" ရွယ္ယာ ေစ်းေတြ က တအားထိုးက်ေနတယ္"
စာ႐ြက္ပံုေတြၾကား ေခါင္းနစ္ေနတဲ့ Sehun စိတ္ပူ သလို သက္ျပင္းခ်ရင္း ေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ေမွာင္ကုပ္မိျပန္တယ္...
" ဘယ္ေနရာက ဘာျပသနာ တတ္ေနတာလဲ .."
Sehun က ကြၽန္ေတာ့္ ဆီကို စာ႐ြက္ေတြကမ္းေပးရင္း ..
" Product ေတြက အရည္အေသြးမမွီဘူး ဆိုၿပီး customer ေတြဆီက တိုင္ခ်က္ေတြမ်ားလာတယ္..."
"TsK.... ဘာလို႔ အရည္အေသြး မမွီရမွာလဲ .."
ကြၽန္ေတာ့္ စကားေၾကာင့္ Sehun က စာ႐ြက္အခ်ိဳ႕ ထပ္ဆြဲထုတ္လာၿပီး ..
" အျခားၿပိဳင္ဘက္ Company ေတြက လုပ္ႀကံတာထင္တယ္.."
စာရင္း ဇယား အခ်ိဴ ႕ က ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ အျပန္အလွန္လွန္ .. ဂဏန္းေတြျပည့္က်ပ္ေနတဲ့ စကားလံုးေတြက လည္း အထပ္ထပ္အခါခါ ..
" ဟူးး "
ေလပူ အခ်ိဳ႕ မႈတ္ထုတ္လိုက္ရင္း .. ကြၽန္ေတာ္ နပ္ခ္တိုင္ ကို ေျပေလ်ာ့လိုက္ရင္း မွီထိုင္ခ် လိုက္တယ္...
" အဲ့ထက္ႀကီးတဲ့ ျပသနာ ..က .. "
sehun က ခပ္တိုးတိုးေလး ထပ္ေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို ေခါင္း ျပန္ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္..
" ရွိေသးတာလား .. ျပသနာ က .."
" အင္း ..CEO သူ႔ အခန္းထဲမွာ မူး ၿပီး ေသာင္းက်န္းေနတယ္တဲ့..."
" ဟာကြာ ..."
ပူထူေနတဲ့ ေခါင္းတစ္ခုလံုးက ေဒါသထြက္လာတာမို႔ ပိုမို ေနာက္က်ိလာတယ္...
" မင္း ထိန္းမွ ရမယ္ ထင္တယ္ ..kai ya.."
၀ုန္းခနဲ ဆြဲထလိုက္ၿပီး မီးပြင့္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ Hyung ရံုးခန္းဆီ တဒုန္းဒုန္း ...မေျပးရံုတမယ္..
ဘာလဲကြာ ... company တစ္ခုလံုးျပသနာတတ္ေနတာကို သူက ကေပါ့ကေလ်ာ့ .. ေနနိိုင္ရက္တယ္တဲ့လား ..
" CEO က အခန္းထဲ ဘယ္သူမွမ၀င္ခိုင္းဘူး "
အတြင္းေရးမွဴ းမေလး အသံကိုလည္း မၾကားနိုင္ .. ၀ုန္းခနဲ အခန္းတံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ ...
