"Hayır, cevabım değişmeyecek. Sabahtan beri benimle aynı konuyu tartışıyorsun."Gayet normal bir tavırla yanıtladı genç adam. "Cevabınla ilgilenmiyorum çünkü sana soru sormuyorum. Sadece ufak bir bilgilendirme yapıyorum."
"Ne kadar tehlikeli olduğunun farkında değil misin? Olayın ciddiyetini kavrayamıyor musun?"
"Başa çıkabileceğimi biliyorsun."
Kuan elindeki kadehi, sert bir şekilde bar tezgahına koydu ve Yibo'nun yüzüne baktı. "Biliyorum ama bu senin için endişelendiğim gerçeğini değiştirmiyor."
"Kuan niye bu kadar abarttın kardeşim ya adam alt tarafı ayrı eve çıkmak istiyor. Ne var ki bunda? Hem haklı da yani artık çocuk değil, kaç yıldır tek başına koskoca şehirde yaşıyor. Şimdi de seninle yaşamak istememesi çok normal." Yuchen telefon konuşmasına bir son verip bar tezgahının önündeki uzun bacaklı sandalyelerden birine oturdu. Aklına bir şey gelmiş gibi kaşlarını çattı ve meraklı bir yüzle Kuan'a döndürdü gözlerini.
Kuan gözlerini Yibo'dan çekip arkadaşı Yuchen'e gülümsedi. "Eskisi gibi benimle kalmasını istiyorum sadece."
Yibo ellerini havaya kaldırdı teslim olurcasına. "Pekala, tamam şimdilik kalıyorum ama bir süreliğine, sonra tekrar ev bakmaya başlarım." Sonra Yuchen'in omzuna koydu elini.
"Doktor bey, siz neden hastanede değilsiniz?"
Yuchen kolundaki saate baktı. "Öğlen yemeği için çıktım hastaneden ama geri dönmem gerekiyor artık." Telaşla ayaklandı çünkü geç kalmak istemiyordu. İnanılmaz dakik bir insandı ve bu bazen çok sinir bozucu olabiliyordu. "Geri döndüğün için çok mutluyum Yibo. Sonra görüşürüz kardeşim."
Yuchen apar topar gittikten sonra Kuan tekrar kardeşine döndürdü gözlerini.
"Bu mesele burada kapanmadı."
"Kabul ettim ya seninle yaşayacağım." Yibo hafifçe gülümsediğinde Kuan gözlerini devirdi.
"Sen neden bahsettiğimi çok iyi biliyorsun."
Yibo, Kuan'ı umursamadan barın merdivenlerine yöneldi ve üst kata doğru yol aldı.
Bar iki katlıydı, alt katında ve üst katında da iki ayrı bar tezgahı bulunuyordu.
Alt katta barın arka tarafında bir kapı vardı ve o kapıdan girildiğinde küçük bir koridor çıkıyordu karşılarına.
Küçük bir ev havası veriyordu bu özel alan.
İki odası, odalarda iki banyo ve bir küçük mutfağı vardı.
Koridorun sonunda ise dışarıya açılan bir kapı vardı. Bu barın arka kapısıydı. Hem Kuan'a hem de Yibo'ya ait iki tane oda vardı burada.Kuan zaten çoğu zaman eve gitmek yerine burada kalırdı.
Tezgahın tam karşısında küçük bir sahne vardı, çoğu zaman kasabanın gençleri kendi enstrümanlarını getirirler sahneye çıkarlardı. Kimsenin olmadı zamanlar Bowen şarkılar söyler bazen herkesi coşturur bazen ise ağlatırdı. Bir de sahnenin köşesinde yer alan küçük bir dj kabini vardı, sadece yaz geldiğinde ve turistler çoğalmaya başladığında Kuan birbirinden yetenekli grupları ve dj'leri barına davet ederdi. Sahnenin önünde de bir dans pisti bulunuyordu.
Üst kat daha büyüktü, çünkü kocaman bir terası bulunuyordu. Kapalı alanı da terası da inanılmaz ferah görünüyordu. Bunun dışında bir çatı katı daha vardı ama genelde malzeme odası olarak kullanılırdı, zaten aylardır kimse oraya uğramıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Viraj || Yizhan -DÜZENLENİYOR...-
Fanfiction"Tek bir kelime etmem. Ama yinede, nefesimi kesiyorsun ve bildiklerimi benden çalıyorsun.. İşte böyle, beni kalabalıktan çekip çıkarıyorsun.. Ateş üstüne ateş, çoğunlukla katiliz. Bu denli tutku ile, birlikte, biz kazandık.. Kontrolden çıktığımızı s...