☆Bölüm 3☆"Küçük fare"

18.8K 966 201
                                    

☆'Yalnız olduğunu, en çok yalnız değilsin dediklerinde, hissedersin'☆

Tam şuan da zamanın durmasını isterdim ,olacak kötülükler ve kazalar kaybedilen hayatlar ,bunların hiç birinin olmamasını isterdim ,ama gelin görün ki, demin hayatım boyunca hiç ama hiç görmemem gereken şeyleri gördüm tek korkum bu da değil onları gördüğümü görmüş olmaları .

tamam,tamam sakin ol Derin! Nefes al ,sessiz ol sakin.

Duvarda ki kapının, gölgesi gittikçe açılırken, ben yavaşça ruhumu teslim etmeye başlıyordum . arkadan bir ses ;

'Bırak şimdi sesi,şu piçi yok edin! dedi gür ve fazla erkeksi olan ses

Duvarda ki gölgeye baktığımda, el geri çekilmiş ve gittiğine dair ayak sesleri duyulmuştu .

İçimden derin bir 'oh' çekerken gözlerimi kapamış ve kafamı duvara yaslamıştım. Hissetiğim şeyle hızla gözlerimi açtım,içeriden hiç ama, hiç ses gelmiyordu.
Neredeyse kanım donmuşt, kafamı çok yavaş hareketlerle çevirmeye başladım,biraz eğilerek kapıdan bakıcaktım ki ,arkadan bir kol belime sarılmış ve ağzımı kocaman bir el kapatmıştı .
Ben daha ne olduğunu anlamadan beni tutan kişi odaya giriş yapmıştı bile .

Olayın şokundaydım hala, yerde yatan vurulmuş olan adamı gördüğümde,beynimden vurulmuşa döndüm.
Kendime geldiğim gibi çırpınmaya başladım, bağırıyordum ama sesim ağzımdaki elin içinde kayboluyordu sadece boğuk bir ses çıkıyordu.

Gözlerim doldu, hala çırpınıp bağırmaya çalışırken arkamdaki adam kulağıma doğru ;

'Rahat dur ufaklık! diye tısladı. sesinde sanki keyif alıyorlmuş, gibi bir tını vardı. Bu daha çok çırpınmama neden oldu .

Ölmek istemiyorum! Böyle değil, bu şekilde değil!

Gözlerim dolduğundan dolayı,her yeri bulanık görüyordum, gözlerimi kırpıştırarak göz yaşlarımın akmasına izin verdim, görüşüm netleşirken karşımda, beyaz kumaş mendile kanlı elini silen, locadaki adamı gördüm, adam diyorum çünkü benden büyüktü sanırım.
Gözlerime öyle bir bakış attı ki , korkudan çırpınmayı bile bırakmış korku dolu gözlerle ona baktım .

'Kızı bırak, siz çıkın! dedi yine korktuğum o gür sesiyle.

Arkamdaki adam,kolunu çözüp beni bıraktı. Ağzımdaki elinide çekip benden uzaklaştı .
Ortam o kadar ürkütücüydü ki, ve buna yerde yatan cesedi de katarsak nefes almam zorlaşıyordu.

Kollarımı bedenime sardım, dudaklarım titriyordu. Aslında sadece dudaklarım değil bütün bedenim titriyordu.

Ona bakmamak için gözlerimi ürkek bir şekilde etrafta gezdirmeye başladım,sonunda gözlerim yine cesetin,olduğu yere gidince gözlerim tekrar ve,tekrar doldu .

Adım sesiyle bakışlarım hızla karşıma döndü ,bana doğru adım attığını gördüm .

Kanım çekilirken, donmuş ona bakıyordum,ki bir adım daha attı bende otomatik olarak geri adım atmıştım.

Bu hareketim onu sinirlendirmiş olucak ki hızla yanıma gelmeye başladı ,o kadar korktum ki, neredeyse geri geri koşacaktım.
Metal bi şeye çarpmamla çıkan sesten bile ürktüm .

Kafamı çevirip baktığımda,demirden, eskimiş dikdörtgen bir masa olduğunu gördüm.
Ben masaya bakarken önüme düşen gölgeyle önümde olduğunu anladım .

Bir an sadece,bir an bu masaya karışıp yok olmak istedim .

Ellerimle masanın kenarlarını kavrayıp sıkarken, yanağıma değen metal şeyle neye uğradığımı şaşırdım.

Kafamı zorda olsa yanağıma deydirdigi metale çevirdim .

O-o b-bir silah!

Ufak bir çığlık atıp, gidebilirmişim gibi daha geriye gitmeye çalıştım. Ağzımdan korktuğuma dair mırıltılar çıkarken, gözlerim bu sefer dolmakla kalmadı ve yaşlarını akıttı.

Ben hala geri gitmeye ve silahtan uzaklaşmaya çalışırken, o yaptığı şey çok normal birşey'miş gibi silahı yanağımdan boynuma doğru ilerletip, önümde ki saçı silahla arkaya doğru attı.
Tir,tir titriyordum, ağzımdan kaçan hıçkırıkla beraber yaşlar tekrar süzüldü, zaten nemli olan yanaklarımdan .

'Şşt ağlama,canını yakmayacağım. dedi silahı boynumdan şakağıma doğru ilerletirken.

'Şu haline bir bak,ne kadar da acınası bir haldesin,korkak,savunmasız,ve benimle burada yalnız küçük bir kız çocuğu. Şimdi hesabını ver bakalım küçük fare.

'B-bırak beni,gideyim ben bir şey görmedim yemin ederim!

Gözlerimden yaşlar süzülürken, titreyen dudaklarımla cümle kurmaya çalışmam zorlaşıyordu.

'Ama ne yazık ki, ben seni gördüm güzelim.

VOTE & YORUMLARINIZI MERAKLA BEKLİYORUM ♡♡♡

KURTULUŞ | Hapsoluş Hikâyesi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin