren de hele wereld rond om een prins te vinden, maar dat bleek veel moeilijker dan ze van tevoren had gedacht. In de wereld waren veel prinsen, maar altijd als de dienaar een prins naar het paleis had meegenomen, was er altijd iets dat niet in orde was. De meegenomen prins bliefde ze daarom niet en hij werd zonder pardon naar huis gestuurd.
Dit ging zo een paar jaar door en de prinses raakte bedroefd. Zou het ooit nog lukken om een echte prins te vinden?
Op een avond, na een lange warme, drukkende, stoffige dag waarop er een onweer dreigde, stond vlak voor het noodweer losbarstte een vieze, stinkende en hevig zwetende jongeman op een eveneens smerig, onwelriekend en transpirerend paard voor de poort. Hij vroeg om onderdak en om een ander paard te leen te krijgen, omdat het zijne kreupel was geraakt. Hij zei er bij dat hij een prins was op weg naar huis. Iedereen kon wel zeggen dat hij een prins was! Toch had de jongeman echter iets edels en nobel over zich.
Terwijl de koningin hem een maaltijd aanbood bedachten de prinses en de koning een plan om uit te vinden of de jongeman wel een echte prins was. "Laat de uitvoering van het plan, maar aan mij over." zei de koning.
De koning gaf de stalknecht de opdracht om het enige koninklijke paard van stal dusdanig te vermommen dat het onherkenbaar was. De koning kwam weer in de eetzaal, toen de jongeman klaar was met eten. De koning bood de jongeman een slaapplaats in het paleis aan en vertelde hem dat hij het te lenen paard zelf mocht uitkiezen. De jongeman weigerde in het paleis te slapen, maar wilde in plaats daarvan graag de nacht in de stal doorbrengen. Dan was het makkelijker om een geschikt paard te kunnen kiezen.
Na een onrustige nacht met veel onweer, verscheen de jongeman onuitgeslapen aan het ontbijt. "En....heb je een keus kunnen maken?" vroeg de koning. "Ja, dat wel......maar het klopt niet.....het paard waar ik voor ga ziet er niet uit! Maar toch zegt iets me dat ik dit paard moet kiezen. Dit heeft me de hele nacht wakker gehouden." De koning leek erg blij met dit bericht, gaf zijn dochter een knipoog en zei: "Wijs ons straks het paard maar eens aan."
Na het ontbijt ging de hele koninklijke familie met hun gast naar de stal. Daar wees hij een vaalbruin, smerig paard met prachtige ogen aan. De koning werd nog verheugder en gaf de stalknecht het bevel om een emmer water te halen en het paard schoon te maken. Even later was het vaalbruine, smerige paard veranderd in een prachtig wit paard. "Inderdaad," zei de koning."Je bent een echte prins, want alleen een èchte prins herkent altijd een wit paard, hoe het er ook uitziet!"
Nog diezelfde morgen vroeg de koning of de prins met zijn dochter wilde trouwen. Gelukkig voor haar wilde hij dat wel! De prins kreeg het witte paard cadeau en samen vertrokken ze naar zijn koninkrijk.