Roodkapje (pov wolf)

66 2 0
                                    

"Au, die rot poot. Waarom was ik zo stom om een paar dagen geleden in een valkuil te vallen? Daardoor is alle ellende begonnen. Meestal herken ik valkuilen onmiddellijk! Gelukkig was de kuil niet diep genoeg en kon ik er uit komen. Maar die hònger die ik daarna kreeg.......ik kon geen konijn meer vangen met die verstuikte poot." Al mopperend liep ik die dagen er na door het bos. Op een dag hoorde ik uit de verte geritsel en ik hoopte dit keer wél een konijn te kunnen vangen. Maar nee, toen ik dichterbij kwam, bleek het konijn te kunnen zingen. Het was een mensenkind! Nog beter, want die rennen niet zo hard.
Ik ging er naar toe, langzaam lopend zodat mijn manke poot niet opviel. Vreemd...het kind, gekleed in een rode cape en een rood mutsje schrok niet van me en bleef gewoon doorlopen op het bospad. Hoorde ze me niet, zag ze niet dat ik een wolf ben?

Ik ging naast haar lopen en vroeg: "Meisje waar ga je zo vroeg naar toe?" Ze keek me vriendelijk aan en zei:"Naar grootmoeder. Die is ziek. Ik ga haar koekjes en wijn brengen. Ze woont in een klein huisje aan de andere kant van het bos. Je kent het vast wel."
Mwa, dat bood de mogelijkheid van een goede maaltijd. Ik stelde voor dat haar oma het vast leuk vond als ze ook een bosje bloemen mee zou nemen. Ik wees haar een open plek waar veel bloemen groeiden. Enthousiast begon ze meteen te plukken Ik wenste haar succes met bloemen plukken en ging op pad. Als ik het slim aanpakte kon ik vandaag twee mensen oppeuzelen i.p.v. maar eentje.

Al snel had ik het huisje gevonden. De oudere dame verzocht me aan het touwtje te trekken om de deur te openen. Toen ik binnenstrompelde verschoot ze, wilde wegvluchten, maar de zieke oude dame in de bedstee die had geen enkele kans om aan mij te ontsnappen. Ik slokte haar met huid en haar op. Zo, dat was één.
Nu moest ik een goed plan maken om ook dat meisje te kunnen vangen.

Ik zou op de stoel kunnen gaan zitten, maar als ze me op tijd zag en de deur voor mijn neus dicht zou slaan dan kon het wel eens lastig worden om haar te pakken te krijgen. Ik ben namelijk niet zo snel met deuren openen en met die poot en een halfvolle maag kan ik uiteraard niet snel genoeg rennen om haar in te kunnen halen. Ik snuffelde eens rond in de kasten en vond een nachtjapon, een slaapmutsje en een oude leesbril. Perfect! Ik deed de kleren aan, zette de bril op en kroop in de half donkere bedstee. Vrijwel meteen viel ik in slaap...

Ik werd wakker van het stemmetje van Roodkapje. "Trek maar aan het touwtje en de deur gaat open" zei ik met een krakende, slaperige stem. Het meisje kwam binnen en ging op de stoel naast de bedstee zitten. Ze leek iets door te hebben, maar begreep het toch niet helemaal. Ik kreeg de raarste vragen naar mijn hoofd:

"Grootmoeder, waarom heeft u zulke grote oren?"

Tja wat moet je daar nu voor antwoord op geven?

"Dat is om je beter te kunnen horen, mijn kind"

En meteen vuurde ze nog meer vragen op me af:

"Grootmoeder, waarom heeft u zulke grote ogen?"
"Dat is om je beter te kunnen zien, mijn kind"

"Grootmoeder, waarom heeft u zulke grote handen?"
"Dat is om je beter te kunnen vasthouden mijn kind"

Het begon me te vervelen....

"Grootmoeder, waarom heeft u zulke grote tanden? "
"Dat is om je beter te kunnen opeten!"

En meteen sprong ik op haar af en at haar op met huid en haar voor ze goed en wel in de gaten had wat er gebeurde. Pfoe, dat lag wel even zwaar op mijn maag zeg. Ik kroop gauw de bedstee weer in en viel volgevreten en voldaan in slaap.

Toen ik wakker werd, had ik vreselijke pijn in mijn buik en stond er zo'n jager met garen mijn buik dicht te naaien. Ook zag ik Roodkapje en haar oma naast de jager staan. Toen de jager klaar was, kreeg ik slaapdronken als ik was, een zet. Vreemd, mijn maag voelde nog steeds vol en loodzwaar aan. Ik had enorme dorst. Ik sleepte me naar een vijver, verloor daar mijn evenwicht door die rotpoot en viel voorover de vijver in. Ik ben bijna verzopen. Gelukkig was het daar niet diep en is het me nog net gelukt er uit te komen.

Het is gek...ik heb de laatste dagen helemaal geen trek, maar toch word ik steeds magerder en futlozer. Ik ga maar weer eens een dutje doen.

Wat die houthakker gedaan heeft, weet ik niet, maar het voelt niet goed.

Sprookjes......maar dan andersWhere stories live. Discover now