Dark Army (Element of Calamity book 2)

FINAL XXXI - Εκτέλεση part 2

"Γιατί με χειρίζεται ο Φιλιπ από το τσιπάκι." Είπε και τότε ειμα αρχήσε να τρέχει από τη μύτη του
"Σκότωσε με. Σε παρακαλώ. Δεν θέλω να χτυπήσω κανέναν σας..." με εκλιπαρούσε μέσα από που ένιωθε  καθως χρειαζόταν τρομερή προσπάθεια  να σταθεί στα γόνατα του.
"Δεν μπορώ να στο κανω αυτό..." είπα μέσα από τα δάκρυα μου.
"Άσε τον ελεύθερο θα προσπαθήσω να τον ακινητοποησω..." είπε ο Ασερ.
Και τότε εγω έκλεισα τα μάτια μου.
"Οχι!!!!" Φώναξε ο Άαρον και τότε τα μάτια του έκλεισαν και το κεφάλι του κοίταξε το πάτωμα. Έπειτα σηκώθηκε και το βλέμμα του ειχε αλλάξει τελείως. Σαν να μην ήταν ο εαυτός του. Ο Ασερ έστειλε μέταλλα στα πόδια του Άαρον ακινητοποιώντας τον  στο έδαφος.
Ο Άαρον όμως χαμογέλασε στην ανώφελη  κίνηση του Ασερ. Έγινε σκιά και ξεκόλλησε τα πόδι συνεχίζοντας τον βηματισμό του. Πλησίασε τον Ασερ έπιασε το χέρι του και το γυρησε με δύναμη. Ύστερα το χτύπησε με το γόνατο του και το έσπασε. Ο Ασερ ούρλιαξε από πόνο πιάνοντας το χέρι σφυχτα. Η Ροουζ τότε του έδινε εναν κεραυνό ο οποίος τον μ έτυχε. Ο Άαρον έκανε σπασμούς. Αλλα δεν σταμάτησε να προχωράει προς το μέρος της.
Όσο η Ροουζ του έστελνε κύματα ηλεκτρισμού εκείνος πονούσε αλλα συνέχιζε. Μέχρι που έφτασε αρκετά κοντά της και με μια κίνηση έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι τις. Η Ροουζ φώναξε πολυ δυνατά. Παρά πολυ ενώ οι αστραπές συνέχιζαν να βγαίνουν από τα χέρια τις χωρίς να έχουν Κάποιον σαφή προορισμό. Τότε αχησαν να ελαττώνονται ... μέχρι που οι φλέβες στο χέρι της έπαψαν να ειναι μπλε. Η Ροουζ έπεσε κατω. Ήταν ακόμη ζωντανή. Φαινόταν από το στόμα της που έψαχνε απαρηγόρητη να βρει την ανάσα της. Δεν το έβαλε κατω. Άνοιξε τα μάτια της και τέντωσε το χέρι της ξανά στον Άαρον. Αλλα τίποτα δεν υπάκουσε στην θέληση της. Δεν μπορούσε να βγάλει ηλεκτρισμό. Ο Άαρον της στέρησε την δύναμη.

Στάθηκα μπροστά από την Οπαλ καθώς η σκιά του με πλησίαζε.
"Άαρον πάλεψε το. Σε παρακαλώ ...δεν θέλω να σε πονέσω. Αλλα δεν μου αφήνεις άλλη επιλογή." Είπα.
Τότε φάνηκε ενα χαμόγελο στο πρόσωπο του. Ο Άαρον ξαναπήρε την υλική του μορφή.
"Κάνε στην άκρη!" Ο Φιλιπ είχα καταλάβει πλήρως το σώμα του και το μυαλό του.
"Λοιπαμαι ..." είπα και τότε κλείδωσα το βλέμμα του όσο προλάβαινα ενώ βρησκοταν σε υλική μορφή.
Ο Άαρον ακινητοποιήθηκε. "Μπορώ να σε νικήσω" είπε.
Τότε τον έκανα να πέσει στα γόνατα.
"Δεν θέλω να σε σκοτώσω."
"Κρίμα" απάντησε και τότε σηκώθηκε με μια μικρή δυσκολία. Χωρίς να σπάσει η οπτική μας επαφή ανασηκωσε το φρύδι του.
Προσπάθησα  πιο πολυ  και έβαλα ακόμη περισσότερη δύναμη. Εκείνος έβγαλε ενα μουγκρητό πόνου αλλα αρνούνταν να πέσει στα γόνατα.
Μπορούσε να αντισταθεί στην δύναμη μου.
"Ναι μπορώ. Και μάλιστα μπορώ να την αντιστρέψω." Είπε και τότε το πρόσωπο του χαλάρωσε όπως και το σώμα του αλλα το βλέμμα μας δεν έσπασε. Δεν έχασα τον ελέγχου. Αλλα αντίθετα εκείνος τον έκλεψε. Τώρα εκείνος έλεγχε εμένα. "Θες να δεις πως ειναι η ίδια σου η δύναμη;" είπε και σήκωσε το χέρι του. Τότε ένιωσα το σώμα μου να παγώνει και να μην με υπακούει πια.
Το αίμα μου κυλούσε στις φλέβες μου γεμάτο μίσος και μου προκαλούσε πόνο παντού.
Προσπάθησα να συγκρατήσω την φωνή απελπισίας μου όσο μπορούσα. Δεν θα τον άφηνα να με νικήσει.
"Αυτό δεν ειναι τίποτα" είπε και τέντωσε και το άλλο χέρι του.
Τότε έπεσα πάτωμα στα γόνατα λες και το σώμα μου ήθελε να με λιώσει στο έδαφος. Τα αυτιά μου άρχισαν να παράγουν ενα περίεργο θόρυβο και αίμα αρχήσε να κυλάει από τα τρεμάμενα χείλη μου.
"Σταματά ....." φώναξα και ύστερα δεν μπορούσα να σταματήσω τον εαυτό μου από τις κραυγές που έβγαιναν. "Άαρον...." είπα.
Αλλα εκείνος δεν με άκουγε ή ακόμη και να με άκουγε δεν θα μπορούσε να με βοηθήσει. 
Τότε είδα τον Ασερ να τετνωνει το χέρι του , εκείνο με το οποίο κρατούσε ακινητοποιημένο το σπασμένο του άλλο, και έφερε μέταλλα πάνω στον Άαρον σπρώχνοντας τον, και χρυποντας τον στον τοίχο. Έπεσα κατω. Προσπάθησα να κουνηθώ αλλα μου ήταν σχεδόν αδυνάτων με τον πόνο που ένιωθα.
Ο Άαρον πλησίασε τον Ασερ και τον κλωντησε στον θαρακα κάνοντας τον να πέσει κατω. Ύστερα έβαλε το πόδι του πάνω στο σπασμένο χέρι του και το πάτησε με δύναμη. Ο Ασερ φώναξε και τον έκανε να δακρύσει από αυτή το βασανιστήριο.
Ο Άαρον ξαναγύρισε προς εμένα που είχα καταφέρει να σηκωθώ στα γόνατα μου. Εκείνος απλά με πάτησε στην μέση για να ξανά βρεθώ με το πρόσωπο μου στο έδαφος και ύστερα με προσπέρασε πήγε όντας στην Οπαλ.
Εκείνη σηκώθηκε και ακούμπησε απαλά το χέρι της στην καρδιά του Άαρον. "Νομίζω μπορώ να σε βοηθήσω. Μπορώ να σε απελευθέρωση από τα δεσμά του Φιλιπ." Του είπε.
"Η αποστολή μου θα τελειώσει και το τσιπάκι θα αυτοκαταστραφεί μόνο όταν σκοτώσω την τελευταία ελπίδα για βοήθεια των αντίσταστατων. Και αυτή είσαι εσύ." Είπε με θυμό. Και τότε έχωσε το χέρι του μέσα στον θώρακα της σε μορφή σκιας. Γραπωσε την καρδιά της στην γροθιά του κΑι την τράβηξε απότομα έξω. Γεμίζοντας το λευκό φόρεμα και δέρμα της Οπαλ με αίμα. Ενα δευτεροπτο αργότερα η Οπαλ έπεσε νεκρή στο έδαφος.
"ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!" Φώναξα.
Τότε είδα μια λάμψη από τον λαιμό του Άαρον και ύστερα έσβησε. Το τσιπάκι αυτοκαταστράφηκε. Ο Άαρον ανοιγόκλεισε τα μάτια του και κοίταξε το χέρι του. Άνοιξε την παλάμη του και όταν είδε ότι κρατούσε την καρδιά της Οπαλ την πέταξε ξαφνιασμένος και τρομαγμένος. Κοίταξε γύρω του. Είδε την Τσαρλη στο έδαφος να έχει μόλις επιβιώσει από στραγγαλισμό, τον Σιν να βρίσκεται παράλυτος παλεύοντας με τα τέρατα του μυαλού του , την Ροουζ αδύναμη χωρίς να μπορεί να δαμάσει το στοιχείο της, τον Ασερ με σπασμένο χέρι να προσπαθεί να αποτρέψει την αιμορραγία και τέλος εμένα να χειρίζομαι από την ίδια μου την δύναμη. Ήταν δίπλα μου και όταν με αντίκρισε απλά έσκυψε κοντά μου και με σήκωσε κοντά του , στην αγκαλιά του.
"Θεέ μου , τη έκανα... "είπε και δάκρυσε.
"Δεν φταίς εσύ. Αλλα ο Φιλιπ." Του απάντησα και σήκωσα το χέρι μου σκουπίζοντας ενα δάκρυ του.
"Άκουσα το όνομα μου ;" η απαλή αλλα τοσο πονηρή φωνή βρησκοταν μπροστά από την πόρτα.
"Νομίζω σου είχα προτείνει να έρθεις ήρεμα με το μέρος μου. Αλλα εφόσον θέλησες τον δύσκολο τροπο ... ορίστε ! Κοιτά τι έπαθε η ομάδα σου. Σου είπα ότι είσαι επικίνδυνη αλλα επίσης και ξεροκέφαλη. Κρίμα για εκείνους πάντως." Είπε ο Φιλιπ.
Ο Άαρον τον κοιτούσε με μίσος.
"Οσο για εσένα σε ευχαριστώ για την βοήθεια αλλα τώρα πια μου είσαι άχρηστος. Μπορείς να φύγεις." Του είπε και τότε πήγε να του επιτεθεί σε μορφή σκιας αλλα ο Φιλιπ έστειλε νερό γύρω από τον λαιμό μου.
" αν με ακουμπήσεις πεθαίνει !" Ο Άαρον πήρε μορφή και με κοίταξε.
"Σου δίνω την ευκαιρία να το σκάσεις.ΤΩΡΑ.
Μπορείς να επιλέξεις να τους εγκαταλυψεις άλλη μια φορά για να σώσεις το τομάρι σου ή να πεθάνεις μαζι τους." Είπε ο Φιλιπ.
"Τικ τακ... ο χρόνος τελειώνει!" Πρόσθεσε.
"Θα μετρήσω μέχρι το 5
1!" Συνέχισε ο Φιλιπ και ο Άαρον κοίταξε τον καθένα μας ξεχωριστά.
"2" ποσο χαμό μας ειχε προκαλέσει.
"3" δεν επρπε αν ειχε φύγει και το ξέρει.
"4" αλλα η απόφαση ήταν καθαρά δίκη του.
"5" ο Άαρον μας γυρησε την πλάτη και πέρασε την πόρτα τους σπιτιού.
"Δεν θα ξαναγυρίσει Ιρις." Με κοίταξε ο Φιλιπ και πέρασε το νερό γύρω από τους καρπούς μου βοηθώντας με να σηκωθώ και να Σταθώ στα πόδια μου.
"Θα φροντίσω να μην ξαναγυρίσει... ξέρει ηδη πολλά. Πες αντίο και στον δεύτερο εραστή σου. ΦΡΟΥΡΟΙ!" Φώναξε ο Φιλιπ και εμφανίστηκαν δυο άντρας πολυ γυμνασμένοι δίπλα του. "Θέλω δέκα άτομα να ακολουθήσετε τον Άαρον και να τον εκτελέσετε τώρα!" Οι άντρες έφυγαν.
"Οχι..." ξέφυγε από το στόμα μου ασυναίσθητα. Ο Φιλιπ γέλασε.
"Πολυ αργά. Εκεί που πάμε ο Άαρον θα ειναι το λιγότερο για το οποίο θα χρειάζεται να ανησυχείς" είπε και τότε κάποιοι άνθρωποι μπήκαν μέσα. Φορούσαν λευκές στολές και λευκές μάσκας και κουβαλούσαν φοριούνται κρεβάτια. Έπιασαν την Τσαρλη και τον Σιν και τους έδεσαν τον καθέναν σε ενα από αυτά ύστερα βγήκαν από την πόρτα.
"Για να δούμε τώρα τι μπορώ να κανω για τους αρχηγούς της ομάδας 1 και 2. "Είπε ο Φιλιπ και πλησίασε πρώτα τον Ασερ.
"Ουυυ σκληρό τραύμα έχεις εκεί ..." του είπε κοιτάζοντας το χέρι του. Ο Ασερ τον κοίταξε με μια απέχθεια και προσπάθησε να το. Κλοτσήσει αλλα ο Φιλιπ το απέφυγε.
"Ο έλα τώρα και εγω είχα την καλή διάθεση να σε βοηθήσω. Θεραπεύοντας το." Τότε δυο ακόμη με λευκές στολές τον έπιασαν και τον σήκωσαν δένοντας τον και εκείνον σε ενα κρεβάτι. Ο Ασερ προσπάθησε να αντισταθεί αλλα οι άνθρωποι εκείνοι ήξεραν καλά πως να τον ακινητοποιήσουν. "Μην φοβάσαι Ασερ. Δεν θα θυμάσαι τίποτα και κανένα και όλα θα ειναι ουτοπικά σε λίγο καιρω." Είπε ο Φιλιπ δίπλα από το φορτίο του.
Τότε ο Ασερ ανασηκωσε το κεφάλι του και έφτυσε στο πρόσωπο του Φιλίπ γεμίζοντας τον αίμα που έσταζε από τα χείλη του Ασερ.
Ο Φιλιπ εκνευρισμένος έδεσε με το μαστίγιο από νερό του το άλλο χέρι του Ασερ και με μια κίνηση του έχωσε σταλαγμίτες σπάζοντας το και εκείνο. "Πάρτε τον" είπε ενώ ο Ασερ ειχε αρχίσει του ουρλιάζει.
Οι λευκόφορεμένοι τον έβγαλαν από το σπίτι και ύστερα ο Φιλιπ κατευθύνθηκε στην Ροουζ.
"Εσένα ... για εσένα και τον αδερφό σου έχω το μεγαλύτερο μίσος. Ευτυχώς εκείνος έφυγε από την μέση αλλα εσύ ... κατάφερες να ξεφύγεις. Οχι για πολυ όμως " ο φιλιπ σήκωσε την Ροουζ από το λαιμό με το ενα χέρι. Και ύστερα την χτύπησε με δύναμη στο στομάχι. Την πέταξε κατω και την κλότσησε. " έχω και εγω τα αποθυμένα μου ..." της είπε καθώς την έβαζαν σε ενα άλλο φορείο.
Τέλος άφησε εμένα.
"Δεν χτύπησα αρκετά την Ροουζ. Γιατί κρατάω τα περισσότερα για εσένα. Ατη της αντίστασης." Είπε ο Φιλιπ και ξανά δημιούργησε το μαστίγιο από νερό, αφήνοντας το να κρέμεται δίπλα του.
"Λοιπαμαι Ιρις που ήρθαν ετςι τα πράγματα. Αλλα εσύ το προκάλεσες. Συγνώμη " είπε και τότε με χτύπησε με δύναμη. Το μαστίγιο του ξανά κάθησε δίπλα του και εκείνος με κοίταξε καθώς έπεφτα στη πάτωμα.
"Γιατί απλά δεν έκανες αυτό που σου έλεγα; κανείς δεν θα είδε πρόβλημα τώρα." Είπε.
"Ποτέ δεν θα υπάκουσε σε εσένα. Και κανείς δεν θα επρπε να το κάνει." Απάντησα γεμάτη θυμό και οργή. Ο Φιλιπ εκνευρισμένος που του αντιμιλήσει σήκωσε το μαστίγιο και με ξαναχτύπησε αυτή τη φορά με πειρασοτερη δύναμη.
"Δεν ξέρεις ποσο θέλω να σε σκοτώσω... αλλα προτιμώ να σε βασανισω και να εκνεταλευτω και την παραμικρή σταγόνα αίματος σου για να αφανησω όλους όσους σταθούν στον δρόμο μου." Είπε ξαναχτυποντας με. Ο πόνος ήταν δια περαστικός και συνεχής. Κάθε λεπτό που περνούσε γίνονταν όλο και πιο έντονος που Σίγουρα θα άφηνε τα συμασια του.
Ξαφνικά το μαστίγιο του χτύπησε το πρόσωπο μου και με την άκρη του με έκοψε με μια πλαγιά γραμμή σε όλο το στόμα.
" οι άλλοι θα αναισθητοποιήθουν μέχρι να φτάσουν στο εργαστήρι μου. Εσύ όμως θα Λιποθυμήσεις από τον πόνο." Είπε γεμάτος μίσος και αρχήσε να με χτυπάει με το μαστίγιο κάνοντας με να ουρλιάζω από πόνο.
"Ιρις..." άκουσα μια φωνή.
"Ιρις συγκεντρώσουν στην φωνή μου" ήταν ο Άαρον. Η μια παραίσθηση λίγο πριν λιποθυμήσω.
"Δεν θα σε αφήσω ξανά. Είμαι εδώ..." ψιθύρισε και τότε τα πάντα μαύρισαν και ο πόνος εξαφανίστηκε. Το σώμα μου αισθάνθηκε Γαλάνη και τα τραύματα μου σταμάτησαν να με τυραννούν. Όλα έπαψαν να ειναι να με βασανίζουν. Ακόμη και οι αισθήσεις μου.
Δεν ξέρω αν η φωνή ήταν όντως του Άαρον ή μια παραίσθηση που έφτιαξε το μυαλό μου για να με κάνει να πιστέψω ότι ο Άαρον ειναι ακόμη ζωντανός και για να μου πει πως όλα τελείωσαν.
Πέθανα ;