Ölen Sevgilim

bölüm 1: taşınıyoruz

Herkes yemek masasındaki yerini almıştı. Sessiz devam eden yemeği babam konuşması ile bozdu .Ağzından çıkan ve beni darmadağan eden on bir harflik kelime " taşınıyoruz "

Hayallerimi bile sığdıramadığım bu şehirden gitme fikri nefesimin kesilmesine neden olmuştu.Nasıl taşınabilirdim ki bu şehirden.Nasıl kopabilirdim ki...

Babam konuşmasına devam etti:
-Artık burda kalmak istemiyorum , ben ve annen bir karar aldık kızım muğla ' ya taşınıyoruz. Sende orda okuluna başlarsın .Annen ile birlikte naklini oradaki en köklü liseye aldırdık .

Yavaşça yutkundum ve
- baba bu kararı almadan önce bana da danışmanız gerekiyordu ayrıca burdan ayrılmak istemiyorum ben burda okuluma devam etmek istiyorum.

Babam sertleşen ses tonu ile
-"bu evde benim istediğim olur .Taşınıyoruz dedim o kadar" deyip yukarıdaki çalışma odasına gitti

Annen ve ben kocaman yemek masasında yalnızdık artık.

-Anne bu kararı bana danışmadan nasıl naklimi oraya aldınız? Şu ana kadar bir kere de benim kararlarima saygı duymayı denedin mi hiç ? Ya da hiç çaba sarf ettin mi ? Neden sessiz duruyorsun anne konuşsana . Ben her zaman sizin istediğiniz bir çocuk oldum sizin istediğiniz okul, sizin istediğiniz kurslar... Her şey hep sizin istediğiniz gibi .Peki ya benim isteklerim ne olucak anne .Yıllar boyunca yaptığın gibi yine susacak mısın Semra hanım. Aa tabi Semra hanım kocasına itaatkar bir kadın o kocasına karşı gelemez.çünkü kocasının onu boşamasından korkuyor.
Zaten babamla da" parası" için evlen...
Sözümü tamamlamadan annemden şu ana kadar yemedigim bir tokat yemistim.Tokatı yer yemez gozlerimden akan yaşlara engel olamıyordum

O tokatin acisindan cok anneme söylediklerimin pişmanlığının verdiği acı içerisinde anneme baktım baktım ve koşarak odama gittim.

O benim annemdi ona bu sözleri soylememeliydim.Babamın bu kararının bana verdiği acıyı annemden çıkarmamalıydım.

Aglamaktan şişmiş gözlerimi tavana dikmiş;
takım arkadaşlarımı,antrenörum Gökhan abiyi, kardeşim gibi sevdiğim Dilara'yı, yıllardır basketbol oynadığım sahayı, doğup büyüdüğüm bu müthiş evi nasıl bırakıp gideceğimi düşünüyordum ki birden kapının önünden ses geldi.
Kapı yavaşça aralandi ( gelen büyük ihtimalle annemdi çünkü babam odama gelmezdi. )

Yumuşacık bir el saçlarıma hafif dokunuslarla okşuyordu.Bu annemdi.Annem birçok gece odama gelir ve saçlarımı böyle okşardı.O ağlıyordu burnunu sık sık cekişinden anlaşılıyordu. Bu konuda anneme cekmisim sanırım ben de her agladigimda burnumu sık sık çekerim

Biliyordum o da gitmek istemiyordu ama kocası Erkan beyin dediğini yapmak zorundaydi.O saçlarımı öyle güzel oksarken gözlerimi açıp ona sarilmamak için kendimi zor tutuyordum.

Her daim ninni gibi olan sesi ile kulaklarıma eğildi ve:

...