my poems

Ο καφές

Μυρωδιά του καφέ
γεύση γεμάτη πίκρα ,
των ματιών μου το εφέ
μια σκοτεινιά ,μια ψύχρα.
Περπατώ σιωπηλά
φτάνω στο παραθύρι, 
κοιτάζω έξω ,χαμηλά
Κι ακούγονται ψίθυροι.
Δάκρυα γεμίζει ο ουρανός
πλημμύρισε το κλάμα,
πέφτει στη γη ο ποταμός,
κλαίω κι εγώ συνάμα.
Δακρύζω,κλαίω και πονώ,
ραγίζει η ψυχή μου
ουρλιάζουνε τα μέσα μου
και φρίττει η αντοχή μου.