5.

157 12 8
                                    

Het leven... Wat een bullshit
Hoofdstuk 5: Redouane's vriend
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wat vooraf ging...
"Mop, bedankt voor alles maar ik denk dat ik maar naar huis ga." Zei Sofia na een tijdje. "Is goed, schat. Ik loop wel even mee." Ik stond op en liep, met Sofia achter me aan, naar beneden. Ik trok de deur open en zag hoe Sofia vertrok naar hiernaast. "Ciao!" Zei ik nog voordat ik de deur dicht wou doen. Maar toen zag ik iemand uit de auto stappen...

"Wat doe jij nou weer hier?" Riep ik verbaasd. "Woon jij hier?" Vroeg Adam net zo verbaasd als ik. Ik gaf een kort knikje. "Ben jij dan...?" Verder kwam hij niet, omdat hij onderbroken werd. "Ewa broer!" Hoor ik Redouane opeens naast me. "Hewa! Je woont dichtbij man. Ik dacht ik krijg wahed adres helemaal andere kant, man." Begint Adam zijn gesprek met mijn broer. "Hahah nee man." Lacht Redouane. Adam keek nog even naar mij, wat Redouane blijkbaar zag. "Dit is m'n zusje." Zegt hij met een waarschuwende blik naar Adam. "Ga naar binnen jij." Zegt hij, doelend op mij. Ik loop langzaam naar binnen en hoor nog iets uit Redouane's mond komen. "Wollah als je haar aanraakt of iets probeert ik br-..." Verder verstond ik het jammer genoeg niet meer.

Ik volg mijn voeten naar de keuken. Ah.. eindelijk. Eten! Ik pak 2 stroopwafels en volg mijn weg naar m'n kamer.

Zo ongeveer 2 stroopwafels, 1 Oreo-milka reep en 6 afleveringen van Netflix later... Licht mijn mobiel op. Ik druk de serie op pauze en leg mijn chocomel weg.

Instagram:
Br.him_ar wilt u volgen.
                                       2 sec. geleden.

Ik ontgrendel mijn mobiel en open Instagram. Ik klik op zijn account, om te kijken of ik hem ken. Privé account... Ik klik op "volgen" waardoor er een volgverzoek word verstuurd. Ik scrol door Instagram en niet veel later word ik geaccepteerd. Ho even... Dat is Brahim die me heeft geholpen, toen ik de weg kwijt was! Al gauw druk ik op het vinkje en volgen we elkaar.

Als ik op wil staan, gaat mijn kamerdeur open. "Sorry, ik zoek de badkamer.." zei Adam zacht, toen hij zag in wiens kamer hij zich bevond. "De deur tegenover." Zeg ik kortaf en kijk hem aan. "Zou ik je nummer mogen? Je lijkt me een aardig meisje." Hij grijpt al naar zijn zak, waar zijn mobiel waarschijnlijk bevond. "Je mag de klappen van Redouane als hij erachter komt dat je me wilt fixen." Ik kijk hem droog aan en merk dat hij schrikt van mijn reactie. Hij is zeker zo een jongen waar bijna elk meisje voor valt. Met nadruk op bijna. "Ik kom je nummer wel te weten" Zegt hij met een grijns, die vervolgt word door een knipoog. "Later hé!" Hij verlaat mijn kamer. Sukkel...

Als ik op mijn mobiel kijk, zie ik dat ik een DM van iemand heb.

Instagram:
Br.him_ar heeft u een bericht gestuurd
                                        3 min. geleden 

Ik open mijn DM en ja hoor.. He slide right in my DM's!😂
In het volgende gesprek is 'B' Brahim en 'I' Inaya.

B: Hey! Jij bent toch degene die ik heb geholpen gisteren??
I: Ja klopt!
B: Ik ben stiekem je naam vergeten😳
I: Hahah Inaya is de naam 😌

Ik loop naar beneden en tref mijn moeder aan. Voor even zie ik verdriet in haar ogen, maar dat verdwijnt snel als ze me ziet. "Hey schat, heb je honger?" Ze kan dan wel koppig zijn, maar ze is de vrouw van mijn leven. "Nee, is Redouane weg?" Vroeg ik. "Ja, hij is even weg met die vriend van hem." Krijg ik als antwoord. "Mama, je laat jezelf in de steek!" Sinds m'n ouders uit elkaar zijn verwaarloosd ze zichzelf. "Kom, we gaan naar de stad." Beslis ik. "Nee nee lieverd. Redouane komt straks thuis en dan heeft hij misschien honger." Bedacht ze als smoes. "Redouane is geen klein kind, hij kan zelf voor eten zorgen." Ik merkte nu pas dat ze vermoeid was. "Oke, vergeet winkelen. Jij gaat je bed in." Verander ik van plan. "Maar, Redouane.." "Ik zorg voor Redouane! Ga alsjeblieft slapen mama. Ik maak me zorgen om je..." onderbreek ik haar. Ze staat uiteindelijk op en loopt naar boven.

Langzaam dompel ik in slaap op de bank. Ik merk het en sta snel op. Ik loop de trap op en open voorzichtig de slaapkamerdeur van mama. Ze slaapt vredig, ik loop zachtjes naar haar toe en druk een kus op haar voorhoofd. Dan loop ik naar mijn eigen kamer en maak ik me klaar om te gaan slapen.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Het leven... Wat een bullshit!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu