KÖRDÜĞÜM

★12.BÖLÜM " Ne oldu cüce boyun yetmedi mi? "

Arkadaşlar. Demir yeni karakteri bu. Tylor biraz büyük gösteriyordu. Vote ve yorumları unutmayın. ××

Yaptığım börekleride son olarakmasaya yerleştirdikten sonra elim topuzuma gitti.

Saçım bağlı kalınca başıma ağrılar giriyordu resmen. Ağır bir ßekilde topuzumu açarak saçlarımı özgürlüğüne kavuşturdum.

Saçlarım belimi geçiyordu. Kestirmeyi düşünüyordum ama bir yandan da kıyamıyordum onlara.

Aslan abimin telefonundan sonra kafeden çıktığım gibi taksiye atlamıştım. Ne hikmetse taksi kapıda bekliyordu.

Bir ara bu işte yakışıklı öküzün parmağı olduğunu düşünmedim değil. Sonradan o öküzcüğün bu kadar kibar olmayacağını düşününce bu fikirden vazgeçtim.

Eve gelir gelmez yemek yapmaya başladık annem ile birlikte. Tatlilar ve börekleri ben yaparken annem sarma sardı, yoğurt çorbası yaptı, salata yaptı, içli köfte bile yaptı.

Abimler beni aradıktan 4,5- 5 saat sonra evde oldular. Eee kolaymı yunanistandan uçakla istanbula ordan da izmire geçiş yapmışlardı. İstanbuldan demir abimide getirmişlerdi.

Zil çaldığı gibi koşarak kapıyı açtım. Kapıda üç şapşalı görünce gözlerim dolarken onlarda beni gördükleri gibi üçü aynı anda beni sarmışlardı.

Çok özlemiştim onları. Gözümden firar eden yaşları engelleyemezken onlarda benimle dalga geçerek sarılmaya devam ettiler. Bir yandanda kaan abim göz yaşlarımı sildi.

Kaan: Bak sen şu küçük cadıya. Üstümüze sümük bulaştırmaya çalışıyor.

Ben kıkırdarken demir abim söze girdi.

Demir: Ha hatırlamışken çaldığın kazaklarımı senden alcam bu gün.

Aslan abim ilk geri çekilen olurken gülümseyerek beni kolunun altına çekti.

Aslan: Hadi içeri geçelim. Annem bekliyordur. Hem yemekleriniz enfes kokuyor.

Ben gülerken aslan abimde yürüyordu. Teknik olarak bende yürümüş oluyordum.

Duru: Tabi enfes kokacak ben yaptım.

Aslan abim kolunu sıklaştırıp kafama eğilip saçlarımdan öptü.

Aslan: Bak sen benim sümüklü kardeşim büyümüş de laf yetiştiriyor bana.

Gülmem kahkahaya dönerken içten cevap verdim.

Duru: Ya abi...ne zaman sümüklü gördün beni ya. Nerdeyse 18 olacam yahu.

Tam o sırada salona girince abim beni sonkez öpüp annemin yanına gidip ona sarılıp öptü.

Aynı şeyi hepsi tekrarlarken bende odama rahat eşofmanlar giymek için yol aldım. Biraz annemlerde hasret giderir.

●●●

Yemek yerken çok eğlenmiştim. Ama yemekte kaan abimin yüzümdeki izleri fark edene kadar.

Kaan: Duru şu yüzünün hali ney sabahtan biri yüzünde bir gariplik var diyorum çözemiyorum.

Gözlerinde şaşkınlık ve acı yüklüydü. Diğer abilerimde bana dönerken dolan gözlerimi saklamak için kafamı eydim.

Aslan: Duru biri bişey mi yaptı... duru kafanı kaldır bana cevap ver...DURU DIYORUM!!!

Elini masaya vurması ile olduğum yerde irkilerek ona baktım. Zaten hazırda duran yaşlarım. Gözlerimden akarken annem cevap verdi.

Annem: Kızın biri ile kavga etmiş önemli bişey değil. Demi kızım?

Aslan abimin kırgın gözleri ile benim dolu gözlerim ayrılmıyordu.

Kendini suçluyor... seni koruyamadığını düşünüyor...

Birazda olsa içleri rahatlasın diye dolu gözlerle zoraki bir şekilde gülümseyerek konuştum.

Duru: Siz bide karşı tarafı görün.

Kaan abim ortamı yumuşatmak için gülerken demir abimde ona eşlik etti.

Aslan abim buruk bir şekilde gülerken kafasını hafif bir şekilde sallayarak tabağına eydi yüzünü. Demir abimin yüzündeki ima belliydi.

Yemedim görüşecez...

Onada gülümserken kaan abimin dedikleri ile ilgim tamamen kaydı.

Kaan: Hayret ilk defa gelir gelmez çikolatalarını sormadın.

Gözlerim büyürken demir abim söze girdi.

Demir: Vestiyerlikte olması lazım.

Deyip göz kırptı. Masadan kalkıp vestiyerliğe koşmam bir olurken vardığımda hayal kırıklığı ile kaldım olduğum yerde.

Hayın demir utanmadan dalga geçmişti. Çikolata kutusunu vestiyerliğin tepesine koymuştu. Ya benim boyum yetmiyordu ki.

İçeri düşük omuzlarla girerken gözlerim dolu doluydu.

Demir: Ne oldu cüce boyun yetmedi mi?

Kahkaha atınca gözümden yaş süzüldü.

Duru:Ama... ben... çikolata...yemek istiyordum...

Kaan abim kalkıp salondan çıktı. Çok geçmeden elinde kutuyla geldi. Çikolata kutusunu kollarıma tutuşturup sandalyesine oturdu.

Kaan: Daha geleli 3 saat olmadı 3 kere ağladın. 4 gün içinde kaç defa aģlayacan allah bilir.

Hem çikolata için hem 4 gün daha burada kalacaklarını öğrendiğim için neşe ile kaan abimin arkasından sarılıp yanağına sayısız öpücük kondurdum.

Aslan: Kıskanmıyorum ki(!)

Abimin dediği ile kahkaha attım. Hiç olmassa 4 gün mutlu olacaktım.