Απουσία

113 12 2
                                    


Ξεκίνησα ένα δίστιχο για σένανε να γράφω ,

κατέληξα ολόκληρες σελίδες να υπογράφω.

Όλη τη μέρα σε ξεχνώ και κάνω ότι είμαι οκ ,

μα κάθε νύχτα όταν πονώ,σε σκέφτομαι,με καίει.

Τα μάτια σου νοστάλγησα και στο ποτό το ρίχνω ,

κάθε γουλιά κι εσύ εκεί στου ρολογιού το χτύπο.

Σκέφτομαι πως το σώμα σου σε άλλονε το δίνεις 

και την καρδιά μου θρύψαλα για εκείνον την αφήνεις. 

Με ξέχασες δεν έχω πια για σένα σημασία 

μα η καρδιά μου σαν χτυπά νοιώθει την απουσία .

my poemsKde žijí příběhy. Začni objevovat