Dark Army (Element of Calamity book 2)

XI - Έκτακτο

Ο ύπνος με είχε καταβάλει και δεν μπορούσα να αισθανθώ τίποτα. Πάει καιρός που κοιμήθηκα ήρεμα. Σχεδόν. 
Ξαφνικά εκεί που με συνόδευε ολόκληρη η ομάδα μου στο όνειρο μου τα πάντα έσβησαν.
Σαν να σταμάτησα να ονειρεύομαι. Άρχισα να αναρωτιέμαι γιατί ! Θυμόμουν ξεκάθαρα το όνειρο μου, Αλλά γιατί διακόπηκε τόσο απότομα.
Ξαφνικά όλα έγιναν ξεκάθαρα. Άρχισα να βλέπω εικόνες να εναλλάσσονται μπροστά μου.
Σαν η μια να έσπρωχνε την άλλη όταν κατάλαβαινε ότι την είχα ήδη δει.
Και έπειτα πάλι εκείνες οι αναμνήσεις.
Τότε ήταν προφανές το τι συνέβαινε.
Η Αναμπεθ κοιτούσε ξανά μέσα στο μυαλό μου. Θα έπρεπε να την βγάλω βίαια όπως την προηγούμενη φορά αλλά ... Δεν ήθελα να την κάνω να πάθει τα ίδια. Αφού είδε τις συνέπειες και τον κίνδυνο των πράξεων της γιατί ρισκάρει να το ξανακάνει ;
Όχι... Αν θέλει τόσο πολυ να δει και να καταλάβει τα πάντα για εμένα ... Τότε θα την αφήσω να εισβάλει στις σκοτεινές μου αναμνήσεις...
Εικόνες και αναμνήσεις περνούσαν από μπροστά μου .. Ή μάλλον από μπροστά της. Εγώ ήξερα τι συμβαίνει και έτσι μπόρεσε να εμποδίζω τον εαυτό μου να συμμετάσχει σε αυτά τα φλας Μπάκ που η ίδια επέλεγε.
Δεν της πήρε πολυ ώρα να ρίξει μια μάτια από την εποχή πριν γίνω Ατης και έπειτα.
Όταν τελείωσε οι εικόνες χάθηκαν και αντίκαταστάθηκαν με το απόλυτο καινό.
Βγήκε από το Μυαλό μου και απευθείας ξύπνησα.
Την είδα από πάνω μου να έχει τοποθετήσει τα χέρια της στους κροτάφους μου και να με κοιτάζει έντρομη. Όταν άνοιξα τα μάτια μου απομάκρυνε τις παλάμες της βιαστικά ενώ συνέχισε να με κοιτάει με τρόμο.
Αναστηλώθηκα από το κρεβάτι και εκείνη τότε με μια απότομη κίνηση βρέθηκε να με αγκαλιάζει.
Είχα παρεξηγήσει το βλέμμα της. Δεν ήταν τρόμος αυτό που αισθανόταν αλλά συμπόνια και λίπη.
Την έπιασα από τους ώμους και την απομάκρυνα.
"Μην το ξανακάνεις ποτέ σου και ότι είδες θα μείνει μεταξύ μας !" Της είπα με ξεκάθαρη φωνή.
Εκείνη κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και σηκώθηκε φεύγοντας αμίλητη από το δωμάτιο μου.
Μπορούσα να την εμπιστευτώ. Ήξερα ότι δεν θα μιλήσει. Δεν είχε λόγο άλλωστε μπορούσα να την καταστρέψω για αυτό που έκανε και κατάλαβε ότι την άφησα να δει στο μυαλό μου όποτε ήμουν σίγουρη ότι  δεν θα μιλήσει.

Κοίταξα από το παράθυρο μου.
Είχε αρχίσει να ξυμερωνει και ο ύπνος μου ήταν αρκετός.
Σηκώθηκα ντύθηκα και κατευθύνθηκαν προς έναν κοινόχρηστο χώρο.
Με τεράστια φύλλα φτιαγμένα σε πολυθρόνες και τραπέζι από ξύλο. Εκεί όρθια βρησκοταν να κοιτάζει το παράθυρο η Τσαρλη.
"Σε χρειάζομαι!" Είπα και εκείνη γύρισε το κεφάλι της να δει ποιος της απεύθυνε τον λόγο. Δεν ξαφνιάστηκε όταν με είδε , απλά χαμογέλασε. "Φυσικά!" Απάντησε.
"Πρέπει να μιλήσω στην Φερα Σουλ" της είπα
"Φύγαμε" είπε γεμάτη ενέργεια.
Της είχε λείψει η περιπέτεια της είχε λειψή η δράση και φυσικά ήθελε να ξαναμπεί στην μάχη το συντομότερο.
φόρεσε ένα λευκό πέπλο που έριξε πάνω από τα μαλλιά της και βγήκαμε από την εστία.
Περάσαμε μέσα από την πόλη και τώρα πια δεν ξεχωρίσαμε από τους κατοίκους.
Φορούσαμε τα ίδια ρούχα με εκείνους και τα πρόσωπα μας ήταν καθαρά. Κατεβήκαμε από το δέντρο της αγοράς και φτάσαμε σοκ προορισμό μας.
Με μιας χτυπησα την τεράστια πόρτα και εκείνη άνοιξε.
Πέρασα μέσα με γοργό βηματισμό και βγήκα στην τεράστια εκείνη αίθουσα που βρισκόμασταν την προηγούμενη μέρα με την ομάδα.
Η Φερα Σουλ καθόταν πίσω από το ξύλινο γραφείο της σε μια καρέκλα με ψιλή πλάτη. Όταν μας άκουσε σήκωσε το κεφάλι της και φάνηκαν τα λευκά μάτια της.
Χαμογέλασε και σηκώθηκε από την καρέκλα της αργά.
"Δεσποινις Ίρις και δεσποινίς Τσαρλι ! Σε τι οφείλω την επείγουσα επίσκεψη σας;" Ρωητσε ήρεμη.
Αγνόησα το γεγονός ότι μια τυφλή μεσόκοπη γυναίκα αναγνώρισε κατευθείαν ποιοι παρεβρίσκονται μαζί της και της απάντησα.
"Κυρία Σουλ! Βρισκόμαστε εδώ για να ζητήσουμε την βοήθεια σας. Η διάσταση βρίσκεται σε πόλεμο. Σας χρειαζόμαστε. Χρειαζόμαστε τον  dark army!" 
Το χαμόγελο χάθηκε από το πρόσωπο της 
"Ιρις  ! Παρακαλώ κάθησε . Και εσύ δεσποινίς Τσαρλι" είπε και μας κατεύθυνε στους καναπέδες.
Αφού καθήσαμε εκείνη φάνηκε σκεπτική.
"Δεν μπορώ να σας βοηθήσω!" Απάντησε.
"Μα σας χρειαζόμαστε. Οι θεραπευτές έχουν ήδη καταλάβει μερικές πόλεις και η αρρώστια εξαπλώνεται γρήγορα. Πρέπει να δώσουμε ένα τέλος σε αυτό."
"Πως;!" Με ρώτησε ήρεμα.
"Με το να ελευθερώσουμε τις Ατης που βρησκονται στην κατοχή του βασιλιά και να τον καταδικάσουμε σε θάνατο κατεβάζοντας  την βασιλεία για να ειναι όλοι ασφαλείς!"
"Και αυτό ειναι το σχέδιο σας;"
"Ναι .. Το σχέδιο μας ειναι να σκοτώσουμε τον βασιλιά και να ελευθερώσουμε της ατηδες"
"Και με την αρρώστια τι θα κάνετε; Θα σκοτώσετε και όλους τους θεραπευτές μήπως;" Είπε με έναν περίεργο τόνο ειρωνίας.
"θα χρειαστεί να φτιάξουν αντίδωρο της αρρώστιας και θα τους ανατεθεί μια νέα δουλειά. Να προστατεύουν την διάσταση αυτή αλλά και τις άλλες με το να σιγουρεύονται ότι κανείς δεν θα πεθάνει από αυτήν ξανά." Απάντησα
"Και από ποιον θα τους ανατεθεί αυτή η δουλειά ; Αφού ο βασιλιάς θα ειναι νεκρός και κανείς δεν δεν θα ξανά τον αντίκα αντικαταστήσει με βάση το σχέδιο σου !"
"Από το ανώτατο συμβούλιο! Ένα γκρουπ ατόμων που θα έχουν επιλέγει από τους πολίτες. Ένας για κάθε στοιχείο ή ικανότητα. Αυτοί θα περνούν αποφάσεις και οι θέσεις τους θα ειναι μόνιμες μέχρι τον θάνατο τους όπου έπειτα θα ψηφίζονται άλλοι στην θέση τους."
Η Σουλ φάνηκε σκεπτική.
"Και γιατί χριαζεστε τον dark army?" ρώτησε μετά  από λίγα λεπτά σκέψης.
"Γιατί θα πρέπει να τα βάλουμε με τον βασιλιά"
"Αυτό δεν αρκεί!" Απάντησε απευθείας.
"Γιατί όχι ;" Ρώτησε η Τσαρλη.
"Γιατί ο dark army ειναι σημαντικός και δρα μόνο σε καταστάσεις  επείγουσας ανάγκης. Και αυτό δεν ειναι παρά μια επαναστατική ιδέα και για κανένα λόγο δεν θα στείλω τους στρατιώτες του σε μια αποστολή καθαρά για να χαθούν ζωές χωρίς λόγο!" Είπε και πρώτη φορά  διέκρινα έναν εκνευρισμό στην φωνή της.
Ήμουν έτοιμη να της ανταπαρεθω όταν ξαφνικά εμφανίστηκε πάνω από γραφείο της να αναβοσβήνει ένα κόκκινο θαυμαστικό.
Η Σουλ σηκώθηκε απότομα και έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπροσε κοντά του. Πάτησε ένα τετράστειο κουμπί και στάθηκε ακίνητη. Τότε μια εικόνα εμφανίστηκε να προβάλεται στον αέρα.
Ήταν ένας κύριος με κάποιου είδους κοστούμι.
"Καλησπέρα είμαι ο δημοσιογράφος Ασιρ απευθείας από το κανάλι της πρωτευουςας! Μόλις  πληροφορήθηκαμε για τον αναπάντεχα ξαφνικό θάνατο του βασιλιά. Όλο το βασίλειο και η διάσταση βρίσκεται σε σύγχυση.
Από ότι φαίνεται ο βασιλιάς μολύνθηκε από την αρρώστια Που μέχρι τώρα επηρέαζε μόνο τους θνητούς ανθρώπους. Αλλά αυτό το ζωντανό περιστατικό  μας κάνει όλους να βρισκόμαστε σε επιφυλακή. Η αρρώστια πλέον μπορεί να δηλητηριάσει και το μυαλό οποιουδήποτε στην διάσταση μας!
Ο βασιλιάς έστρεψε τις δυνάμεις του εναντίων του και ετςι έδωσε ένα τέλος στην ζωή του.  Τώρα εκτάκτως θα πρέπει να στεψουμε  κάποιον άλλον στην θέση του  ,  εκείνον στον οποίο ειχε παραχωρήσει ο βασιλιάς την εξουσία σε έκτακτη περίσταση εφόσον δεν υπήρχε έξ αίματος διάδοχος.
Ο νέος βασιλιάς λέγεται Φιλιπ Πράισον και η στέψη του θα γίνει αύριο τα ξημερώματα στο παλάτι.
Στην διαθήκη του ο βασιλιάς ειχε επίσης  γράψει ότι επρόκειτο για έναν πόλεμο εναντίων του Βασίλειου. Θα υπερξουν εκείνοι που θα υπακούσουν και θα τεθούν υπό την προστασία του και εκείνοι που θα εναντιωθούν και θα καταδικαστούν σε θάνατο."