xxiv. mektup

113 19 0
                                    

☏•☏•☏•☏•☏•☏•☏•☏•☏

"Lydia, pozisyon aldın mı?"

"Evet! Ön bahçesinde bir çalının arkasına saklandım."

"Güzel. Kapıyı her an açabilir."

"Bu çok çılgın bir plan! Evlilik teklifinin nasıl olacağını düşünemiyorum bile."

"Lydia, hadi konunun dışına çıkmayalım."

"Ama cidden, acaba nasıl olacak? "

"Şşş, sessiz ol. Seni duymasını istemiyorum. "

"Ben bir ninjayım. Endişelenmene gerek yok. En son senin için böyle bir şey yaptığımda beni görmedi bile! "

"Aferin."

"Teşekkürler. TANRIM! Kapıyı açıyor. "

"Şşşşş!"

"..."

"Şimdi ne yapıyor?"

"..."

"Gördü ?"

"..."

"Aloo?"

"..."

"Lydia?"

"Bana sus dedin ben de sustum! Kararını ver Finn."

"Ne yapıyor onu söyle bana."

"Dürbünümü ayarlıyorum, bir saniye. "

"Hadi!"

"Tamam, görüyorum. Yazdığın mektubu okuyor. "

"Başka?"

"Sanırım şu ' Seninle buluşmak için dünyadaki tüm dondurmadan vaz geçerim.' kısmına geldi çünkü kıkırdıyor. "

"Mektubumu mu ezberledin sen? "

"Bu çeyreği bile değildi!"

"Şimdi ne yapıyor?"

"Çiçek buketini kokluyor. "

"Onları beğenmiş mi sence?"

"Şey, o... Az önce hapşırdı."

"Bu pek de iyiye işaret değil."

"Muhtemelen yine de sevdi çiçeği. "

"Bukete iliştirdiğim notu gördü mü?"

"Şimdi nereye gideceğini söyleyen not mu?"

"Aynen. Yeni ipucu şöyle: bunları aldığım yere git ve Jenice'i sor."

"Buldu. Şimdi arabasına ilerliyor... Oraya da gitmeli miyim?"

"Evet."

"Neredesin?"

"Bu bir sürpriz. "

Autumn & Finn • Türkçe (#Wattys2016)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin