Spanje-1

2.3K 64 18
                                    

Boven me een blauwe lucht.
Onder me zand.
Het geluid van de zee.
En de meeuwen die krijsen.
De warme zon schijnt.
Ik lig languit op mijn handdoek.
Strand, het beste wat er is.
En natuurlijk vakantie, want anders zouden we hier niet zijn.
In Spanje.
Heerlijk.
'Help je mee zandkasteel maken?' vraagt er iemand.
'Watte?' vraag ik.
Langzaam open ik mijn ogen.
Voor mijn neus staat mijn broertje.
'Nee.' zucht ik en sluit mijn ogen weer.
Ik hoor hem wegrennen.
Tuurlijk weer naar mijn ouders, omdat ik niet wil meehelpen.
'Papa, Mila wil niet meehelpen!' zegt hij op zijn allerliefste stemmetje.
Ik laat mijn hoofd op mijn handdoek vallen en zucht diep.
'Mila, help nou even mee!' hoor ik mijn moeder zeggen.
'Nee!' roep ik boos.
'Dan geen tv.'
'Ja Jezus!' zeg ik boos, en sta op.
Noa heeft al een schepje gepakt en rent naar de zee.
'Let wel even op hem, er staat een sterke stroming.' zegt mijn vader.
'Jahaaa!' zeg ik en pak een schepje.
Met een schepje en emmer in mijn hand loop ik naar Noa toe, ik schaam me dood.
Ik ben veel te oud voor dit soort kleuter gedoe.
'Nou, ga maar graven.' zeg ik tegen Noa.
Hij kijkt me vragend aan.
'Hup maak dat zandkasteel!' zeg ik en gooi mijn schepje neer.
'Jij moet meehelpen!' zegt hij.
'Nee Noa, dat heeft niemand me gezegd!' hier heb ik zo geen zin in. ik heb zin om lekker te zwemmen, ik heb het bloedheet.
'Milaaaa!' gilt hij.
Ik zie een paar mensen kijken.
'Hou je mond dicht niet zo gillen!' Zeg ik.
Hij rent weg naar mijn ouders.
gotver, dat wordt vanavond geen tv kijken.
Ik buk, pak en schepje en emmer, en loop terug.
Daar staan mijn ouders al klaar.
'Mila kijk dan wat je gedaan hebt!' zegt mijn vader boos.
Achter hem zie ik Noa huilen.
Jezus! kan ik dan nooit even chillen?
'Nou ik ga zwemmen.' zeg ik zonder ze aan te kijken.
'Oke maar geen Tv kijken dan.' zegt mijn moeder, terwijl ik het luchtbed pak.
'Dan toch lekker niet.' zeg ik boos, en loop naar de zee.
Met mijn voeten voel ik aan het water.
Heerlijk warm.
Ik stap verder in de zee, en plof op het luchtbed.
Ik hoor het ruisen van de zee, het geluid van de mensen, het gekrijs van de meeuwen.
Heerlijke geluiden.
Ik ontspan me, en sluit mijn ogen.
Hier wordt ik lekker moe van.
Langzaam val ik in slaap.

🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊

Thnx voor het lezen van mijn boek! ik probeer zoveel mogelijk te schrijven!
En het wordt nog veel spannender...

Lost (part 1)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu