I'm The Lost Daughter of the Mafia Lord

Chapter 28.

Date Published: May 11, 2017
Date Re-Published: June 21, 2020

CHAPTER 28.

KYRA'S POV

Nabyahe na kami ngayon pauwi at ngayon ko lang napansin na inabot na pala kami ng gabi. Medyo napahaba ata ang usapan namin kanina.

Maya-maya ay may nakita akong nasunod na kotse sa'min. Kaya naman sinabi ko na agad kay Chase ang tungkol doon.

Napatingin naman siya sa kotseng 'yun at napamura naman siya.

"Solomon, I know that you're there. Help me." Sabi niya sa isang radio na na nasa bulsa ng polo niya at tinago 'yon.

"Flinn, locate us. Now." Sabi naman niya at do'n ko lang nakita na may earphone siyang suot sa tenga niya.

"My Elaine? Yuko ka muna para hindi ka mabaril." Taranta niyang saad sa'kin kaya naman sinunod ko siya.

Naramdaman ko naman na bumilis 'yung pagpapatakbo niya sa sasakyan kaya naman nakaramdam ako ng sobrang kaba.

"Chase, inagt ka. Ayokong mapahamak ka." Sabi ko naman sa kanya. Ngumiti naman siya sa'kin.

"Don't worry. I won't let that happen at ayokong umiyak ka dahil sa'kin." Sabi naman niya at hininto niya 'yung sasakyan kaya naman nagulat ako bigla.

"Stay here." Seryoso niyang saad at lumabas na siya mula sa sasakyan. Sumilip naman ako at nakita kong nakipagbarilan siya sa kanila.

May nakita akong lalaki sa isang building at hawak itong mahabang baril at parang tinutulungan niya pa si Chase.

Siya ata 'yung Solomon na tinutukoy niya.

Ang galing niyang bumaril. Sa bawat pagbaril niya ay talagang natatamaan niya ang mga panget na lalaki sa ulo.

Nang nakita niyang wala nang nalabas ay tumalikod na siya kaya naman lumabas na ako sa sasakyan kaso...

Napatakbo naman ako sa direksyon niya nang nakita kong may bumaril sa kanya. Kinuha ko 'yung hawak na baril ni Chase at itinutok ko 'yun sa direksyon ng panget na lalaki.

Natamaan ko naman siya at bumalik ako sa direksyon ni Chase at nakita kong hawak-hawak niya ang balikat niya na natamaan ng bala.

"'Wag kang mamatay please. Ayokong mawala ka." Naiiyak kong saad saanya. Ngumiti naman siya sa'kin at umiling.

"Wag kang umiyak. Baka mapatay ako ni boss 'pag nalaman niyang umiiyak ka." Sabi naman niya sa'kin.

"And besides, balikat lang 'to. Hindi naman 'to nakakamatay." Sagot niya kaya naman tumango ako at may naalala ako bigla.

Tumayo ako at kumuha ng panyo na nasa bag ko. Itinali ko naman iyon sa balikat niya na may tama ng bala. Napangiwi pa siya nang nahigpitan ko 'yung pagkakatali ko sa sugat niya.

"Sorry. Hindi ko sinasadya." Sabi ko naman sa kanya.

"Kayong dalawa, buti naman at buhay pa kayo."

CHASE'S POV

"Kayong dalawa, buti naman at buhay pa kayo." Napatingin naman ako sa direksyon ng boses at nakita ko sila Kurt. Kasama din nila si boss.

Shit. Patay ako nito. Saad ko naman sa isip ko.

Tumayo naman si Elaine at lumapit kay boss. Hula ko ay para pakalmahin siya.

"Papa, si Chase. May tama po siya ng bala." Agad niyang sinabi pero bigla na lang akong nawalan ng malay.

~~~~

Nagising ako dahil sa may naririnig akong naiyak na babae at nakita ko si Elaine sa tabi ko at naiyak.

Agad naman akong napabalikwas ng upo dahil sa ayokong nakikita siyang naiyak. Agad ko naman siyang niyakap ng mahigpit.

Napatingin naman ako sa paligid ko at nakita kong nandito sila boss. Nakangisi naman sakin sila Kurt dahil sa ginawa ko. Pero hindi ko na sila inalala pa.

"Sorry. Sorry talaga." Rinig kong saad niya pa sakin habang naiyak. Bakit naman siya nagso-sorry?

"Sssh... wag ka nang umiyak. Okay lang naman ako eh." Bulong ko sa kanya.

Hula ko ay patay na naman ako kay Denny dahil dito.

Bumitiw na agad ako mula sa pagkakayakap ko sa kanya at lumayo ng onti. Wala pa naman alam si boss tungkol sa'min.

Kahit na sinabihan niya kong tawagin siyang papa ay hindi ko magawa. Hindi ako sanay at hindi ko kayang itawag sa kaniya 'yon sa harap ng lahat.

Pumusok naman sila Andrew at Andrei kasama ni Denny. Patay na naman ako nito.

Napatingin naman ako sa direksyon nila Flinn at Salix. Kaya naman napatingin din sila sa'kin.

"Ano nangyari?" Takang tanong ko sa kanila.

"Nawalan ka bigla ng malay habang nag-uusap sila Ms. Kyra at boss." Pag-uumpisa naman ni Flinn.

"Pinaliwanag ni Ms. Kyra lahat ng nangyari kaya naintindihan agad namin." Dugtong naman ni Salix. Nakita kong hawak na ni boss ang binigay kong folder.

"B-boss-"

"Papa."

"Papa, pasensya na po kung sinama ko si Elaine sa pagkalap ng inpormasyon." Pagpalusot ko.

"It's fine. At least, she's learning and I know that she's safe with you, Chase." Sagot naman niya kaya nagtaka ako dahil hindi siya galit.

"But I hate the thought that she's in trouble though." Komento ni Denny na masamang nakatingin sa'kin.

"'Wag kayong mag-aaway ah. Baka ma-high blood na naman si tito sa inyo." Komento agad ni Andrei.

"Magpahinga ka na muna, Callen. Balikan ka na lang namin bukas." Tumango ako at hinalikan muna ako ni Elaine sa pisnge.

"Bisita ako bukas, baby. I love you."

"I love you too." Hinakilan ko siya sa noo. "What the fuck?!" Agd nilang pigilan si Denny nang susugurin na niya ako.

"Denny, calm down. It's just a kiss on her forehed." Napatigil siya nang nagsalita na si boss. Lumabas na silang lahat at sumunod na si Elaine sa kanila.

KYRA'S POV

Nabyahe na kami pauwi at najstingin ako may kuya dahil pinapakiramdaman ko siya. Ramdam ko kasi ang galit niya.

"Stop staring at me, little sister." Sita niya. "Galit ka ba kasi hinalikan ako ni Chase sa noo?" Tanong ko.

"No'ng nakita kong sweet kayo ni Mikaella ay hindi naman ako nagalit ah. Bakit ikaw galit?" Kumunot ang noo niya.

"'Wag kang magselos kasi ikaw pa rin naman ng nag-iisa kong kuya at walang papalit sa'yo."

"That's not the reason why I'm mad, little sister. But never mind, you won't understand it anyway." Bununtong hininga siya.

"Tell me about your experience today, my princess." Sabi naman ni papa at napa-isip ako. Ano nga ba ang masasabi ko?

"Nakakatakot po, pa. Saka nakaka-kaba. Halos mamatay na nga po ako sa kaba eh." Pag-amin ko.

"Masasanay ka din next time, my princess. For now, serve that as your training." Tumango ako at tumahimik na kaming lahat.

Sumandal ako kay kuya at niyakap siya. Niyakap naman niya ko at hindi nagsalita kaya pinikit ko na ang mata ko.

•••• END OF CHAPTER 28. ••••