"Ahu sen ölmeyeceksin. Çünkü sen ölürsen tüm yıldızlar söner. Dünyanın güneşi eksilir. Sen ölürsen ben ölürüm. Senin ölmene izin vermem. Sen ölmeyeceksin.
SEN BENİM KIŞ SOĞUĞUNDA ÇIKAN GÜNEŞİM, YAZ SICAĞINDA YAĞAN YAĞMURUMSUN."
Arabaya Ece'de bindiğinde her şey normaldi. Baran sınıfa girdiğinde öğretmenden önce Sude'yi yokladı.Ve gidip en arka sıraya oturdu. Sude ise ön sıralardaydı. Bunun nedenini bilen 3 kişi vardı. Baran,Sude ve Ufuk. Ufuk benim ve Baran'ın en iyi erkek arkadaşıdır. En az Baran kadar yakışıklıdır. Ancak ben onu çok iyi bir arkadaş rolünde görüyorum. O da öyle. Ufuk'a sorduğumda zaten olayı bildiğinden hemen anlattı. Ufuk:
*Bu ikisi sınava çalışmak için plan yapmışlar. Ama Baran bunu unutup gelmeyince Sude gereksiz yere ondan ayrılmış*
Bu Sude kendini ne sanıyor anlamıyorum doğrusu. Güzelim Baran gibi çocuğa bundan dolayı küsülürmü. Öğretmen sınıfa girdi bu sırada. Kağıtlar dağıttı ve sınavı başlattı. Sınavda merakımdan ölecektim. Baran'ın ne yaptığını göremezdim. Yani yüz ifadesini görmek istiyordum. Tenefüste Ece,Melek ve Ufuk ile otururuyorduk. Melek:
*Ahu ya sen böyle düşüneceğine gidip Baran ile konuşsana. Belki ilerde o da seni sevecektir
.* Ben:
*Melek bunun için benim ilk önce 3 tır kadar cesarete sahip olmam gerek bende ise sadece bir araba kadar var.*Ufuk:
*Cidden ya bu ne böyle kendini yedin. Bak sen söylemessen ben söylerim. Baran'ın gözünden düşersin. Ciddiyim yaparım. *
Ece:
*Evet. Bence bugün veya hafta sonu söylemen gerek.*Ben:
*Tamam ya. Ama hafta sonuna kadar biraz alışverişe, biraz da organizasyona ihtiyacım var.*
Hepsi bir ağızan*Tamamdır.*dedi. Çok heyecanlanmıştım. Ben: *Haaa birde Ufuk senin Baran'ı ayarlaman gerek.*Ufuk:
*Tamam.*
Dersler bitmişti. Eve geldiğimde telefonuma bir mesaj düşmüştü. Baran'dandı mesaj onun numarasını ben Ufuk'tan almıştım. Yoksa o da mı??
Ardından bir mesaj daha geldi Ufuk'tan:
*Ahu Baran senin numaranı aldı. Ne yapacak bilmiyorum.*
*Tamam söylediğin için sağol Ufo*
Baran:
*Bugün seninle bir alışverişe çıkmak istiyorum. Zevkine güveniyorum. Anneme doğum gününde hediye alacağım. Gelebilir misin?*
*Tabi ki nereye geleyim?*
*Ben seni bir saat sonra alabilirim.*
*Tamam*
İnanamıyordum. Resmen Baran o kadar kız varken benden istemişti bu yardımı. Hemen hazırlanmaya başlamıştım. Güzel bir kısa kollu giymiştim. Siyah ve beyaz çizgileri vardı.Altına siyah bir dar pantolon giymiştim. Ayağımda siyah bir topuklu vardı. Saçlarımı saldım ve beyaz bir sırt çantası taktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kombinim tamamdı. Daha yarım saatim vardı. Bende hemen Melek ve Ufuk'a olanları mesajla anlattım. Ece'de zaten ev arkadaşım olduğundan ona da anlattım. Baran arıyordu. Aşağı indim. Baran:
*Geldiğin için çok teşekkür ederim. Anneme çok önem verdiğimden bu yardımı senden istiyorum.*
*Bişey değil ne zaman yardımım gerektiğinde söyle.*
Allah'ım bir rüya gibiydi. Uyanmak istemediğim bir rüya. Arabaya bindik. Resmen onun yanı başında oturuyordum sohbet ediyordum. Alışveriş çok zevkliydi. Çok güzel bir gümüş kolye almıştık annesine. Baran beni annesinin doğum gününe davet etti. Çok yorulduğunu söylemişti. O yüzden sahilde oturuyorduk. Hediye poşetinden bir kutu çıkarıp bana vermişti. Teşekkür hediyesiymiş. İlk başta kabul etmesemde çok ısrar edince kabul etmiştim. Çok güzeldi.Dikkatimi çeken bir detayda bu bir kolyeydi. Ve bu kolyede kalp vardı. Mutluluktan ağlamak üzereydim. Baran:
*Kalkalım mı?*
*Olur.*
Eve geldiğimde bizim grup tam olarak evdeydi. Her şeyi anlatmıştım. Birde annesinin doğum günü hafta sonuydu. O yüzden doğum günü çıkışı anlatacaktım her şeyi. Mutluydum. Bir gün daha bitmişti. Bir gün Baran ile bitmişti.
