GOLD KİNG [ChanBaek Texting]

Bölüm 10

GoldKing: Tanrım çiçek,toplayıcısı neler yazmışsın böyle

GoldKing: Sen, tanrım ,tanrım, tanrım!!!

GoldKing: Gerçekten böyle mi düşünüyorsun

GoldKing: Benden korkmuyor musun?

GoldKing: Gerçekten kusursuz mu görüyorsun beni ?

GoldKing: Şuan çok mutluyum son iki gündür gerçekten çok mutluyum

GoldKing: Kendimi daha,normal,hissediyorum ve güçlerimi. Kullanmıyorum

GoldKing: Sencede bu iyi bir şey değil mi?

Baekhyun kafasının altında titreyen telefonla gözlerini açtı.Bir gözü kapalı telefonu arayıp bulduktan sonra kollarını yukarı kaldırıp ekrana baktı.

Gördüğü mesajların şokuyla telefon yüzüne düşünce acıyla inleyip ağrıyan burnunu ovaladıktan sonra tekrar mesajlara baktı.

"Tanrım!!Silmedim mi ben o mesajları?"diye yatakta tepinirken Chanyeol duyduğu seslerle soluğu yukarda aldı.

"Baekhyun sorun ne ?dediğinde cevap,olarak kafasına yediği yastıkla gözleri donmuşçasına öylece durdu ve elindeki yastığı geri ona atınca Baekhyun yerine sindi.

"Özür dilerim" diye küçük çocuklar gibi,başını eğdiğinde Chanyeol bu çocuğun kalbine birşeyler yapmaya başladığını düşünüyordu.

"Tamam o,zaman ,sorun yoksa kahvaltı hazırladım yani yapar..."

"Yaparım,geliyorum hemen" demesiyle uzun çocuk gülemseyerek aşağı indiğinde çarşafıın içindeki telefonu bulup cevap yazdı.

Flowerpicker: Onları ben yazmadım

Flowerpicker: Kesinlikle ben yazmadım.

GoldKing:Kim yazdı o zaman?

Flowerpicker: Bilmiyorum Kris hyung evet evet o yazdı

GoldKing: Yani senin düşüncelerin değil mi onlar? Sen benden nefret mi ediyorsun?

Flowerpicker: Hayır Chanyeol,öyle bir şey demedim ben sadece,seni tanımaya çalışıyorum.

GoldKing: Anladım

Flowerpicker: Chanyeol,özür dilerim

GoldKing: Ne için özür diliyorsun ki, önemli değil sadece kalbin acıdığını hissediyorum

Flowerpicker: Chanyeol kalbin kırılmasın , tanrım ben malın önde gideniyim, ağlamıyorsun değil mi?

GoldKing: Hayır ağlamıyorum!

"Channie üzgünüm" diyerek son mesajı attıktan sonra merdivenlerden hızlıca indiğinde görmeyi beklediği,manzara bu değildi.

Chanyeol,ön bahçedeki çiçeklerin ortasına,oturmuş içlice ağlıyordu etrafındaki çiçeklerinde onunla solmaya başladığını görünce hızla,soluğu karşısında aldı.

"Chanyeol..." dedi yumuşak bir sesle"Neden ağlıyorsun? "Diye sorduğunda uzun olan gözlerini silip,sag elini kalbinin üzerine getirdi.

"Burası acıyor Baekhyun nasıl geçireceğimi bilmiyorum."

"Tanrım küçük bir bebek gibi ağlıyorsun gerçekten"

"Ama kimse istemiyor sevmiyor beni Baekhyun ve ben ne yapacağımı bilmiyorum."dediğinde Baekhyunun kalbide Chanyeollun kalbi gibi parçalara ayrılmıştı.Onu üzmüştü.

"Channie ben seni sevdim gerçekten, sen iyi birisin,iyi biri olmasaydın beni evine kabul etmezdin."

"Ama yine de... "Baekhyun uzun'un daha fazla,konuşmasına ve ağlamasına,dayanamayarak dudaklarını birleştirdiğinde kendiside şaşırmıştı.O yakalamak için takip ettiği adamı öpüyordu...