Κεφαλαιο 14

625 55 5
                                    

Νικ

Ανοιξα την πορτα του δωματιου μου και με αργα βηματα.. περπατησα προς το δωματιο της Ερμιομης.
Ξαφνικα ακουσα βηματα απο την σκαλα... πτο γαμωτο..
Τρεχω γρηγορα παλι στο δωματιο μου.
Τελικα ηταν ο πατερας της Ερμιονης που ειχε παει να παρει το χαπι του.
Αφου ακουω να κλεινει την πορτα του δωματιου του βγαινω εξω.
Παω παλι προς το δωματιο της.
Προσπαθω να ανοιξω την πορτα αλλα την εχει κλειδωσει.
Ααα δεν θα τα παμε καλα.
-< Ερμιονη ανοιξε τωρα την πορτα>.
Λεω οσο πιο σιγα γινεται.
-< δεν προκειται να σου ανοιξω... αλλα αμα θες για να μην εισαι μονος θα σου φωναξω και την Ολγα για να σου κανει παρεα>.
-< σταματα με αυτες τος βλακειες και ανοιξε την πορτα για να μιλησουμε>.
-< χααχ δεν προκειται να σου ανοιξω την πορτα... κατσε εκει και περιμενε μεχρι το πρωι>.
-< Ερμιονη ειπα ανοιξε την πορτα γιατι θα αρχισω να φωναζω και θα με ακουσουν ολοι>.
-< δεν θα τολμησεις>.
-< παμε στοιχημα>.
-<μην..>.
Παει να πει κατι αλλο αλλα η φωνη του πατερα της ακουστηκε.
-< ποιος ειναι ξυπνιος τετοια ωρα;>.
Ρωταει και με κοιταει.
Σιγουρα σκεφτετε τι κανει ο φιλος της κορης της.. εξω απο το δωματιο της...
-< ψαχνω το κινητο μου... επεσε καπου εδω και το ψαχνω>.
Και τοτε ηταν που ηθελα να σκοτωσω την Ερμιονη... με πηρε τηλεφωνο....
Ο Πατερας της πρεπει να πιστευει οτι ειμαι τρελος.
Κανω οτι δεν ηξερα οτι ειχα το κινητο απανω μου
-< ααα να τω ... πωπω και το εψαχνα>.
-< εσεις οι νεοι ειστε για το τρελαδικο ..μονο αυτο εχω να πω>.

Κανει στροφη προς τα πισω και φευγει.
Ακουω το γελιο της Ερμιονης και θυμωνω ακομα περισσοτερο.
-< Ανοιξε την πορτα.... ΤΩΡΑ>.
-< γιατι.. πιστευεις οτι το κινητο σου βρισκεται μεσα..>.
Συνεχιζει να γελαει και αυτο με νευριαζει...
-< Ερμιονη αμα δεν ανοιξεις τωρα την πορτα... θα ... θα..>.
-< για ελα πες τι θα μου κανεις>.
-< θα πω στον πατερα σου για το γηπεδο>.
-< δεν θα το κανεις>.
-< θα το κανω>.
Και τοτε ηταν που ανοιξε την πορτα.
-< περνα μεσα>.
Χωρις να το πολυ σκεφτω μπαινω μεσα.
Το δωματιο της ειναι πολυ ωραιο.
Μμμ και ολο το δωματιο μυριζει το αρωμα της.
-< θα κοιτας για πολυ το δωματιο μου... πες αυτο που θελεις να πεις και μετα δρομο>.
-< οοο οχι τοσο γρηγορα μωρο μου.>.
Την σπρωχνω σιγα για να πεσει στο κρεβατι.
Εκεινη δεν το περιμενε και φωναζει.
Ωχ ο πατερας της πρεπει να το ακουσε και ερχεται.
Πεφτω πανω της και κρυβομαι με την κουβερτα.
Εχω θεα το στηθος της... πωπω καλα θα περασουμε.

Η Μοιραια ΣυναντησηOù les histoires vivent. Découvrez maintenant