my poems

Ο ταξιδιώτης

Σαν χάντρα γυάλινη μικρή
Είναι η γη που ζούμε..
Υδρόγειος σφαίρα πλαστική
Στο σύμπαν που αιωρούμαι
Στον πόνο μου και στην χαρά
Αλλάζει πάντα σχήμα
Του σώματος μου η φθορά
Οφείλεται στο κύμα
Ταξίδεψα με συντροφιά την μαύρη μοναξιά μου
σε όποια βάθη ωκεανών κι αν βρέθηκαν μπροστά μου.