Deadly Shadows : The Secret Of Shadow

Κεφαλαιο 11

Το επόμενο πρωί η Μπελ ξύπνησε πλημμυρισμένη με ένα  παράξενο συναίσθημα. Ήξερα ότι ήταν τα γενέθλεια της δεν ήξερε όμως τι την περίμενε και το πρόκειται να συμβεί απόψε.
Η ώρα ήταν δώδεκα και μισή σηκώθηκε βαριεστημένα από το κρεβάτι και πήγε στο μπάνιο. Μπερδεμένα μαλλιά... και κατάλευκο δέρμα... Κατάλευκο δέρμα; η Μπελ είχε γεννηθεί με λευκό χρώμα δέρματος. Τώρα όμως το δέρμα τις εδώ και λίγες μέρες έχει γίνει πολύ λευκό σχεδόν χλωμό...Τα χείλη της δεν ήταν ξερά πια αλλά κατά κόκκινα σαν αίμα. Τα μάτια τις δεν ήταν πλέον γκριζοπράσινα αλλά ανάμειξη του γκρι και του μπλε, τα μαλλιά της άνοιξαν απότομα σε ξανθά.. Τι είχε γίνει άραγε; Στο μυαλό της έτρεξαν για λίγο τα λόγια της θείας της ότι ήθελε να της πει κάτι σημαντικό και σκέφτηκε μήπως η αλλαγή της έχει κάποια σχέση με αυτό μια που που η Βιολετ φαίνεται είκοσι χρόνια νεότερη. Μετά όμως τίναξε το κεφαλί της και ξανά σκέφτηκε πως μάλλον κοιμάται αρκετές ώρες γιαυτό έχει ομορφύνει τόσο πολύ.

Έπλυνε το πρόσωπο και τα δόντια της και έπεστρεψε στο κρεβάτι της. Στο κομοδίνο της υπήρχε ένα φάκελος στολισμένος με τριαντάφυλλα και κορδέλες. Τον άνοιξε και έγραφε με χοντρά μαύρα γράμματα : Χρόνια Πολλά Πριγκίπισσα λυπάμαι.. Κακά μαντάτα το πάρτυ ακυρώνεται.

Ακυρώνεται το πάρτυ; καλύτερα! Σκέφτηκε δεν άντεχε να περάσει απο αυτές τις δοκιμασίες δεν άντεχε να επιβάλλει στον εαυτό της κάτι που δεν είναι έτοιμη να κάνει. Τουλάχιστον τώρα θα είναι ήρεμη.

Πέταξε τον φάκελο στην θέση του και ξαφνικά παρατήρησε κάτι το χαρτάκι που της έδωσε η πωλήτρια έλειπε.... Είχε γίνει σκόνη και στη θέση του υπήρχε ένα γαλάζιο πετράδι που πάνω είχε σχεδιάσει το πρόσωπο ένος λύκου το έπιασε στα χέρια της και άρχισε να το ερευνεί. Τα μάτια του ήταν κατάμαυρα ενώ γύρω γύρω ήταν στολισμένος με καμπυλωτές γραμμές. Φαινόταν τόσο λαμπερό κάτι σαν μαγικό και ταυτόχρονα ανεξήγητο. Το άφησε απρόθυμα και τότε άρχισε να ζαλίζεται.

Όλα γύρω της θόλωναν και γύριζαν το δωμάτιο σκοτείνιασε και απο μέρα έγινε νύχτα. Στην αρχή νόμιζε πως ήταν η φαντασία της. Έτριψε τα μάτια της δυο τρεις... Τέσσερις... Πέντε φορές οι θολούρες και το σκοτάδι όμως δεν υποχωρούσαν και όλο πιο τρελά πράγματα συνέβαιναν. Η πόρτα του δωματίου άνοιξε αργά και τρίζοντας. Οι κουρτίνες από τα παράθυρα σηκώθηκαν ψηλά και ένας δυνατός παγωμένος άνεμος τα φύσηξε. Αγκάλιασε το σώμα της κρύωνε και φοβόταν αν δεν ήταν τρελή τότε τι στο καλό γινόταν;