- Aynen,siz kimkimsiniz?
Serkan: - Ben,burak,Şa- ,cümlesini tamamlamasına izin vermeden ben söyledim.
- Şakir.
Evet dedi gülümseyerek.
Serkan: - Sen ve küçükler olacaksın sanırım.
- Peki neden siz bu kadar azssınız?
Serkan: - Bilmem.Burak küçüklerle aynı takımda olmak istemiyormuş.
- Ya?ne yapıyormuş ki küçükler ona?
Serkan: - Ne bilim?karizması bozulur diye falandır.Takılma egoist burak işte.
- Hı,hı anladım.Olmayan karizması değil mi?diyerek kahkayı bastırdım.
Herkes bize baktı.Özelliklede Burak.Onun hakkında konuştuğumuzu anlayacakki.Yanımıza gelerek:
- Benim hakkımda konuşmadın inşAllah.
- Bana baksana sen!dedim yüksek sesle.
Burak: - Safmısın kızım,şu an zaten sana bakıyorum .dedi.Alaylı gülerek.
Ya yine mi rezil ettim kendimi.Onun bu dediğini umursamadan oturduğum yerden kalktım ve ona doğru iki adım attım.Daha çok tabiki yaklaşmayacaktım.
- Bu bitmek,tükenmek bilmeyen egon .Gerek kibirli oluşun.Gerekse insanlara aşağılayıcı bakışların!.Sesim oldukça yüksek çıkmıştı ve ben sözlerimi sürdürmeye devam ettim.
Neden böylesin?niye hep kendini üstün görüyorsun?bıktım artık sen ve senin gibi ego yığını insanlarla uğraşmaktan.Vazgeç bu huyundan.Yoksa yalnız kalacaksin.
Hayret beni dikkatle dinlemişti.Oldukça şaşırtıcıydı.Takdire şayan bir durumdu.1 adım atıp bana daha çok yaklaştı.Derin bir nefes alıp gözlerime baktı.
- Serenay hayrola?ne ara insanlara nasiat verir oldun?bu kadar büyüdün mü? sen.Tarzım böyle benim.Seni nede bir başkasını ilgilendirmez!
Son cümleyi bastırarak söylemişti.
Sonra ben devam ettim:
- İlgilendirir.Kimse senin şımarık ve bi o kadarda alaycı tavırlarını çekmek mecburiyetinde değil.Ha sen bu kadar büyüdün mü lafına gelirsek?
İlla büyümek için yaş,boy yada bilmem ne gerekli değil.Ama inan akıl yaşı olarak senden daha büyük olduğum aşikardır.Dedim ve Serkan'ın yanına doğru ilerledim.O da soktuğum lafı sindirmek için Şakir'in yanına doğru ilerledi.İyi oldu.Yok öyle saf kızlar gibi onu yüceltmek.Yüz vermişler.Havasını indirmek bana kalmış.İyide indirdim.
Serkan: - O nasıl laflardı Serenay?
- Sinir etti beni gördün sende.Kaşındı .
Serkan: - Aynen.Farkındayım.Yalnız fazla bozuldu.
- O ona yeter , bir müddet.
Serkan: - Hadi gel,grup yapıyorlar.
- Serkan oynamayayım ya.Hevesim kaçtı sanki.
Serkan: - Saçmalama Serenay gel hadi.
Tamam diyip Serkan'ın arkasından bizim çocukların ve Burak kişisinin olduğu yere doğru gittik.
Burak yüzüme bakmadan:
- Sen ve küçükler.Ben ,şakir,Serkan.
Bende yüzüne bakmadan tamam dedim.
Neyse.Aldım Serhatları yanıma.
" Amaç kaleye gol atmak,herkes harfiyen dediğimi yapacak.Bu maçı alarak onları alt edeceğiz.Sen egemen defansta dur ve benim kardeşim olduğunu belli etme yeter.Omuz silkti bu dediğime sonra beni dinlemeye devam etti.
Serhat sen kalecisin.Ömer sende orta saha.Yusuf sende benim karşımda durucaksın anlaşıldı mı?hepsi bir ağızdan " anlaşıldı "dedi.
Sonra Buraklara dönerek:
- Bizim ekip hazır,sizin ki?
Burak yine o egolu sesiyle.Lanet keske sesın kısılsada o sesini bir daha hiç duymasam.
Burak: - Biz çoktan hazırız.
- Tamam o zaman başlayalım.
Burak: - Tamam.
- Biz başlarız ilk önce top bizde.
