παρτ #7

348 32 1
                                    

«Λοιπον θα σε πάρω τηλέφωνο για να σου πω που θα βρεθούμε, εντάξει;» μου ξανά λέει η Ιωαννα.

«Ενταξει» της λέω και βλέπω τον Αρη να έχει φουντώσει. Εδώ και πόση ώρα που έχουμε σχολάσει η Ιωαννα μου λέει τινθα κάνουμε σήμερα.

«Εγω φεύγω» μου λέει ο Αρης και πριν προλάβω να μιλήσω έχει φύγει τό γουρούνι.

«Σορρυ ρε φιλενάδα» δικαιολογηται η φίλη μού. Δεν φταίει και τόσο εκείνη αλλά αυτός. Βλάκα!

«Δεν πειράζει, λοιπόν φεύγω θα τα πούμε»

«Φιλακια»

Ξεκίνησα να περπαταω για το σπίτι μού. Φόρεσα τα ακουστικά μου και άκουγα μουσική. Πόσο ηλίθιος είναι δεν μπορεί να περιμένει λίγο, τι στο καλό του ζήτησα. Αλλά ενας μπουμπουνοκεφαλός είναι. Άκουσα κάποιος να φωνάζει το όνομά μου, όταν γύρισα το κεφάλι μου είδα έναν νεαρό.

«Η Εμμανουελα είσαι;» με ρωτάει.

«Εσύ ποιος είσαι;» τον ρωτάω χωρίς να του απαντήσω στην ερώτηση που μου έκανε.

«Ας πούμε πως θέλω να σε προστατεύω»

«Απο ποιόν;» τον ρώτησα παράξενη.

«Απο τον Αρης, δεν νομίζω να σαρεσει το αγόρι σου να είναι ένας αλήτης που κάνει μαύρο» μου λεει και παγώνω. Όχι δεν κάνει κάτι τέτοιο ο Αρης. Σωστά;;

«Τι είναι αυτά που λες;»

«Έπρεπε να μάθεις» απάντησε και έφυγε.

Σίγουρα υπάρχει μία εξήγηση για όλα αυτα. Συνέχισα να περπαταω αλλά στις σκέψεις μου γυρνούσαν αυτά πού νου είπε αυτός ο νεαρός. Που με ξέρει;

_________________________
Μικρό... η Εμμανουελα έμαθε για τον Αρης... Είναι αλήθεια άραγε;; Και αν ναι πια θα είναι η συμπεριφορά της;; Τι θα κάνει ο Αρης όταν θα μάθει;;;
Καληνύχταα

Επικίνδυνος έρωταςWhere stories live. Discover now