perfect // jelena fanfiction

Ep 9.

-

"Anlat bakalım Alfredo." dedi Taylor ellerini çenesinin altnda birleştirerek.

Alfredo bakışlarını Taylor'a çevirmedi bile.
"Yalnız konuşacağımızı sanıyordum Selena."

"Öyle bir şey dediğimi hatırlamıyorum Alfredo. Ayrıca acele edersen iyi olur."

Kalbimin soğukluğunu yüzümede yansıtmış olmalıyım ki, Alfredo başka bir şey demedi.

"Justin çok pişman." dedi en sonunda konuşabildiğinde. "O böyle birisi değil inan bana. Yanlış yaptığını biliyor ve seni seviyor Selena. Ona bir şans daha ver."

"Benim verdiğim şansı geri çeviren o." dedim ama aklımda olan tek bir şey vardı.

Alfredo az önce"Seni seviyor Selena." demişti.

Beni seviyor muydu ki gerçekten? Olabilir miydi?

"Dedim ya, çok pişman. Sabah akşam içiyor, Selena diyor başka bir şey demiyor. Normal bir genç için önemli olmayabilir ama Justin normal değil. Konserlere çıkması gerek, televizyon programlarına çıkması gerek ama gece gündüz sarhoş. Böyle olmaz Selena."

Gözlerim yanmaya başlarken burukça gülümsedim. "Yani sırf Justin içmeyi bıraksın diye mi onunla birlikte olmalıyım?"

"Hayır, hayır." dedi Alfredo. Yanlış bir şey söylediğini o an farketmiş gibiydi. "İnan bana öyle demek istemedim. Bak ben, Justin'i ilk kez ağlarken gördüm tamam mı? Seni gerçekten seviyor Selena. Gelip onunla konuşmalısın."

"Ağladı mı?" dedim gözümden bir damla yaş akarken.

Alfredo istediğini elde etmiş gibi gülümsedi "Evet. Bu gece gelip onunla konuşabilir misin? Geleceğin yeri mesaj atacağım."

Ben tam cevap verecekken Taylor sözümü kesti. Bir an varlığını bile unutmuştum.

"Hayır." dedi kesin bir dille. "Hayır gelmeyecek. Konuşman için sağol Alfredo. Artık gidebilirsin."

İyikide kesmişti sözümü çünkü ben büyük ihtimal kabul edecektim ve tekrar hayal kırıklığına uğramak istemiyordum.

Alfredo en sonunda sinirle Taylor'a döndü. Ağzını açtı ama daha sonra geri kapattı ve sakinleşmek ister gibi önüne döndü.

Alfredo "Yalnız konuşabilir miyiz Taylor?" dediğinde şaşırmıştım. Ne konuşacaklardı ki?

Taylor yavaşça ayağa kalktığında, Alfredo'da kalktı ve odadan çıktılar.

Bense hala aynı yerde oturmuş düşünüyordum. Duygularım karmakarışık olmuştu. Bu kadar kısa sürede nasıl böyle sevebilmiştim bilmiyordum ama onu istiyordum.

Ona sarılmak, kokusunu içime çekmek, o sırıtışını yeniden görmek istiyordum.

Ağlıyor demişti Alfredo. Ağlamış mıydı gerçekten? Benim gibi canı yana yana ağlamış mıydı?

##

"Ne saçmalıyorsun sen?" diye bağırdım Taylor'a. "O adamın yanına mı gideyim yani? Ne dedi Alfredo sana anlatsana?"

"Şunları giy diyorsam giy Marie, ben senin iyiliğini düşünüyorum burda!"

"Tekrar hayal kırıklığına uğramak istemiyorum." dedim gözümden bir damla yaş akarken.

"Uğramayacaksın!" diye bağırdı. "Eğer seni tekrar üzerse kendi ellerimle boğacağım o adamı tamam mı? Şimdi Tanrı aşkına giy şunları da gidelim."