Dark Army (Element of Calamity book 2)

X - Ανάκτηση δύναμης

"Τσαρλι!"
Φώναξε ο Σιν σαν να μην το πιστεύει.
Ηταν όντως εκεινη. Ηταν τοσο όμορφη μεσα στο πράσινο. Καθόταν στο γρασίδι και μάζευε λουλούδια. Μονο και μονο γιατι της αρεσε να τα μυρίζει.
Με το που άκουσε την φωνή του Σιν γυρησε αποτωμα το κεφαλι της και χαμογελασε ενω δάκρυα γέμισαν τα ματια της. Σηκώθηκε καο έτρεξε κοντά μας. Ο Σιν την έπιασε και την σήκωσε στην αγκαλιά του, χώνοντας το πρόσωπο του στον ωμο της.
"Εισαι καλα ..." Ειπε γεμάτος ευτυχία και την αφησε ξανα να ακουμπήσει τα πόδια της στο έδαφος.  Η σταρ κι γυρησε προς το μερος μου. "Ιρις!" Ειπε  με συμπόνια , άπλωσε τα χερια της και με τράβηξε στην αγκαλιά της.
Μου έλειψε.
Μου έλειψε η αύρα , η ηρεμία και η αποφασιστικότητα της.
Την έσφυξα και εγω, Κλείνοντας τα ματια μου και βρησκοντας παρηγοριά.
"Χαιρομαι τοσο που δεν έπαθες τιποτα" της ειπα.
"Πως και βρέθηκες εδω;" Την ρωτησα περίεργη.
"Με βρηκαν  λιγο πριν μπω στο παλάτι , κάποιοι φρουροί του dark army και με πήραν μαζι τους. Μου εξήγησαν το σχεδιο του βασιλιά και ετσι με εγκατέστησαν εδω για να ειμαι ασφαλής. Είπαν οτι σας έψαχναν. Ειδικά εσενα Ιρις. Απο τοτε που σκοτωσες τον επικεφαλή της Σέθρεαλ θέλησαν να σε βρουν για να σε προστατέψουν. Σε θεωρούν την παντοδύναμη, ανίκητη Ατη." Χαμογελασε. Μου ειχε λείψει η φωνή της.
Και στον Σιν φυσικα. Φαινόταν. Απο τον τροπο που δεν χόρταινε να την κοιταζει γεμάτος ευτυχία.
Αλλα κατι μεσα μου , μου φώναζε. 'Σύνελθε. Η Τσαρλι ειναι καλα. Αλλα τωρα εχουμε πόλεμο και η μάγια μαζι με τον Φρεντ βρησκονται ακομη στην προτετουσα χωρις να εχεις κανενα στοιχείο για εκείνους. Δεν ξερεις καν αν ειναι ζωντανοί. Και έπειτα Πρεπει να βρεις απο που προήλθε η φωνή του δικαστή. Αν ηταν απο το μυαλο μου και πως μπορω να αποτρέψω να ξανασυμβεί.'
Την απομάκρυνα και εκεινη με κοιταξε περίεργη.
"Να σου συστήσω την ομάδα..." Ειπα και της γνώρισα τοξ καθενα ξεχωριστά. Ακομη και την Αναμπεθ που ηταν ξαπλωμένη στο δωματιο της.
"Χαιρομαι πραγματικά που σας ξαναβλέπω..." Επανέλαβε.
"Εμένα θα με συγχωρήσετε ... Παω να ξεκουραστώ για λιγο. " ειπα και εκεινη εγυρε το κεφαλι της περίεργη. "Ενταξει.." Απαντησε και χαμογελασε.
Προσπέρασα όλη την ομάδα και πηγα στον κοιτώνα μου.
Στο κρεβάτι υπήρχαν λευκά ρούχα. Όμοια με αυτα που φορουσε η Σελορ και ολοι στην πόλη.
Πετσέτες , καθαρά σεντόνια.
Έκανα ενα ντουζ και φόρεσα το λευκό φόρεμα. Και τα Χρύσα σανδάλια που μας είχαν δωσει.
Κάθησα στο κρεβάτι σκεπτική.
Πρεπει να βάλουμε ενα τέλος σε όλη αυτήν την τρέλα.
Πριν να ειναι αργα.
Το κεφακι μου πονούσε. Ενιωθα τις φλεβες στο κούτελο μου να πάλλονται. Ξάπλωσα αλλα δεν μπορούσα να κοιμηθώ απο το άγχος.
Η πορτα χτύπησε και το κεφαλι μου τρατάχτηκε απο τον ήχο. "Περάστε..." Απάντησα βάζοντας το χερι στο κούτελο μου. Η πορτα ανοιξε και μεσα μπήκε η Ρόουζ.
"Εισαι καλα;" Με ρωτησε.
"Ναι!" Απάντησα κατευθίαν.
"Δεν δείχνεις καλα ..."
"Ειμαι πολυ καλα. Ειμαστε ασφαλείς. Η Ρόουζ ειναι σώα... Πως μπορω να μην ειμαι;" Της ειπα προσπαθώντας να κρυφτώ.
"Μπορω να καταλάβω οτι δεν εισαι.." Ειπε και κάθησε διπλα μου στο κρεβάτι.
"Είδες πάλι τον δικαστή;" Με ρωτησε.
"Οχι..." Ειπε και εκεινη ξεφυσηξε.
"Τον ακουσα να μου μιλάει..." Γυρησε ξανα το βλέμμα της πανω μου.
"Ρόουζ μήπως εχω την αρρώστια και Τρελενομαι ;" Την ρωτησα.
"Οχι δεν δρα ετσι η αρρώστια..." Γέλασε ηρεμα.
"Εισαι απλα πιεσμένη , αγχωμένη και τραυματισμένη" συμπλήρωσε.
"Δεν αντέχω αλλο Ρόουζ. Φοβαμαι .." Της ειπα και εκεινη με αγκάλιασε.
"Θελω τον Ερικ πισω...τον θελω διπλα μου..." Της ειπα και αρχησα να κλαίω.
"Και εγω.. Σε καταλαβαινω. Αλλα ειναι καιρως να το ξεπεράσεις." Ειπε και εβαλε τα χερια της στους ώμους μου απομακρύνοντας με απο πανω της. "Εισαι κατα κάποιο τροπο γνωστή τωρα. Ως η πιο ισχυρή Άτης. Πρεπει να συνεχίσεις και να εξελίξεις κι αλλο την δυναμη σου. Προσεκτικά ομως ξερεις τις συνέπειες σε αυτο.
Συμασια ομως τωρα εχει να σταθείς στα πόδια σου και να τα βάλεις με τον βασιλιά.
Δεν ειναι πια το θεμα μας τοσο η Μάγια και ο Φρεντ όσο η ελευθερία ολόκληρης της διάσταση.
Ο βασιλιάς οργανώνει στρατό για να καταλαβει τις πόλεις και υστερα την διάσταση των ανθρώπων ουσιαστικά θελει οι δυο αυτοί κόσμοι να βυθιστούν στο χάος. Είσαι η μόνη που μπορεί να βρει τους ατηδες και η μόνη που μπορεί να τα βάλει με τον βασιλιά!"  Είπε και φάνηκε απόλυτη στα λόγια της.
"Είμαστε στο πλευρό σου. Είσαι αυτή που θα βοηθήσει να φτιάξει το μέλλον αλλά δεν θα τα καταφέρεις αν κοιτάζεις στο παρελθόν." Πρόσθεσε και σηκώθηκε.
"Μα δε θα αντέξω να κουβάλησω έναν έτοιμο τίτλο."
"Λοιπάμαι αλλά ... Δεν έχεις επιλογή. Θα σε αφήσω να τα σκεφτείς..." Απάντησε και βγήκε από το δωμάτιο.
Η Ρόουζ ήξερε ακριβώς τι χρειαζόμουν και αυτό δεν ήταν σίγουρα  παρηγοριά.
Ίσως έπρεπε να κοιμηθώ. Να χαλάρωσω για λίγο και το πρωί να σκεφτώ σωστά.
Μα τι λέω! Το πρωί θα ειναι άγρα. Πρέπει να απαιτήσω την βοήθεια του dark army. Δεν ήρθαμε ως εδώ για το τίποτα.
Αυτό ειναι. Αύριο πρωί πρωί κι όλας θα πάω στα γραφεία του Εριαλς στην κυρία Σουλ να της ξεκάθαρησω το ζήτημα που εκκρεμεί.
Αυτή τη στιγμή νιώθω τα βλέφαρα μου βαριά.
Πάει καιρός που έχω να κοιμηθώ σαν άνθρωπος και όχι σαν Ατης