Op een dag kreeg een koningspaar een zoontje, een klein prinsje. De koningin kon haar ogen niet geloven. Wat een lelijke baby! Je kon al zien dat hij later een enorme neus zou krijgen, dat hij een niet met een beugel te verhelpen overbeet zou hebben, dat hij uitpuilende scheel kijkende ogen had, een mager spinnennekje en nog een stel flaporen ook. Daar zouden mooie prinsenpakjes niet helpen om er een knappe droomprins van te maken.
Verdrietig lag de koningin in haar kraambed. Een oude wijze vrouw (een fee) die wel kon vermoeden hoe de stemming in het paleis was nadat ze foto's in de (roddel)pers en op het web had gezien, kwam langs om de koningin te troosten en te helpen. Nee, mooier maken kon ze het prinsje niet, maar ze kon er wel voor zorgen dat het hem aan verstand en leercapaciteit niets zou ontbreken. Daarnaast zou hij een goed karakter hebben en welbespraakt zijn. Bovendien kon hij degene van wie hij het meest zou houden als hij volwassen was, zijn slimheid, leervermogen en welbespraaktheid schenken, zodat deze dezelfde vermogens zou krijgen als hij zelf.
De prins groeide op als een vrolijke, lieve, zachtaardige, behulpzame en wijze jongen. Hij leerde vlot alles wat nodig was om later een goede koning te worden.
Een aantal jaar na de geboorte van het prinsje, werd er in een ander koninkrijk een prinsesje geboren. Zo mooi en zo'n perfect gezichtje had deze baby, dat haar moeder, de koningin van het andere koninkrijk, apetrots was dat zij zo'n prachtig kindje had gebaard. Ze stuurde foto's naar alle bladen, maakte stralende selfies met haar dochtertje en plaatste deze op het web.
Ook zij kreeg bezoek van de oude vrouw. Deze keer niet om haar te troosten, maar om haar een lesje te leren. Het prinsesje was dan wel een schoonheid, maar makkelijk leren zou het kindje niet, omdat ze dyslexie, dyscalculie, NLD, ADD en een taalspraakstoornis zou hebben. Ze zou op iedereen dom overkomen. Een echt dom blondje zou het zijn.Woedend stuurde de koningin de oude vrouw weg.
Na twee jaar bleek de voorspelling al aardig uit te komen. Het prinsesje liep achter op haar leeftijdsgenootjes.
De koningin beviel nogmaals van een dochtertje. Dit keer was het kindje spuuglelijk. Verdrietig lag de koningin in het kraambed. Nu kwam de oude vrouw langs om haar te troosten. Het prinsesje mocht dan wel lelijk zijn, maar ze zou wel een goed stel hersens hebben, grappig zijn en in het bezit zijn van een lief karakter, zodat niemand meer zou merken dat ze lelijk was. De koningin was dankbaar, maar vroeg de oude vrouw alsjeblieft iets aan de leerstoornissen van haar oudste dochter te doen. Dat kon de oude vrouw niet, maar wel kon ze het domme prinsesje de gave geven om aan van wie ze het meest zou houden als ze volwassen was schoonheid te schenken.
De prins en de twee prinsesjes groeiden op. Ze kenden elkaar wel van gezicht, want ze hadden elkaar wel eens gezien bij koninklijke gala's, maar het leeftijdsverschil was net wat te groot om elkaar echt te spreken of om met elkaar op te trekken als kind of puber. Wel was de prins stiekem al jaren verliefd op het mooie prinsesje. Hij zocht foto's van haar op het web en downloadde deze op zijn PC of telefoon. Het bleef bij dromen over een toekomst samen, Eerste stappen ondernam hij nooit. Hij was zich te bewust van zijn lelijkheid.
In het paleis van de prinsesjes was het vanaf hun zestiende een komen en gaan van edele en/of rijke jongemannen die eerst op de knappe prinses afkwamen. Ze haakten echter al gauw af, omdat deze prinses niet veel interessants te zeggen had, niet snel iets begreep en ook nog eens moeilijk uit haar woorden kwam. Vervolgens voerden ze wel hele gesprekken met haar zusje. Dat deed het mooie prinsesje veel pijn en dat maakt haar zich heel bewust van haar domheid.
Toen de beide prinsesjes oud genoeg waren, gingen ze samen naar een internationale elite privé-universiteit en kregen daar een royaal appartement met personeel op de campus. De prins studeerde daar ook, maar hij was al bijna klaar met zijn studie. De jongste prinses vloog door haar studie en maakte vele vrienden. De mooie prinses had de grootste moeite met haar studie en had een buddy die haar hielp met plannen en organiseren of aantekeningen, samenvattingen en opgaven maken. Daarnaast moest ze wel vaker wel dan niet de lesstof nogmaals aan de prinses uitleggen. Ze deed wel twee keer zo lang over haar studie als haar zusje.
YOU ARE READING
Sprookjes......maar dan anders
Ficción GeneralDeel 1 De bekende sprookjes verteld met een andere hoofdpersoon. Prinsessen worden prinsen en omgekeerd. Deel 2 De bekende sprookjes verteld vanuit een ander gezichtspunt Deel 3 De bekende sprookjes in de moderne tijd geplaatst Deel 4 Betover(en)de...