Love in Disguise (Book 2)

Chapter 71: The wedding gown.

Chapter 71: The wedding gown.

--

"Ernest, I thought you're not coming." Bungad nito sakin habang nakanguso. Para tuloy gusto ko matawa sa itsura nito.

"Sorry. Traffic jam." I told her. Napansin ko yung mga wedding gown na nakapile sa may rack. They're so beautiful. "Nakapili ka na ba?"

She sighed. "Yun nga eh, hindi ako makapili. I need your help. Kung di lang sana rush tong wedding pwede pako mag pagawa ng gown ko." Hinila nya ako papunta dun sa rack of gowns.

I smiled sympathetically. Wedding jitters. "Itong isa sana kaso medyo makapal yun sleeves." She said.

"How about this?" Turo ko dun sa gown na jacket bolero yung sleeve.

"I also thought of that pero gusto ko sana hanggang wrist yung sleeve."

"Try this. I think this will fit your taste." Inabot ko sakanya yung off shoulder na long sleeve wedding gown.

"Tingin mo bagay sakin?"

"Malalaman naten after mong sukatin, kaya sige na pasok kana dun." Tinulak ko na sya papasok nang fitting room.

Umupo muna ako dun sa sofa at nagcheck nang emails ko nang biglang dumating si Breena.

We greeted each other. "Nasan si Jess?"

"Nasa loob, nagsusukat na nang gown." I told her.

Naupo na kami at naghanap nang design for me. Thanks to her at may kasama akong mamili ng gown ko. We settled for the halter long gown since mas prefer ko rin naman talaga yun.

Nahinto lang kami sa paguusap nang lumabas na si Jessie suot yung gown na pinili namin.

"Oh my goodness! Jess, you're wonderful on that dress." Breena complimented her which is definitely true. Nakapaganda ni Jess sa gown na suot nya.

"Thanks Bree, ikaw Ernest, what do you think?" Jessie asked me.

"Jessie, it's perfect. Bagay na bagay sayo yung wedding gown."

"Whooo. Ngayon palang kinakabahan nako. Sana magustuhan ni Luke to."

"He'll definitely love it." Breena said.

I find myself staring at her. I never imagine na makakaramdam ako nang envy sa pagkakataong to. I don't envy her beauty or the dress, what I envy is how she look so happy because she's getting married to the man she loves.

Which was way difficult for me to do.

Nang matapos kami sa pagfifit nang gown ay nagsimula narin kaming maghiwalay na tatlo. May lakad pa kasi ang mga ito kasama ni Cole at Luke.

Pasakay nako nang kotse nang mapalingon ako sa boutique. I erase the image in my mind and quickly open my car. Pumasok nako but then I can't help but to look back again.

"Ugh." Lumabas muli ako at sinara ang kotse bago bumalik sa boutique.

I have no idea kung ano bang ginagawa ko pero I can't help myself.

Ngayon lang to Ernest, pagbigyan mo na sarili mo.

"Hi ma'am, may nakalimutan po ba kayo?" Tanong sakin nung store lady.

"I want to try your gowns."

"Ah okay ma'am, dito po yung mga long gowns namin."

"No. Not the long gowns. I want to try your wedding gowns."

Medyo nagulat pa ito sakin pero dinala nya parin ulit ako dun kung san kami nanggaling ni Jess at Breena kanina.

"Can I see your latest gowns?"

"Okay ma'am."

May nilabas silang rack of gowns na hindi nila nilabas kanina. I was still wondering kung ano ba talagang ginagawa ko dito. >.<

My attention was caught by the beaded gown at the last row. Kaya agad kong kinuha ito at tumingin dun sa store lady. "I want to try this."

"Bagay na bagay po sa inyo ang gown na yan." Sabi nung tumulong sakin.

"Napakaganda nya." Pinalandas ko yung kamay ko sa tela nang trahe de boda. Hindi ko ineexpect na ganito ang magiging pakiramdam ko pagkatapos ko syang sukatin.

Ang akala ko makakaramdam ako nang takot kapag ginawa ko to pero bakit ganun, parang masaya pako.

"Sigurado po akong matutuwa po ang mapapangasawa nyo pag nakita nya kayong suot ito."

Muli akong tumingin sa repleksyon nang sarili ko sa salamin.

Habang paulit ulit kong inisip lahat nang nangyari sakin sa mga nakalipas na araw.

Yun dahilan kung bakit sobrang saya ang naramdaman ko nang mahawakan ko ang apo ni Manang Linda, yung nawalang takot sa dibdib ko nang maisukat ko ang wedding gown na ito. Yung dahilan kung bakit nakaramdam ako nang paghihinayang.

"I will buy this."

Nagdesisyon nakong wag na ito ipadeliver pa dahil may dala naman akong kotse kaya dun ko nalang kinarga.

Pinadala ko nalang sa bell boy nang condo building ko yung box dahil medyo may kalakihan yun.

Nang makapasok ako ay napansin kong wala pang tao. Sabagay maaga pa naman, at isa pa tumawag ang secretary ni Chance kanina na sya na daw ang masusundo kay Mimi. I just let them bond.

I stared in the box for a long time. I know ang weird na nang tingin nyo sakin. Eh kasi naman bakit ba ko bibili nang wedding gown eh diba nga ayoko magpakasal.

Pero kahapon yun, or better say kanina bago ko isukat ang wedding gown na to.

Kasi ngayon naiintindihan ko na. Kung bakit ako nagkakaganito.

Dahil ngayon masasabi ko ng, handa na ko.

--