Het leven... Wat een bullshit!

Proloog.

Het leven... Wat een bullshit!
Proloog
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Inaya! Opstaan! Dat je niet naar school moet betekend niet dat je de hele dag in bed kan blijven liggen!"

Hay, ik ben Inaya, 17 jaar en klaar met de middelbare school. Wat ik nu wil doen? Genieten van mijn zomervakantie en dan stressen op de HBO. Oh en wat je net hoorde? Dat is mijn lieve moeder.

"Inaya! Ik zweer als ik naar boven kom, is het te laat! Dan laat ik jou die adidasslippers even voelen!"

Ze kan liever zijn...

"Ik kom!" Met een zucht sta ik op en loop ik naar de badkamer. Nadat ik me heb uitgekleed, stap ik onder de warme stralen van de douch.

"Inaya!" Ik hoor geklop op de deur. "Inaya doe die tyfus deur open! Ik moet zo werken!" Nog een lief persoon, mijn broer. Ik stap snel onder de douch vandaan en kleed me aan. "Vakkenvullen bij de AH noem ik geen werk." Zeg ik lachend. "Dat was toen we nog in Rotterdam woonde, eh sukkel. Ik werk nu bij een apotheek. Ik bezorg de medicijnen en het verdiend best goed." Zegt Redouane, mijn broer. "Werken of solliciteren?" Ik trek een wenkbrauw op. "Oeff ik weet zeker dat ik de baan krijg. En jij dan? Aardappelhoofd, jij hebt niet eens werk." Zegt hij voordat hij mij de douch uit duwt. "Je kon ook gewoon vragen of ik aan de kant kon gaan hoor!" Zeg ik nog snel voordat hij de deur achter zich dicht deed. "Baviaan.." Mompel ik nog voordat ik de trap af ren.

"Goedemorgen mama." Ik druk een kus op haar wang en loop naar de koelkast. "Goedemorgen Inaya, werd tijd." Zegt ze terwijl ze doorgaat met de vaatwasser uitruimen. Ik doe een keukenkastje open en dan weer dicht. Andere keukenkastje open... En weer dicht. Nog een keukenkastje open en wee- "Wat zoek je?" Hoor ik mijn moeder zeggen. "Een kommetje. Ik vind helemaal niks meer in dit huis." Mijn moeder doet het juiste keukenkastje open. Ik zie het keukenkastje met bordjes op de onderste plank en kommetjes op de bovenste plank. Ik pak een kommetje en vul het met cornflakes en melk. "Mama, waar is ee-" voordat ik het wist werd er een lepel in mijn gezicht geduwd. "Dankje." Mijn moeder voelt me goed aan.

Ik plof neer op de bank en pak de afstandbe-. Waar is de afstandbediening? Ik kijk op. Waar is de tv? Ik laat een diepe zucht mijn lippen verlaten als ik me herinner dat de tv pas overmorgen komt.

Waarom ik niks kan vinden? We wonen pas amper een week hier. Mijn ouders zijn uit elkaar, maar willen mij de reden niet vertellen. Ik geloof niet dat ze niet van elkaar houden. Er moet iets anders zijn.

Ik pak mijn mobiel erbij en scroll wat door instagram als ik ondertussen wat cornflakes in mijn bek stop. "Inaya? Als je klaar bent met eten ga je even een rondje buiten maken. Even de buurt verkennen." Hoor ik mijn moeder zeggen. Ohja.. Mijn moeder is sinds een paar maanden best koppig en eigenwijs, wat denk ik met mijn vader en hun breuk te maken heeft, dus probeert ze nu mijn leven te bepalen.

"Redouane! Opschieten! Het is al half 1." Mijn moeder probeert zich nu overal mee te bemoeien om maar niet aan mn vader te hoeven denken. Maar het is niet echt een slecht idee om even een blokje om te gaan.

"Mama, alsjeblieft. Ga even rustig zitten ofzo. Ik moet pas over anderhalf uur daar zijn. En de vaat was niet vies, waarom stop je ze dan in de vaatwasser?" Hoor ik Redouane zuchtend zeggen. "Ik doe tenminste wat. Met jullie apen hier in huis is niks meer schoon als ik even mijn ogen sluit!" Hoor ik haar terug kaatsen. Tijd om er vandoor te gaan.

Als ik mijn schoenen aan heb gedaan en net de deur wil openen, hoor ik iemand mijn naam roepen. "Ja?" Ik draai me om en zie mijn moeder met achter zich een jongen die zich vol propt met ontbijt. "Waar ga jij naartoe?" Hoor ik haar vragen en slik even als ik een mes in haar hand zie. "Je zei dat ik de buurt moest verkennen, dus.." Mijn zin kon ik niet eens afmaken want ze was alweer weggelopen.

Ik pak mijn mobiel uit mn zak en ga het hoekje om. Ik loop langs een speelpleintje en gelijk hoor ik allemaal jongens naar me schreeuwen. "Pokemon Go!" "Rot eens op met je Pokemon Go! Mensen hebben ook nog een sociale leven." Roep ik hard terug en richt mijn blik weer op het scherm. Ik open WhatsApp en reageer op wat berichtjes.

Britt: heey, al jongens gespot? Laat weten!

Sinds wanneer praat zij tegen mij? Ugh.. Ik zal je even wat vertellen over.. Dat. Britt:bitch, slet, hoerig, niemand mag haar, ene moment aardig,andere moment de duivel. En kijk waarover ze me appt! Jongens... Oke next.

Dina: heey hunn! Hoe ist daar? This echt saai hier zonder jou. Britt was weer bij ons aan het plakken omdat ze ons zag met Souhaila's broer op het schoolplein. Sukkeltje.

En dan is er Dina. Ze is echt een schat van een meid. Rustig, verlegen en scheld weinig. Hoe dat kan? Geen idee.

Ik: hodee, Souhaila ging zeker helemaal loco?😂 Maar het is hier best oke.. Nog niet echt mensen gezien ofso.

Oke next.

Souhaila: EJJ WOLLAH HE DIE BITCH VAN EEN BRITT GING TEGEN ONS AANPLAKKEN OMDAT MIJN BROER WAT GING AFGEVEN OP SCHOOLPLEIN. MOSS, IK ZWEER JOU IK HEB HAAR HELEMAAL KAPOT GESCHOLDEN EN ALS DINA, HAFSA EN MN BROER ME NIET HADDEN TEGEN GEHOUDEN HAD IK HAAR KAPOT GESLAGEN! EINDSTAND: IK HEB OP HAAR GESPUUGD. EINDSTAND: DIE LEKKERE STAGIAIRE VAN NEDERLANDS KWAM. EINDSTAND: IK TRAPTE NOG EEN KEER ZO VIES OP HAAR TEEN. JE WEET TOCH DIE KLEINE TEEN. MOSS DAT DOET ZO KAULO VEEL PIJN HE! MAARGOED EINDSTAND: IK HEB DIRECTEUR WEER ZO GECHANTEERD. EINDSTAND: ZE MOET 3 DAGEN NABLIJVEN. Moss! Hoe s et daar btw?! Wollah ik mis mensen niet snel maar jij hebt mij wel een leeg plekje in hart gegeven. Ik zweer jou. xx

En dat is Souhaila. Half Marokkaans, half Surinaams. Ook geweldig maar.. Gewelddadig..

Ik: Wejoow tyfuswijf dat ze is. Jij werd zeker helemaal parra?😂 Maar ik mis jou ook hoor xx

Als ik door wil gaan naar het volgende appje hoor ik iemand roepen. "Meisje! Ey!" Ik draai me om en zoek waar het geluid vandaan komt. Ik zie een jongen op me afrennen. "Hey." Begint hij buitenadem. "Wat moet je?" Ik heb echt geen behoeftes aan jongens. Nog nooit een relatie gehad en dat wil ik voorlopig ook houden zo. En btw, Redouane zou me slachten als hij erachter komt dat ik een relatie heb. "Ik ben Adam." Hij steekt zijn hand uit. Ik kijk hem droog aan en negeer zijn hand volkomen. "En ik ben niet geïnteresseerd. Dus ga Pokemons zoeken." Zeg ik bot en draai me dan weer om.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~