Lost (part 1)

Oreo-32

Snel loop ik weg van het strand.

Weg van de man, weg van het water, weg van de jongen.

Ik moest van deadline precies over vijf uur bij het huisje zijn.

Nu denk ik dat ik nog vier uur heb.

Als ik een trappetje ben opgelopen, plof ik op een bankje neer.

Terwijl ik de portemonnees pak, druipen de druppels water van mijn haar op mijn knieën.

Ik hoop niet dat ik verkouden wordt.

Als eerst pak ik de oude portemonnee, waar ik vijftig euro van had.

Vervolgens pak ik de andere.

Het is een bruine leren portemonnee.

Met natte handen pak ik er een aantal geld briefjes uit.

Met het andere geld erbij opgeteld is het €135!

Yes! dat is genoeg.

Nu moet ik nog even eten kopen, want ik barst van de honger.

Gelukkig weet ik hier de weg naar de supermarkt.

Ik sta op en begin met lopen.

Ik steek een asfalt weg over, en loop richting een aantal palmbomen.

Ik denk dat ik ongeveer vijf minuutjes moet lopen.

Af en toe kijk ik achter me, om er zeker van te zijn dat niemand me volgt.

Na een paar minuten draai ik me weer om.

Achter me loopt een heel klein katje.

Ik stop met lopen en kniel neer.

Het is een zwart katje met een paar witte vlekken.

En zo te zien een mannetje.

'Hey cutie.' zeg ik en steek mijn hand uit.

Voorzichtig loopt de kitten er naartoe en snuffelt aan mijn hand.

Het katje begint rondjes om me heen te lopen.

Ik steek nog een keer mijn hand uit, en hij geeft een kopje.

'Aaahw liefje kom maar.' fluister ik.

Hij heeft geen halsband om, dus waarschijnlijk is het een zwerfkatje.

'Hoe zal ik je noemen schatje?' vraag ik.

Ik bekijk hem nog eens goed en dan weet ik het.

Hij is zwart met wit, en dat doet me aan een oreo denken.

'Oreo!' Zeg ik.

Hij geeft nog hardere kopjes.

'Oreootje, ik moet even boodschapjes doen. kom je mee?' vraag ik.

Ik sta op en begin weer met lopen.

Ook Oreo loopt achter me aan.

Ik glimlach, het voelt fijn om weer iemand er bij te hebben.'

Vanaf hier kan ik de supermarkt al zien.

Om de vijf seconden kijk ik achter me of Oreo er nog is.

Gelukkig blijft hij me volgen.

We staan voor de supermarkt.

Ik kijk op een plaatje waarop staat: dieren verboden.

'Oreo blijf je hier wachten?'

Hij blijft staan.

'Goed zo.' zeg ik en geef hem een aai over zijn bol.

Maar zodra ik de winkel binnen loop, wordt ik op de voet gevolgd door Oreo.

Voorzichtig til ik hem op.

'Nee Oreo, dat mag niet.' zeg ik.

Ik zet hem weer buiten, en loop naar binnen.

Vervolgens loopt Oreo alweer achter me aan.

Snel til ik hem weer op en zet hem buiten.

'Please, blijf daar!' zeg ik streng.

Dan kijkt hij me aan met zijn zielige oogjes.

Ik ben op slag verliefd.

Zijn lieve grote bruine ogen zijn aanstekelijk.

Ik kan hem daar niet alleen laten.

Op zijn allerliefste miauwtje begint hij te mauwen.

Omg! hij is zo lief!

Ineens krijg ik een idee.

Ik pak de tas, en zet hem daar in.

Zo normaal mogelijk loop ik de winkel in.

(Oké, héél normaal ziet het er ook weer niet uit. ik loop met vieze zandvoeten, drijfnat, en met geklit haar een winkel binnen. en er zit ook nog een levende kitten in mijn tas).

Ik pak een doos Oreo's (wel zo bijpassend), en een pakje drinken.

Ineens begint Oreo heel hard te mauwen.

Beschamend kijk ik om me heen.

Niemand heeft het gezien.

Pfieuw!

Oh! ik weet al waarom het komt.

We lopen langs een aantal soort vissen.

Voor het gemak neem ik ook een visje voor Oreo mee.

Ik reken snel af, en ga dan buiten op een randje zitten.

Voorzichtig haal ik Oreo uit de tas.

Ik aai hem en haal de vis uit het plastic folie.

Ik voer hem kleine stukjes, en Oreo begint als een gek te spinnen.

ahw, wat is het toch een cutie.

Helaas heb ik altijd, als ik een dier zie, dat ik me er heel erg aan hecht.

Ik vraag me af of dit wel handig is met Oreo.

Want straks moet ik ver reizen, en het is nog flink onhandig met een kat.

Maar voor Oreo heb ik het wel over.

Voor mezelf pak ik het pak oreo's.

Dat is zo lekker als je het na een lange tijd niet hebt gegeten!

Ook drink ik het pakje sap dat ik heb gekocht snel leeg.

Hoelaat is het nu?

Ik kijk of ik ergens een klok zie.

Ik gluur door de ruiten van een geparkeerde auto.

Vijf over half vier.

Nee, daar schiet ik mee op.

Ik weet natuurlijk niet hoelaat ik hier wakker werd!

Het handigste is als ik nu naar mijn vakantiehuis toe ga.

Yes! dan zie ik mijn ouders en broertje!

Door wat er gebeurd was net, ben ik het helemaal vergeten.

"Kom Oreo!" Roep ik.

Mijn dag kan niet meer verpest worden.

Ik moet ze waarschuwen!

Hoe ik het ga doen weet ik nog niet, maar het gaat lukken!

Ik sta vrolijk op, en Oreo rent me achterna.

Mijn voeten branden op het warme asfalt, maar dat maakt me nu niet veel uit.

Ik ga ze weer terug zien!