KÖRDÜĞÜM

★10.BÖLÜM "Belamısın kızım sen!?"

Öncelikle merhabaaa... arkadaşcıklarım. Ben bu ara bolum hic yazamadim coook ozur dilerimm. Ama soz telafi etmeye calisacam. :-) :-) bu arada arkadasim var. Kitap yazıyor. Bende yardım ediyorum elimden geldiğince. Allah kısmet ederse ortak bölüm yazacağı ilerleyen bolumlerde :-) :-)

Bir bakin eminim beyeneceksiniz.

★BIR DILIM SEVGI-az017201

:-) :-) kalin salicakla
♥♥♥

Ne oldugunu anlamadan beni çeken kollar tarafından güvene alınmıştım.

Hücrelerime kadar titriyordum. Sanki hersey gitmiş sadece ben ve beni çeken kollar kalmıştık. Harbi beni çeken kollar kollar diyorum da bu kollar kim yahu...

-Dikkat etsene kızım.

Bunu söylerken beni bırakan kollar ile kendime geldim.

-Annen baban sana karşıdan karşıya geçmeyi öğretmedi mi?

O hırsla kolların sahibine hızla döndüm. Annem babam hakkında konuşamazdı. Özellikle babam hakkında.

-...

Çocuğu görünce ne diyeceğimi unuttum. Nefesimi tutup ona bakmaya devam ettim. Ama o öküzlüğü elden bırakmaya niyetli değildi.

-Neyse ya seninle mi uğraşacam! İşim gücüm var benim.

O cümlesini bitirip karşıya geçerken mete de yanıma koştu. Arkasından baka kalmıştım. Ne oldu ayol bana.

-Duru iyi misin? Kusruma bakma yanımdasın zannettim. Bir yerine bişey oldu mu?

Hayır anlamında kafamı sallayıp gülümsedim.

-İstersen eve geri götüreyim seni.

Kaşlarım istemsiz çatılırken cevap verdim.

+Saçmalama istersen. Hadi gidek yahu.

Çocukmuydum ben? Kendi başımın çaresine bakardım ki. Karşıya geçtim ve önden atarlı yürüdüm.

●●●

Bu kadar sıkıcı olacağını düşünmemiştim.

Pardon size şu anki durumu açıklamadım. Şu anda kafede mete ile bir kızın yiyiştiği masada sıkıntıdan patlıyorum.

Can sıkıntısı ile derin bir nefes alarak kafeye göz attım. En ummadık kişi ile göz göze geldim.

Yakışıklı öküz ile göz göze gelmiştim.-öküz olması yakışıklı olduğu gerceğini değiştirmiyor-

Beni aşağılayıp bırakıp gitmişti. Sert davranmam gerekiyor sanırım.

Kaşlarımı çatarak başka yöne çevirdim bakışlarımı. Keşke çevirmeseydim.

Kapıdan içeriye giren bir adet yaman beklemiyordum. Hareket kabiliyetimi yitirmiş gibiydim ilk 5saniye.

Hareket kabileyetimi kazanmam ile birlikte vücudum sinyal almış gibi kafamı meteye çevirdim. Olay çıksın istemiyordum. En azından ben varken çıksın hiç istemiyordum.

Ne bende korkabilirim. İnsanım nihayetinde.

Mete kıza sarıldığı anda -en azından ben sarıldıklarını sanıyorum- masanın altına girdim.

Ortada bir adet ben olmassam, sorunda kalmazdı.

Sandaliyemi hafif hafif iterek yolumdan çektim. Kapının olduğu tarafa doğru sürünmeye başladım.

Ancak kader -kader değil kız o. Çatlak yazar daffafafaggshs- bu ya yamanın ayakları benim olduğum tarafa doğru adım atmaya basladı.

İlk buldugum masanın altına girdim. Ama sanki bu masadakilerin hepsi erkek ayakkabısı giymiş.

Nerden baksan 4 kişi var bu masada.

Masanın altına kurulmaya çalışırken aşağıya eğilen kişi ile kafam o tarafa döndü.

Hadi ama o kadar masa arasında yakışıklı öküzün masasının altına girmem lanet falan mı?

Benim mavilerim ile onun elaları birleşmişken yaramazlık yaparken yakalanan çocuklar gibi sırıttım. O ise gözlerini kıstı.

-Bela mısın kızım sen???

★★★

Vote ve yorum yapmayi unutmayin :-* :-*