Dark Army (Element of Calamity book 2)

VI - η καλύβα

Τρέξαμε εκει όπου βρησκονταν η υπόλοιπη ομάδα κει αυτο πιυ είδαμε μας σόκαρε. Η Ράιλι να βρησκεται στα γόνατα καθως μια βρησκουαν αόρατη και μια οχι προσπαθοντας να αντισταθεί απο την δυναμη του Σιν, η Αναμπεθ να θελει να απο τραβήξει την αδερφη της μακρια και τέλος ο Σιν να κράταει με το ενα του μεχρι της Ράιλι και με το αλλο του τον Μάιλο ο οποιος ειχε στείλει τρεις σταλακτίτες μερικά εκατοστα μακρια απο το πρόσωπο του Σιν.
Η Ράιλι και ο Μαιλο φαίνονταν να υποφέρουν, οπως Αλωστε και ο Σιν εφόσον χρησιμοποιούσε τις δυνάμεις του στο ύψιστο προσπαθοντας να ελέγξει τα στοιχεία τους για να μην τον σκοτώσουν.
"Σιν !" Φώναξα και έτρεξε κοντά του.
Ο Ασερ ακούμπησε τα χερια του στο έδαφος και μεσα απο αυτο μερικά περίεργα κομμάτια γης αρχησαν να βγαίνουν και να αναιρούνται στον αέρα. Έπειτα σήκωσε τα χερια του και τα κομμάτια εγιναν μεταλο και τυλητηχαν γύρω απο τον Mάιλο εκτοξεύοντας και δένοντας τον στο κορμό ενος δέντρου. Ο Σιν απελευθέρωσε το ενα του χερι και οι σταλακτίτες έσπασαν στο πάτωμα. "Σιν αφησε την!" Φώναξα και έπιασα απαλά το χερι που ηταν ακομη στις διαταγές του. Εκεινος την απελευθέρωσε και τοτε η Ράιλη εγινε αόρατη. Έσπρωξε την αδερφη της η οποια επεσε κατω και υστερα ειδα τον Σιν να σκύβει προς τα μπρος πιάνοντας το στομάχι του. Τον χρυπησε. Υστερα στα γόνατα. Και έπειτα στην πλάτη με αποτέλεσμα να πέσει κατω στιριζομενος μονο στα χερια του και αιμα να βγει απο το στομα του.
"Ράιλι!!!! Σταματα!" Φωναξε ο Ασερ αλλα εκεινη συνεχήσε να χρυπαει τον Σιν και εκεινος Δνε μπορούσε να κανει τιποτα γιατι Δνε την έβλεπε.

Έκλεισα τα ματια μου και προσπάθησα να την εντοπίσω. Και πράγματι κατάφερα να ακουσω την ανασα της κοντά στον Σιν. Το περπάτημα και το χτύπημα των χεριών της πανω του.
"Σε βρηκα" ειπα και με κλειστά τα ματια μπόρεσα να αισθανθώ που βρησκοταν τη να ακινητοποίησα και την εκανα να γονατίσει. Έλεγξα την ικανότητα της, την εκανα ορατή. Άνοιξα τα ματια μου και την ειδα να στέκεται στα γόνατα ανίκανη να κουνηθεί ενω το τρέμουλο στα χερια της έδειχνε τον πονο που ένιωθε.

Αυτο ηταν. Ενιωθα πιο αδύναμη. Την αφησα ελεύθερη. Και ζαλιζμενη κατευθύνθηκα προς το Σιν.
Έβγαζε κραυγές πόνου απο τα χτύπημα της Ράιλη. Όσο αδύναμη φαινόταν τοσο πιο επιθετική και δυνατή ηταν.
Έβαλα το χερι του γύρω απο τον λαιμό μου και τον βοήθησα να σταθεί στα πόδια του. Με το αριστερό του μανίκι σκούπησε το αιμα που κυλούσε απο το στωμα του και προσπάθησε να συγκρατήσει τον πονο που ένιωθε.
"ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;!" Φωναξε εξοργισμένος ο Ασερ. "ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΑΣ ΔΕΝΟΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ." Συνέχισε.
"Δεν θελουμε Άτηδες!" Μουρμούρισε ο Μαιλο.
"Α ναι ;" Ανασηκώσε το φρύδι του ο Ασερ και εβγαλε τον Μαιλο απο το δέντρο χωρις ομως να τον λύσει απο τα μέταλλα που του απέτρεπαν να κουνηθεί.
Τον τράβηξε μπροστα στον Σιν.
"Ποιος το ξεκίνησε;" Ρωτησε ηρεμα ο Ασερ.
Ο Μάιλο , ο Σιν αλλα και η Ράιλη έμειναν Σιωπιλοι.
Μα ο κλήρος επεσε στην Αναμπεθ μαζι και το άγριο βλέμμα του Ασερ. "Αναμπεθ ! Ποιος το ξεκίνησε;" Την ρωτησε.
Εκεινη τον κοιταξε καπως φοβισμένη χωρις να απαντήσει.
"ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ;" Ξαναφωνάξε και τοτε έντρομη εκεινη του απαντησε με την αδύναμη της φωνή . "Ο Μαιλο" έπειτα έκλεισε το στομα της με το χερι της.
"Το φαντάστηκα..." Ειπε με νευριασμένος υφος
Μα τοτε προσγειώθηκε διπλα του η Λιλιθ και οταν ξανα μεταμορφώθηκε σε άνθρωπος ειπε λαχανιασμένη. "Δεν μας έχασαν αντιθέτως μας ακολουθούν και πλησιάζουν." Υστερα κοιταξε γύρω της καταλαβαίνοντας οτι κατι Δνε παει καλα.
"Τελεια..." Απαντησε ο Ασερ και γυρησε την πλάτη του στον Μαιλο. Τοτε τα πόδια του Μάιλο αρχησαν να βουλιάζουν στο έδαφος σαν μια κινούμενη άμμος που χειριζόταν ο Ασερ.
"Φεύγουμε!" Φωναξε και πηρα τα πραγματα του ,αλλα και του τραυματισμένου Σιν.
"Ασερ !" Τον φωναξε η Ρόουζ.
Εκεινος Δνε γυρησε και συνέχισε να προχωράει.
Η Ρόουζ έτρεξε διπλα του. "Θα τον αφήσουμε εδω;" Ρωτησε η Ρόουζ. "Ναι ... Ετσι δεν θα έχουνε προβλήματα. Όσο για την Ράιλη θα ερθει η σειρά της αργότερα." Μούγκρησε.
"Δεν χρειαζεται!" Φωναξε ο Σιν.
Ο Ασερ σταμάτησε και γυρησε "παραλίγο να σε σκοτώσουν." Ειπε αργα και σταθερά.
"Δεν θα το ξανακάνουν..." Απαντησε εκεινος.
Ο Ασερ κοιταξε τον Μάιλο που η άμμος ειχε φτάσει μεχρι το στομάχι του και χαμογελασε με τον ιδιο τρόπο που εκανε πριν. " καλώς! Αφου εσυ δεν εχεις πρόβλημα με αυτο." Ειπε και εβγαλε τον τον Μαιλο απο το έδαφος απελευθερώνοντας τον απο τα μέταλλα. Έπειτα τον πλησίασε "ο Σιν μόλις σου χάρισε τη ζωή. Φροντησε την πορεία σου!" Το βλέμμα του στράφηκε και στην Ράιλη.  "Αυτο ισχύει και για εσενα." Ειπε και συνεχήσε να περπατάει.
Τον ακολούθησα. Στάθηκα διπλα του. Κοιταξα το πρόσωπο του. Ειχε πατεί μια έκφραση σαν να ειχε πετύχει τον σκοπό του. Ναι αυτο ήθελε. Ο Μάιλο να χρωστάει τη ζωή του στον Σιν και ο Σιν να τον συγχωρέσει. Ηταν ολα στο σχεδιο του. Ηταν ο τέλειος αρχηγός όλων μας. 

Περπατήσαμε αρκετα χιλιόμετρα μεχρι που βράδιασε. Τοτε είδαμε μια καλύβα να στέκεται μονη της στην καρδιά του δάσους.
"Αυτο ειναι!" Μουρμούρισε ο Ασερ και ολοι στάθηκαν διπλα του.
"Μα μας ακοκουθουν ακομη οι θεραπευτές." Τον πλησίασε η Ρόουζ.
"Σε αυτο βασίζομαι !" Απαντησε εκεινος και κατευθύνθηκε προς την καλύβα.
"Ιρις ! Αναμπεθ! Ακολουθήστε με." Ειπε και οταν έφτασε αρκετα κοντά. Χτύπησε την πορτα.
"Ερχομαι!" Ακουστηκε ενα κύριος.
Η πορτα ανοιξε και ενας ψιλός κύριος αλλα φαινομενικά άκακος με ενα αισθηματικό χαμόγελο εμφανίστηκε στην πορτα.
"Πως μπορω να βοηθήσω; " Ειπε ευγαινικα
"Θα θέλαμε να σας μιλήσουμε σχετικά με ενα μερος.." Ειπε ο Ασερ ανασηκώνονταν το φρύδι του σοβαρός.
Το χαμόγελο στον ψιλό κύριο εξαφανίστηκε και τα ματια του άνοιξαν διάπλατα.
"Λυπάμαι δεν γνωρίζω αυτο πιυ ψάχνετε !" Απαντησε και πηγε να κλείσει την πορτα. Αλλα ο Ασερ εβαλε το ποδι του αποτρέποντας τον. Έπειτα έσπρωξε την  πορτα και πέρασε μεσα. Εγω και η Αναμπεθ τον ακολουθήσαμε.
Ο Ασερ εκτσε σε εναν απο τους ξύλινους καναπέδες χωρις να περιμένει να του το προτείνει ο οικοδεσπότης.
"Θα σας παρακαλούσα να φύγετε!"  Ειπε ο κύριος προσπαθοντας να διαχειριστεί την ψυχραιμία του.
"Θα γίνει και αυτο. Αλλα πρωτα θα θέλαμε να μας πειτε πως να βρούμε τον dark army."  Ειπε και τοτε ο κύριος άρχησε να φουσκώνει σαν να του είχαν βάλει τρόμπα και το δέρμα τους άλλαξε σε αντίστοιχο πέτρας. Βγηκε γρήγορα απο το σπίτι για να μην το καταστρέψει με το αυξανόμενο μέγεθος του. Και τοτε ο Ασερ σηκώθηκε γρήγορα και  τον ακολούθησε εξω. Ο κύριος ειχε γίνει ενας τεράστιος πέτρινος γίγαντας.
Ο Ασερ γυρησε προς το μερος μου με γουρλωμένα ματια. "Ιρις τωρα !"  Φωναξε.
Αυτη ηταν η στιγμή μου επρπε να τον ελέγξω. Αλλα οταν κλείδωσα το βλέμμα μου με τον δικο του δεν μπόρεσα να βρω ουτε αιμα ουτε νεύρα ουτε μυική μάζα. Ηταν ολα πετρα. Ενα υλικό που Δεν μπορούσα να ελέγξω.