KÖRDÜĞÜM

★7.BÖLÜM"Özledim kerataları."

Öhm öhm arkidaşlar...

Hikaye hakkinda yorumlarinizi merak ediyorum... Lutfeeen yorum yaparmısınız... :-)

Şu anda kendimi odama kitlemiş bulunmaktayım. Niye diye bir sorun. Sorun bir.

Annem... gel temizlik yap diyor. Bana diyor bana.

Hayatta yapmazdım ben töbeler töbesi...

Yatağın üzerinde oturmuş dergiye bakarken gözüm yanındaki anahtara kaydı. Annem kapıda bağırmayı bırakmıştı. Şükür elhamdüllilah. Eee kapıda kilitli.

Hadi yine iyisin yırttın duru.

Tam o sırada kapıdan gelen anahtar sesi ile yutkundum. Tek tahminim vardı.

-Yedek anahtar...

Annem kapıyı aralarken sırıtıyordu. Cadıya bak bee... kime çektiğim belli oldu. Zeka fışkırıyor bizden mübarek.

-Ben üç tane dalyan gibi çocuğa bahar temizligi yaptırmış kadınım. Sence seni odadandan çıkaramaz mıyım???

Aklıma abimlerin temizlik yaptığı gün gelince kıkırdamıştım. Ben kolumu kırdım diye kenarda onları çikolata yiyerek izlemiştim.

Aslan abim, kağan abim, demir abim... özledim kerataları.

Annem bana kötü kötü bakar iken birden zil çaldı. Kurtarıcım olan zile şükrederek koşarak kapıyı açtım.

Karşımda gördüğüm mete ile ufak çaplı bir şok geçirsem de kurtuluş bu kurtuluş diyerek içeri seslendim.

-Anne mete gelmiş beni çağırıyor. Önemli bir işimiz var. Gecikebilirim.

Ayakkabılarımı vestiyerden alıp kapının önüne koydum. Montumu üzereime gecirip kapıyı kapattım. Eğilip konverslerimi ayağıma geçirdim.

Üzerimde pembe değişik bir tüylü bir uzun kollu vardı. Geniş yakaydı. Altımda ise kot pantalon. Beyaz konverslerim ile tamamdım.

Açılan kapı ile ikimizinde gözleri kapıya döndü. Annem telefonumu bana uzatarak konuştu.

-Fazla geç kalma sakın. Bide serseriler(!) Bir daha çarpacak olursa haberim olsun.

Annemin sesindeki kinaye belliydi. Yalanımıza inanmamıştı ama sorgulamıyorduda.

3 gün olmuştu yavaş yavaş iyileşiyordum. Fondoten büyük kısmını kapatıyordu zaten.

Annem kapıyı kapatınca bizde apartmandan çıktık. Metenin yüzünde şaşkın bir ifade vardı.

Bu arada en çok merak ettiğim sorunun cevabını öğrendim. Mete o gun simaylarda ne işi olduğu sorusu.

Meğerse simay ile mete kuzenmiş.

Mete istanbulda oturuyormuş. İzmire bazı sebeplerden dolayı gelmiş.

-Ne konuşacaksak yürüyerek konuşsak annem pencereden bakıyordur şimdi.

-Şey o gün uyandığında yanında beni görmenin sebebini açıklamak istiyordum da sana.

-Sen...açıklama yapacan...ölsem inanmam.

-Kesmede dinle. Bu konu hakkında bir daha konuşmayacağız. Seni kardeşime melise benzettim. Kardeşim de benzeri bir olay yaşadı. Bu konu hakkında konuşmayı sevmem. O benim açık yaram. Seni öyle görmek bana onu hatırlattı. Bu sebeple seni onun yerine koydum. Gece yaran enfeksiyon kapmasından dolayı ateşin çıktı bende yanında oturmuştum düşene kadar uyuya kalmışım. Özür dilerim.

Gözündeki acıyı görmek canımı yakmıştı. O hep umursamaz ve şımarık biriydi. Böyle düşünceli olması beni şaşırtmıştı.

-Önemli değil. Boşver.

-Seni artık kardeşim yerine koyuyorum duru gerçekten bana inanabilirsin.

Gülümsemeye çalışarak konuştum.

-Sana inanıyorum.

O ise dolan gözlerini saklamaya çalışarak konuştu.

-Gel hadi sana çikolata ısmarlıyayım...

Güncellemelerimi bir an önce bitirmek istiyorum. Yorum ve vote unutmayın lutfen...