The Bucket list

8.

Louis pov.

''Louis, hou mijn hand vast. Alle stelletjes hier doen dat.'' Sist Briana in mijn oor. ''Ja, dat is de reden waarom wij geen stelletje zijn.'' Ze rolt haar ogen en pakt mijn hand vast. Vanuit mijn ooghoek zie ik een man met een camera en meteen trek ik mijn hand weer uit de hare. Soms word ik gevolgd door de paparazzi, omdat mijn vader een bekende acteur is. En Briana haar vader is een wereld beroemde regisseur dus als de paparazzi mij niet volgt dan volgen ze haar wel. ''Louis.'' Blijft ze zo zeiken? Anders ben ik binnen nu en 10 minuten weg. Ik zucht en pak haar hand boven de tafel. In het restaurant hoor je alleen zacht gepraat en viool muziek. Ik begin met mijn vork te spelen aangezien ik verveelt ben.

Chique restaurants zijn vreselijk. Je betaald £15,- voor 4 stukjes pasta, met 3 sperziebonen en wat saus. Bij de MC Donalds heb je een hamburger en patat voor £6,- En dan duurt het ook nog eens een half uur voordat het hoofdgerecht komt. In die tijd heb ik mijn 3 sperziebonen al lang verteerd hoor. En het mooiste is dat ik straks mag betalen. ''Louis het hoofdgerecht is er?'' Ik kijk Briana aan die me boos aan staart. ''oh, nu al. Zeg ik sarcastisch. Ik kijk naar mijn bord. GEWELDIG! 4 plakjes vlees van 5 mm dik.

Als het eten op is begint Briana te vertellen over haar vriendin die vreemd is gegaan met haar vriend zijn beste vriend en hoe erg ze dat wel niet vind ookal is hij wel erg knap. Natuurlijk, ga over een andere jongen praten terwijl je nu op een 'date' bent. Dus terwijl zij aan het praten was over haar vriendin dwaalden mijn gedachtes naar een jongen met krullende haren die samen met een jongen was die ik niet eens kende en ik weet niet waarom, maar mijn borst werd warm van binnen en ik zou nu alles willen ruilen om die Niall te zijn. Wat zouden ze nu doen. Harry heeft toch niet gelogen? Wat als die jongen wel zijn vriendje is?! Wacht? Waarom wil ik dat dat niet zo is? ''Louis!'' Ik kijk briana aan. ''Vind je ook dat dat niet kan? Wat moet ik doen?'' IK denk even na. ''Die jongen op date vragen in plaats van je tijd verdoen met mij.'' Mompel ik. ''Wat?'' ''Ik zei laat het ze zelf uitzoeken. Je bent hun sloofje niet.'' Ze knikt en gaat weer verder net eten.

Het toetje slaan we over, En ik vraag om de rekening. Als de ober weg wil lopen zegt Briana als mijn moeder: ''En wat zeggen we dan Louis?'' Ik kijk haar even aan. ''Mijn complimenten aan de kok voor de 3 sperziebonen die zouter waren dan de dode zee.'' Daarmee sta ik op en loop ik weg. Briana staat met een open mond bij de ober die zijn lach net kan inhouden.

"Louis! Dat zeg je toch niet! Wat moeten die mensen wel die van je denken!" Schreeuwt Briana. Ik haal mijn schouders op. "Weet je dat dat me dus totaal niets uit maak?" Ze zucht en pakt mijn hand weer. Ik trek mijn hand meteen uit de hare. Ze pakt hem weer, en ik herhaal mijn actie. Dan stampt ze met haar voet op de grond. "Louis, je bent mijn vriendje! Dat hoor je te doen." In eens heeft ze al mijn aandacht. "Wacht. vriendje?! Hoe kon je daar nou weer bij!" Ze rolt haar ogen en zet haar hand op haar heup. "Je hebt me net mee op date genomen. Dus je bent nu mijn vriendje."
Mijn ogen worden groot en ik begin te lachen. "Luister, in Principe heb jij me gedwongen om je mee te nemen op een date. Briana. Ik ben gay. Dat betekend dat ik alleen op jongens val. Hoe vaak moet ik je dat nog vettellen? Verdoe je tijd niet en ga op zoek naar een jongen die wel interesse in je heeft." Daarmee loop ik weg en laat een verslagen Briana achter. Waar ga ik nu heen? Het ziekenhuis? Wil Haryy nog even samen zijn met Niall? Maar ik wil ook naar Harry.

Zodra ik in mijn auto stap beslis ik toch naar het ziekenhuis te rijden.

Als ik aankom loop ik naar de gang waar Harry zijn kamer is. Ik loop de hoek om. Ik zie een blonde jongen rennend achter een rolstoel met een jongen met bruine krullen er in. Harry. Ze komen heel snel op me af totdat de blonde jongen mij ziet. Hij remt keihard net voor mijn voeten, waardoor Harry naar voren in mijn armen schiet. Ik val naar achteren en trek Harry mee.

Zodra ik de grond raak sluit ik mijn ogen en maak ren oef-geluid omdat Harry de lucht uit mijn longen perst. Ik kijk met een oog open Harry aan. Zijn wangen zijn rood en hij heeft grote bezorgde ogen. Tegelijkertijd met Harry trekken mijn mondhoeken omhoog en beginnen we te lachen. De blonde jongen, ik neem aan Niall, staat naast ons met een glimlach op zijn gezicht. Harry rolt van me af en ik sta op. Niall? En ik steken beide onze hand uit om Harry overeind te helpen. Hij pakt beide handen vast en we trekken hem overeind.
"Sorry, ik had je niet gezien. Ik ben Niall." Hij stak zijn hand uit. Ja, niall. Ik had gelijk. Ik pakte zijn hand. "Louis."
"Aha. Ik dacht al dat jij Louis was." Zegt hij glimlachend. Dan word zijn blik serieuzer. "Ik neem aan dat jij dat weer met Louis mee naar huis gat, Harry?" Harry kijkt van mij naar Niall en weer terug. Zijn ogen zijn groot en ik denk dat ik al weet wat hij wil vragen. "Niall, zou je mee willen en morgen in het bos blijven slapen in een tent?" Vraag ik en Harry begint hard te knikken naar Niall. Niall twijfelt even voordat hij langzaam knikt. Harry springt in de lucht en slaat een arms om Niall en mijn nek. "MIJN EERSTE KEER KAMPEREN MET MIJN 2 BESTE VRIENDEN EN 2 GOEDE VRIENDEN!" Ik lach omdat hij zo blij word van kamperen. Kamperen is iets wat je ooit gedaan moet hebben toch?