Lost (part 1)

Run-65

(Weer vanaf Mila gezien).

Oké, oké, oké!

Rustig blijven, lees die brief!

Al vijf minuten zit ik de brief aan te staren, zonder ook maar een letter te hebben gelezen.

Ik moet hem lezen!

Ik haal een paar keer diep adem en begin.

Beste Mila,

Het eind van het spel is in zicht.

Ik heb al jouw dierbaren, maar twee niet: Noa en jijzelf.

Maar goed hier komt de opdracht.

Jij moet Noa zien te vermoorden.

Noa moet jouw zien te vermoorden.

En degene die ik als eerst zie vermoordt ik.

Degene die overblijft neem ik mee.

Ingewikkeld, niet?

Helaas is het een beetje mistig zoals je ziet, dus dat wordt lastig.

Gelukkig is dat voor mij minder moeilijk, jullie hebben een chip ingekregen waardoor ik jullie met een knip in mijn vingers weet te vinden.

Dus pas maar op.

De tijd gaat nu in.

Deadline.

Het enige wat ik kan doen is de brief vasthouden, en wensen dat dit een droom is.

Dus, Nova kan hier elk moment zijn en me te grazen nemen?

Shit, ik moet hier echt weg.

Maar als ik iemand niet ga vermoorden is het Noa wel.

Snel sta ik op, houd de bijl vast en ren rechtdoor.

Na vijf minuten gerend te hebben hoor ik iets achter me.

Ik draai me niet om, maar begin harder te rennen.

Iemand volgt me, ik hoor voetstappen.

Sneller en sneller ren ik zonder te weten waar naartoe.

Ik wordt op de voet gevolgd door iemand.

Ineens stoppen de voetstappen.

Ik voel de warmte van iemands adem, vlak achter me.

'Ga weg.' schreeuw ik en draai me in een ruk om.

Dreigend zwaai ik met mijn bijl heen en weer.

Niemand.

Niks.

Geen spoor.

Hijgend kijk ik om me heen.

Echt niemand.

Ik laat de bijl langzaam zakken, wat gebeurd hier?