Het leven... Wat een bullshit!

2.

Het leven... Wat een bullshit
Hoofdstuk 2: De reden...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Piep... Piep... Piep... Ik wou omdraaien en zoeken naar mijn mobiel die afgaat... Misschien is het wel mijn vader. Maar ik kan me niet bewegen... Waarom kan ik niet bewegen? Dan pas kom ik tot aarde en besef ik me dat het een droom is. Ik open mijn ogen en pak mijn mobiel. Sousou❤️ Staat er op mijn scherm. Souhaila dus. Ik neem op.
(In het volgende gesprek is 'I' Inaya en 'S' Souhaila.)

I: hallo?
S: EEEEEEEEEJ MOSS
I: Hey.
S: Waarom zo droog? Eh trut.
I: Ewa jij belt mij wakker!
S: Hodee! Ben je nu pas wakker?!
I: Ja?
S: Mohiem (maar oke), je weet toch die bitch van de mac? Ik ging dus net zo naar mac en ik moest bij haar bestellen. Echt tfoeee. Ging ze mij zo bitchy aankijken. Eindstand: ik zei tegen haar; je hoeft niet zo te kijken als een slet want iedereen weet al dat je het bent. Wollah he! Door haar ben ik uit de mac gestuurd! Ik heb niks gedaan. Als ik die kaulo big mac te pakken krijg.. Ze gaat zien!
I: wacht wacht! Wat deed jij überhaupt in de mac zo vroeg. En zeg me niet voor ontbijt!
S: Ja ik wou gewoon een vismenu als ontbijt?
I: EWILIEEE. Jij bent echt psychisch in je hoofd! Mohiem. Ik ben van plan om straks daar te komen.
S: Waar? Naar de mac? Zou ik zeker doen! Die Mcflurry Oreo met extra karamel is nog lekkerder dan normaal en die mac...
I: Niet naar mac! Naar jou eh hoofd!
S: ZEG WOLLAH?!
I: Wollah
S: Oke ik ga mijn ouders geld geven en zeggen dat ze verdienen om vanavond uit eten te gaan en dan nodig ik de andere meiden ook uit en..
I: Nee! Ik heb andere plannen maar dat vertel ik wel als ik er ben. Ik vertrek vanmiddag. Dus tot dan! Beslamaaa!(Doeghh!)
S: Moss wacht!
I: Nee doeii

En ik hang op. Ik grijns omdat ik weet dat ze nu gewoon zit te schelden.
Ping... Ik kijk op app en zie een berichtje van Sousou❤️

Sousou❤️: wacht maar tot ik je krijg strx!                                    12:49

Ik lach en maak me vervolgens klaar voor de dag.

Ik stap de trein uit. Het voelt goed om weer hier te zijn. Ik loop door de bekende straten van Rotterdam en klop aan bij het goede adres. Automatisch verschijnt er een glimlach op mijn gezicht als ik recht in twee donkerbruine ogen kijk. "INAYAA!!" Alsof de oorziektes van het gegil niet genoeg was, werd ik ondertussen ook plat geknuffeld. "SOUSOU!!" Schreeuwde ik terug en nog geen 2 seconden later stond ook Dina mij te knuffelen. "Ik heb jullie zo erg gemist!" Zei ik. "Niet te emo doen, Ini." Souhaila keek me serieus aan. "Wat doe je hier?" Vroeg Dina verbaast. "Mag ik deze twee schatjes niet bezoeken?!" Deed ik, zogenaamd, boos. "Niet liegen, moss! Je had plan en die ga je nu vertellen." Souhaila keek me afwachtend aan. "Ik wil de echte reden van de scheiding weten, dus ga ik mijn vader bezoeken." Zodra ik de woorden uit mijn mond haalde, keek Dina geschrokken naar Souhaila... Alsof ze wat verbergen. "Wat is er?" Vroeg ik met een naar gevoel in mijn onderbuik. "Niks." Antwoordde Souhaila droog. "Jawel! Jullie kunnen niet liegen tegen mij, ik ken jullie!" Ik stond op en keek hun vragend aan. "Ik zeg dat er niks is! Je kent Dina! Zij schrikt overal van!" Dina keek betrapt naar de grond. "Leuk man! Hele fucking leven zijn jullie m'n vriendinnen, m'n zusjes en dan verbergen jullie wat voor me! Is het iets met mij? Omdat ik verhuisd ben? Is er iemand dood?" Ik wist niet wat ik moest verwachten aangezien we nooit iets voor elkaar verbergen. Een diepe zucht verlaat mijn mond voordat ik het huis verlaat. "EYY! MOSS! WAT GA JE DOEN?! KOM EENS!" Hoorde ik Souhaila achter me. Ik draai me om. "Ik doe het wel alleen..." Zei ik nog voordat ik verder liep.

Als ik de juiste straat in loop, word ik gebeld. "Hallo?" "Hey, met mij." Ik herken de stem... Redouane. "Waar ben je? Kom naar huis." "Ik ben in Rotterdam, waarom?" "What the fuck doe jij in Rotterdam?!" "Vriendinnen..." Ondertussen zoek ik naar het juiste huisnummer. 10..12...14.. "Fuck..." fluister ik zacht. "Wat is er?" Hoorde ik een bezorgde stem door mijn mobiel. "Eh.. niks. M'n mobiel viel bijna." Lieg ik. Ik kijk naar het huis voor me. Nummer 16... Staat leeg.