BÖLÜM 6 ''Kolay Olmadı''

23 6 2
                                    

Alarmın çalmasına yarım saat kala uyandım. Gördüğüm rüya kafamı o kadar çok karıştırmıştı ki okula gidip derslere girecek gücü kendimde bulamıyordum.

Azra yüzüğün bende olduğunu öğrenip Buse ile arkadaşlığını bitiriyordu. Sonra da Buse dün gece evimin önünde gördüğüm araba ile beni nereye gitsem takip ediyordu.

Daha fazla bu saçma rüya hakkında düşünmek istemeyerek Arya'nın yatağını izledim. Şu an burda olsaydı her 5 dakikada bir onu uyandırmaya çalışıyor olurdum.

Duvarda asılı olan fotoğraflar , Arya'nın çizdiği resimler hala kendimi onların yokluğuna kabullenemememi sağlıyordu. Odanın bunaltıcı havasına daha fazla dayanamayarak yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkamaya gittim.

Aynada her zamanki gibi boku yemiş bir Deniz vardı. Saçlarımı tarayıp at kuyruğu yaptıktan sonra gözüm makyaj malzemelerinin olduğu rafa takıldı.

Elim istemsizce onlara uzandığında kendimi durdurmadım ve yüzümdeki yorgun ifadeyi yok edecek hafif bir makyaj yaptım.

Üstümü değiştirip bir şeyler atıştırdıktan sonra çantamı alıp evden çıktım. Durağın olduğu sokağa girmek için köşeden tam dönüyordum ki Irmak'ın bana seslendiğini duydum.

''Deniz bekle!''

''Irmak senin ne işin var burda?'' Artık evimden alıp okula da götürmeye karar vermiş olması canımı iyice sıkmıştı.

''Dur ya hemen sinirlenme. Sizin buralarda birkaç işim vardı. O yüzden okula birlikte gideriz diye düşündüm.''

''Bu seferlik yani.''

''Tabi ki bu seferlik Deniz. Hem dün sana o kadar mesaj attım neden cevap vermedin?''

''Yorgundum. Duş alıp uyudum.''

''Tamam tamam üstüne gelmeyeceğim.''

Durağa geldiğimizde ikimiz de konuşmadık. Onu dinlemek istemediğimi anlamış olmalı yoksa Irmak'ı sessiz görmek imkansız gibi bir şeydi.

''Ben evi satmaya karar verdim.'' dedim.

Irmak ilk başta ne dediğimi anlamadı. ''Ne, anlamadım?''

''Evi diyorum satacağım. Çok fazla anı var ve zaten büyük benim için. Hem elime biraz para geçmiş olur. Daha küçük bir ev alırım diye düşündüm.''

''İyice düşündün mü yani bu öyle hemen verilecek bir karar değil ki Deniz.''

''Kaybedecek neyim var Irmak?''

''Yine de sen bir daha düşün bence canım.''

Otobüse binip her zamanki yerimize oturmak için ilerliyorduk ki dün gece gördüğüm araba bu kez evimin olduğu sokaktan çıkıp bizim dört araba arkamızdaki yerini aldığını gördüm. Kim olduğunu görebilmek için dikkatlice bakıyordum fakat fazla uzaktı.  Nereye baktığıma anlam veremeyen Irmak , ''Nereye bakıyorsun öyle?'' diye sordu.

''Belki de bu dünki araba değildir. Sonuçta bir arabadan sadece bir tane yok.''

''Ne arabası dün noldu anlamıyorum şu an seni Deniz?''

İçimden düşünüyorum sanıp dışımdan söylemiştim.

Herhangi bir yalan bulmaya uğraşmayarak doğruyu söyledim.

''İşte bu yüzden istersen sende kalabilirim demiştim. Ama sen beni dinlemedin. Bu gece seninleyim başka söz duymak istemiyorum Deniz Hanım.''

Keşke yalan söyleseydim.

''Belki de ben yanlış anladım. Belki de meraklanacak bir durum yoktur'' diyerek olumlu düşünmeye çalıştım.

Anka KuşuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin