part #15

362 30 3
                                    

#2χρονια μετά

Δύο χρόνια ζω χωρίς αυτό, έχω να το δω από εκείνο το βράδυ που μου είπε εμείς δεν θα τελειώσαμε ακόμα ποτέ δε θα τελειώσουμε, εξαφανίστηκε βασικά πήγε να ζήσει με τον πατέρα τού έτσι μου είπε η κ.Σοφια. Ακόμα ερωτευμένη μαζί του τίποτα δεν άλλαξε, ακομα έχω συναισθήματα για αυτό και πιο μεγάλα.

Μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουν αλλάξει πολλά, η μητέρα βρήκε ένα καινούργιο άντρα και μένουν μαζί το τελευταίο χρόνο, από ότι μου είπε ότι σκέφτονται και για γάμο. Χαίρομαι πολύ για αυτούς έχω να δω την μαμά μου τόσο ευτυχισμένη πολλά χρόνια.

Εγω πέρασα ψυχολογία και ευτυχώς στην θεσσαλονικη οπότε δεν θα έπρεπε να ξανά μετακόμισω. Με τον Γιώργο εκείνο το βράδυ βγήκαμε με πήγε σε ένα ωραίο καφέ και κατσαμε μιλήσαμε και τελικά τεριαζαμε σε κάποια πράγματα. Καναμε σχέση αλλά δεν άντεξε πολύ, δεν ήμουν αρκετά ερωτευμένη μαζί τού δεν ένιωθα έτοιμη στο να προχωρήσουμε οπότε το τελειώσαμε.

Η Ιωαννα ειναι ακόμα μαζί με τον Αλεξ, βέβαια χωρίζουν σχεδόν κάθε μήνα αλλά μετα τα ξανά βρίσκουν. Εκείνη πέρασε ιατρική στην θεσσαλονικη και εκείνη ευτυχώς. Πλέον ήμαστε αυτοκόλλητες, την έχω σαν αδελφή που δεν είχα ποτέ.

Η πόρτα του διαμερίσματός μου ανοίγει και μέσα μπαίνει η Ιωαννα τσιρηζοντας.

«Χρονια πολλά στην καλύτερη κολλητή του κόσμου» μου λέει και πέφτει στην αγκαλιά μού. Ξέχασα να σας πώς σήμερα έχω τα γενέθλια μού και επίσημα 20.

Στο διαμέρισμα μπαίνει η μητέρα μου με τον καιρό.Σταυρο, η κ.Σοφια και ο Αλεξ. Όλοι μου εύχονται για τα γενέθλιά μού. Ξανα κοιταω την πόρτα μήπως τον δω να μπαίνει αλλά δεν γίνεται κάτι.

«Δεν ήρθε..» μου λέει ο Αλεξ και με αγκαλιάζει. Πρέπει να το πάρω απόφαση ότι δρν θα γυρίσει ποτέ.

___________________
Από εδώ ξεκινάει το καλό.... σας παρακαλώ πείτε μου αν σας αρέσει.😏

Επικίνδυνος έρωταςWhere stories live. Discover now