Hoofdstuk 03

32 6 2
                                    

Mijn hart word bang als ik hem zie. Maar mijn hersens zijn eigenlijk wel gerustgesteld, het is niet een een of andere dronkenlap die me gaat ontvoeren. Hoewel, ik ruik aan Camerons adem dat hij behoorlijk wat heeft gedronken.

'Hai babe, heb je me gemist?' Hij grijnst zo breed dat het lijkt alsof het er elk moment af kan vallen. Zijn hand laat mijn mond los. 'Wat denk je zelf.' 'Nou, als ik jou was zou ik nu ja hebben geantwoord.' Ik rol met mijn ogen. Ik voel dat Camerons greep om mijn middel nog sterker worden. Hij trekt me in een slag van mijn fiets af en neemt me mee een steegje in. Ik probeer tegen te stribbelen maar zijn spieren zijn heel wat sterker dan mijn slappe dingen om mijn armen.

'Laat me nu los!' Ik wil schreeuwen maar hij slaat zijn hand weer op mijn mond. Dit keer wat harder waardoor mijn lippen tintelen. Van de pijn schiet mijn mond open. Hij grijnst van hier tot Tokio. Deze jongen kickt er echt op om mij pijn te doen! Ik probeer wat te zeggen maar zijn hand zit in de weg. Ik open mijn mond weer om hem deze keer te bijten. Van pijn laat hij me los en ik schiet weg. 'Amelia!' Zijn stem buldert hard en ik hoor hem achter me aan rennen. Ik weet dat hij een stuk sneller is, maar hij staat nu al binnen 3 seconden naast me. 'Babe, de volgende keer dat je wilt ontsnappen moet je wat aan je conditie doen.'

Ik kijk hem woest aan. Ik weet dat ik niet bepaald de beste conditie van iedereen heb, maar dat hoef ik niet van deze oen te horen! 'Wat wil je nou van me.' Ik kijk naar de grond omdat ik het antwoord al verwacht. 'O dat weet je best.' Hij trekt me dichter tegen hem aan en mijn adem stokt in mijn keel. Zijn hand streelt mijn kaak terwijl ik me niet probeer te verroeren. Vanuit mijn ooghoeken zie ik zijn grijns op zijn gezicht plakken. Wanneer leert die gast dat dit allesbehalve aantrekkelijk is!

Zijn hand glijd naar mijn mond toe en ik klim mijn lippen stevig op elkaar. Zijn grijns wordt nog breder dan dat hij al was. Cameron buigt heel langzaam naar voren. Zijn lippen hangen nu een paar millimeter voor de mijne. Net als hij ze op de mijne wil plakken draai ik weg. Zijn lippen drukken nu tegen mijn oor. 'Ook goed.' Fluistert hij in mijn oor. Met een snelle bewegen draait hij mijn hoofd om en drukt zijn lippen op de mijne. Ik schrik me dood en verstijf.

Na een paar tellen besef ik wat hij aan het doen is en ik ruk me los. Hij blijft verbaast achter terwijl ik snel naar mijn fiets been. Waar denkt die gast mee bezig te zijn! Hij kan misschien bijna elk meisje krijgen, mij kan ie mooi vergeten! 'Amelia! Ik weet heus wel dat je het lekker vond.' Ik voel hem gewoon grijnzen. Ik draai me niet om maar stap op mijn fiets en fiets zo snel mogelijk weg.

Aangekomen bij mijn huis staat mijn vader al bij de deur. 'Amelia! Je bent een  uur te laat! We waren zo ongelofelijk ongerust! Is er niet iets gebeurd?' Ik kijk mijn vader geïrriteerd aan. Mooi niet dat ik dit verhaal aan zijn lippen ga hangen! 'Nee pap, ik was gewoon de tijd vergeten!' 'Oké schat, kijk wel uit he! Voor je het weet lig je in de handen van een rare jongen.' Het laatste zegt hij grinnikend. Ik zeg maar niets en loop de woonkamer in. 'Schat, wij hebben al gegeten omdat je broer morgen vroeg op moet. Er staat een bord in de magnetron, eet smakelijk schat!' Ik knik en loop door naar de keuken.

Tijdens het eten check ik mijn telefoon even. Ik heb een berichtje van Sophia binnengekregen!

Hey Am! Ik wil je nog even bedanken voor het helpen van mijn wiskunde! Ik begrijp het nu super goed! Ik vond het ook heel gezellig vanmiddag! Moeten we vaker doen❤️ xxx Sophia!

Ik lees het appje door en ik stuur een antwoord terug.

Geen dank voor het helpen, ik deed het graag! Ik vond het ook heel gezellig! Ik heb nu al zin in de volgende keer!❤️ xxx Ammie

Net als ik mijn Instagram aan het checken ben krijg ik een berichtje van een onbekend nummer. Meteen krijg ik een naar gevoel in mijn buik. Ik open het berichtje en mijn mond valt open.

Hai babe. Ik weet heus wel dat je het net heel gezellig met me vond! Ik heb nu al zin om je morgen weer te zien. Berijdt je maar vast voor😉  -xxx- je weet wel wie.

Met een brok ik mijn keel loop ik verdwaast naar boven. Hoe heeft hij in hemelsnaam mijn nummer gekregen! Ik maak degene af die dat heeft gedaan. Door mijn boosheid zie ik niet waar ik loop en ik bots tegen een stalen plaat op. O wacht, het is het getrainde bovenlijf van mijn broer. Ja ik weet het, het is niet echt normaal om een broer of zus te complimenteren, maar hij doet er ook echt zijn best voor. Hij heeft net als ik blond haar, maar bij hem krult het een beetje. Mijn bruine ogen zijn bij hem vervangen door grote blauwe ogen. Ook hij heeft sproetjes. We lijken eigenlijk best veel op elkaar, maar hij is veel gespierder. 'Kijk waar je loopt zus!' Ik zucht om de toon in zijn stem. De laatste tijd is hij steeds vaker chagrijnig en ik heb daar echt veel last van. 'Jaja sorry hoor.' Ik loop snel door naar mijn kamer waar ik direct neerplof op mijn overheerlijke bed.

Na een paar minuten sleep ik mezelf weer mijn bed uit om me klaar te maken voor bed. Ik pak een pyjama uit mijn kast en loop naar de badkamer. Mijn broer wil de badkamer ook in maar ik glip hem net voorbij. Snel draai ik de deur op slot. 'Amelia! Kom op!' Ik steek mijn tong uit terwijl hij het niet kan zien. 'Nou wel opschieten dan!' Dan loopt mijn broer stampend weg.

Ik kleed me uit en stap de heerlijke douche in. De heette stralen branden op mijn huid maar toch zet ik hem nog wat warmer. Het voelt goed en zo lijkt het of alles wegzakt wat er vandaag is gebeurd. Ik sluit mijn ogen en ik sta nog even vijf minuten genietend onder de douche.

Ik sleep mezelf de douche uit met het vooruitzicht dat ik zo heerlijk in bed kan ploffen. Ik doe mijn ondergoed en pyjama aan en poets nog snel mijn tanden. Mijn haar bind ik in een hoge knot en dan loop ik de badkamer uit. Onderweg naar mijn kamer zie ik Thom de badkamer in gaan. 'Bedankt voor het opschieten zus.' Zegt mijn broer sarcastisch. Ik grinnik en stap dan mijn slaapkamer in

Ik leg mijn kleding op een stoel waar nu al een grote hoop ligt van de vorige dagen. Morgen maar even in de was doen, denk ik bij mezelf. Mijn telefoon hang ik aan de oplader en zelf plof ik in bed. 'Mam pap! Ik ga slapen!' Schreeuw ik nog even zodat ze het weten. 'Oké lieverd! Slaap lekker!' 'Dankje mam!' Schreeuw ik nog terug. Langzaam sluit ik mijn ogen en geef ik me over aan mijn dromen.

Amelia's AnorexiaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu