Kapı birden açıldı.Kapıyı açan annemdi.Beni bu halde çömelmiş bir biçimde görünce hemen yanıma eğildi.Telaşla:
- Serenay,noldu?kızım.Niye bu haldesin annem?
Kendimi masum yapıp,biraz dudak bükerek:
- Ya anne,maç oynuyorduk.Aptal çocuğun biri bacağıma vurdu.Yanlışlıkla oldu.Annem:
- Tamam .Ver elini.Gel içeri konuşuruz.
Annem elimden tutup beni salona götürdü.Koltuğa yatırdı.Ayağımın altınada yastığı bıraktı.Sonra bana dönerek:
- Ben banyodan krem alıp geliyorum.Rahat dur!,otur yerinde.
Sanki bu halimle nereye gidicem.
- Tamam anne.Diyip bekledim.
Annem salona geldi.
Kremi ayağıma sürerek ve bana söylenmeden geçmeyerek:
- Kızım bir kez de kendine birşey yapmadan dön şu eve.İlla birşey yapacaksın bi yerlerine.
Sonra devam ederek:
- Çok acıyor mu?
- Çok acıyor.Dedim dudak bükürek.
Annem:
- Ya sen niye maç oynuyorsun ki?erkekler oynar maç.
Annemle bunu tartışmayacaktım.O yüzden konunun kapanması için.
- Oldu işte bir kerelik.
Annem:
- Gel buraya,dedi ve bana sarıldı.
Bende sarılışına karşılık verdim.Sonra tekrar bana dönerek:
- Bana ettiğin laflar için bu hale geldin,bak gördün mü?
- Ya anne ,ne alakası var!gerçekten böyle olabilir mi?yok canım olmaz.
Annem: - Sen öyle san dedi gülerek.Sonra yanağımdan öptü.
Annem: - Neyse ben yemek yapmaya gidiyorum.Sende usluca otur.Kımıldama.Televizyon aç kendine.
- Tamam,Feryal bana çocuk gibi davrandığın için saol dedim .Annemde yanımdan kalkıp dediğim lafa bir tepki vermeden mutfağa doğru ilerledi.
Hayvan,çok acıtmıştı ya.Ama onunda suçu yok ki.Özür diledi hem.Ya cidden 3 kez diledi özür.Ben şok,ben vefat!
Saate baktım.Saat 4 'tü.Sabahtan beri bizimkileri görmemiştim.Neredeler acaba?Elime telefonu alıp,Sibele mesaj atmaya hazırlandım.
Kime: Sibel'e
Sibel,neredesiniz?bugün olanlar yüzünden senden özür dilerim.Ve tabiki Derinden de. Sanırım fazla üzerinize geldim.
Yazıp,telefonu yanıma koydum.Mesaja cevap vermesini bekledim.Anında cevap gelmişti.Hemen telefonu açıp mesaja baktım.
Kimden: Sibel'den
Ben evdeyim.Derinde evdedir.Özür dilemene gerek yok.Hatanın farkında olman güzel bir şey.Sanırım bende senin üzerine çok geldim.Bende özür dilerim,Serenay.Arakadaşlar arasında olur böyle şeyler.Takılma.Ama Derin sanırım sana benden daha fazla kırgın.Onun gönlünü al.Neyse sonra konuşuruz.Öptüm.
Hele şükür.Sibel beni affetmişti.Ama Derin vardı.Onun kalbini kırdım.Farkındayım.Ama onlarda benimkini kırdı.Ben her ne kadar belli etmesemde.
Sonra Sibele" Tamam"diye mesaj atıp,telefonu kapattım.Bugün olanlar neydi ya?peki Burak'ın dediği o cümleye ne demeli?
" Elbet,bir çiçekte dururuz.Ha Serenay?
Ne demekti bu cümle? belki o çiçek Derindir.Derin ile sevgili olabilirlermiydi cidden.Derin onu seviyordu. Peki Burak.Burak onu seviyormuydu?Tabiki hayır.O kimseyi sevmemiştir.Onun işi gücü,kızları kandırıp,oyun oynayıp bir kenara atmak.Ama bu hiç adil değildi.Eğer bunu bir kız yapsa.O kıza öyle çirkin ithamlarda bulunurlardı ki.Ama nedense bunu bir erkek yaptığında sanki normalmiş gibi hiçkimse sesini çikartmıyor.Ah dünya hiç adil değilsin!
Nasıl unuturum,bugün Serap ablanın kınası vardı.Ya inşAllah 7 'ye kadar ayağım biraz iyi olur,ve ben o kınaya gidebilirim.Allah'ım lütfen,lütfen iyi olayım.Ne giyinicem ki şimdi ben,tabiki demiycem.Kafam neyi eserse o.Buda benim tarzım.
Sibel ile Derin çoktan ayarlamışlardı zaten.Ben hep böyleydim işte.Onlar gibi asla değildim.Çünkü ben,onlar gibi olmayı istemiyordum.Bir kına için,
Mıy mıy kızlar gibi.
"Ya,ne giyinicem?, makyajımı hangi renkte yapsam,acaba saçıma maşa mı yapsam düzleştiri mi?beni güzel görmeli felandı,filandı.Bana ters!"
Ben doğallıktan yanayım her zaman.Bir insan doğal olmalı,ne o koca karı gibi yüzüne badana yapıp,yüksek topuklu ayakkabıları giyinmek.Saçmalık ötesi.Benim için bi şort ve t-shirt şık olamaya yetiyor.
Özgürlük bu işte!.
Ayağımı hafif kaldırdım.Ayağa kalkmaya çalıştım.Bakayım yürüyebiliyormuyum tek başıma.
Kahretsin!çok sızlıyor.Ben bu ayakla yürüyemem.Sanırım gidemiycem kınaya falan.Of!neden ama neden,ya niye maç oynuyorsun ki?keşke oynamasaydın be Serenay.
Tekrar kotuğa oturdum.Bu sefer sırtüstü uzandım.Bayağı yorulmuştum.Biraz uyumak istedim.Kafamı sağ tarafa koyup,
Immm!diyip uyudum.
Uyandığımda,Saat 6'dı.Ne yani 2 saat uyumuşmuydum cidden.Normalde asla bu kadar uyumazdım.Ama çok yorgundum.Birde şu ayağımın ağrısı beni daha çok mahvetmişti.Ayağım?
Tabi ya ayağım!Allah'ım biraz olsun geçmiş olsun.N'olursun!.
Ne kadar ayağıma eğilmekten korksamda,elimi ayağıma attım.Ne yani morluk geçmişmiydi.Rüya mı görüyorum.Kesinlikle bu rüya değil!
Gerçekten morluk geçmişti.Peki yürüyebiliyormuyum?Bunu ayağa kalkmadan analayamassın değil mi?salak!yavaşça koltuğa tutunarak ayağa kalktım.Elimle gözlerimi kapattım.Çünkü adım atamadığımı görmek istemiyordum,bir adım attım.Belkide attığımı sandım.Hayır,gerçekten bir adım atmıştım.Elimle gözlerimi açtım.Bir adım attığım ayağıma baktım.Birden coskulu bir sesle:
- Ya ben seni varya öperim, ayak tırnaklarımı sevinçten yiyebilirim!
Sonra dediğim şeyden igrendim.Ne saçmalıyorsun sen ya?Mal mal konuşma.İşte yine bir Seranay mallığı.Saçmaladığımda ne kadar malca konuştuğumu söylemişmiydim?
Şu an mallığımı anlatacak halde değildim.Yürümüştüm.Gerçekten bacağım birazda olsa iyiydi.Mutfağa doğru yürüdüm,annem'i bulmak için.Ona sarılacaktım,o krem sayesinde iyi oldum.Allah'ım sana şükürler Olsun.
Mutfağa girdim.Ama annem yoktu.Ocakta yemekler vardı,elimi tencereye sürdüm.Soğumuştu.Çoktan yaptığını anladım.Nerede bu kadın ya?
Yemek masasının üstünde bir kağıt olduğunu farkettim.Masaya doğru yürüdüm.Kağıda eğilerek ,küçük nota baktım.
" Bana teşekkür etmene gerek yok. .Sende bende biliyoruz ki,o kadarda kötü bir ağrı değildi o.Sadece sen,bugün kahvaltıda yaptıkların için.Sana kızmamam için bu kadar abarrttın.Benim kendini zeki sanan kızım.Anlamayacağımımı düşündün?uyandığında yürüyeceğini biliyorum.Her neyse ,ocakta yemek var.Yemek yemeden kınaya gidemessin.Ben teyzenlere gidiyorum.Egemenide aldım yanıma.Çok öpüyorum seni,görüşürüz canım."
O kadar şaşkınım ki.Gerçekten ağrıyordu ya.Cidden annemin dedikleri biraz doğruydu belki ona biraz numara yapmış olabilirdim.Nasıl olurda herzaman yaptığım oyunları anlıyordu?Korkulur senden Feryal!
Bu düşüncelerimden kurtulup,Sibel'in bana mesaj atma olasılığını geçirdim icimden.1 saat sonra kına vardı.Kesinlikle mesaj atmıştır diye düşündüm.Hemen koltuğa doğru gittim.Telefonu açar açmaz mesajlara baktım.
Kimden:Sibelden
Serenay,2 saat sonra bizim eve gel.Derinde gelecek.Birlikte hazırlanacağız.Bu sefer gel.
Bu kız ne zaman atmıştı bu mesajı derken,yeni gelen mesaja baktım.
Kimden: Sibelden
Kızım sen nerdesin?hadi.Derin yolda bizim evde olur şimdi.2 saat önce haber vermiştim birde sana.
Hemen mesaja cevap verdim.
Kime: Sibel'e
Kusura bakma Sibel,uyuyordum.Yeni görmüşüm.Tamam 10 dk ya ordayım.
Yazıp telefonu koltuğa fırlattım.Hemen odama çıktım.Dolaptan bir kot dar pantolon,limon sarısı bir t-shirt aldım.Poşete koyup,saçımı bile toplamadan hemen odadan çıktım.
Koltukta olan telefonumu hemen alıp,arka cebime koydum.Kapıyı kapatıp evden çıktım.
-
