Baekhyun saatlerdir acı çığlıkları düşmek yerine daha artarken maskeli olan sadece izliyordu. Planlarında Baekhyunun aşık olması ya da Chanyeolun Baekhyuna aşık olması yoktu.Ama Baekhyunun onu evden kovduğu gün bahçenin dışında beklemişti. Chanyeollun o gün kapıda söyledikleriyle kendini dizginlemeye çalışsa da yapamamıştı.
Tesiste Chanyeolu sokakta bulan adamın oğluydu Kris. Ona en başından iyi davranan adamın oğlu.Babası bazen birlikte oynamalarına izin verdiğinde her saniyesini Chanyeolle geçirirdi.Ama babası bu tehlikeli durumu fark edince onun tesise girmesini yasaklamıştı.
Kris on sekizine kadar tesise adım atmamıştı. Bir gün tesisteki labaratuvara gelip babasıyla bu konu hakkında tartışırken gerilen ortamda test aşamasındaki bir kaç madde karışmış ve tesisin yarısına büyük yangın yayılmıştı. Herkes o gün profesör ve oğlunun öldüğünü düşüyordu. Böyle düşünmeleri Krisin işine gelmişti. Ajan olarak rahatlıkla Chanyeollu takip ediyordu ta ki Baekhyun ortaya çıkana kadar.
Küçük olanla iyi anlaşır abi gibi davranırdı ama bu kadarlaydı. Sadece Chanyeolden haber almak için göstermelikti.....
Baekhyun burnuna dolan yasemin kokusuyla çığlıkları iç çekişlere dönerken Chanyeol kollarını ona dolamasını ve bebeklerinin yaşadığını söylemesini istiyordu. Ama gitmişti o adam acımasızca ufak masum varlığını öldürmüştü.
Odayı sarmaşıklar sarmaya başlamışken maskeli olan gülümseyerek kapıyı açtığında ayaklarına dolanıp hızla yukarı çıkan sarmaşıkla durmuştu. Chanyeol öfkeli gözlerle içeriye adım attığında küçüğünün yatağa bağlı görmesiyle birlikte odadaki sarmaşıklarının hepsi hedeflerini biliyormuşçasına Krisi boğazına kadar sıkıca sarmalamışlardı.
Chanyeol bakmaya kıyamadığı varlığını çözerken pijamasındaki kana bakmamaya çalışıyordu. Ama küçüğün gözlerinede bakamıyordu. Onları koruyamamıştı.
Kolları serbest kalan güçsüz beden kendini güçlü kolların sarmasıyla ard arda özürler dilerken Chanyeolde ondan özürler diliyordu."Baekhyun özür dilerim koruyamadım ikinizi özür.. "
"Chan.. Yeol o.. O gitti Chan miniğimiz gitti. O ...onu koru...yamadım. Onu öldürdü Chanyeol bizim olan...tek varlığımız bizi terketti. "
Chanyeol gözlerini kapatıp hissetmeye çalışırken arkadaki adamın bağırışlarını umursamıyordu.
Sadece gözlerini kapatıp ikici bir kalp atışı hissetmeye çalıştı. Saniyeler geçerken hissedemedikçe kahroluyordu. Gözlerinden yaşlar akarken adamı saran sarmaşıklar ateş almaya başlamıştı.Baekhyunun hıçkırıkları atarken onu kendine daha çok yaslayıp en azından sevdiğinin yanında olduğunu hissettirmeye çalışıyordu.
Baekhyun bilinci yaşadığı acıdan kan kaybından dolayı kaybederken Chanyeol duyduğu çok zayıf kalp atışla sevinç göz yaşları yanağından küçüğün kirlenmiş tişörtünü ıslatmaya başlamışken usulca fısıldadı.
"O bizimle Baek bizimle , benim yapamadığımı yapıp onu koruduğun için teşekkür ederim meleğim"dedikten sonra baygın çocuğu kısa süreliğine yatağa uzandırıp arkasında ızgara et gibi kızarmaya başlayan adama dönüp "Kris, yangında ölmen gerekirdi.Zihnin ,o gün orada ölmüş ruhunu taşımaktan acizleşmiş ,artık onu özgür bırakacağım. Bana sevdiğim tek varlığa çektirdiklerini kül olarak ödeyeceksin" diye tekrar yatağa dönerek güçsüz, baygın bedeni kollarına alıp depodan çıkarken acı çığlıklardan ilk kez zevk almıştı. İki bebeğine de kimse dokunamazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GOLD KİNG [ChanBaek Texting]
FanfictionChanbaek/ GoldKing : Benim için birini yollayacaklarını biliyordum. GoldKing : Ama senin gibi bir aptalı göndereceklerini tahmin etmezdim. Flowerpicker:Bildiğine göre beni uğraştırmayıp laboratuvara,büyüdüğün deliğe kendi ayaklarımla dön GoldKing! G...