Είμαι η ευτυχία στο σώμα μιάς θλίψης,
Η αγάπη στο πρόσωπο του μίσους
Και η αθωότητα στο μυαλό της αμαρτίας.
Υπάρχω στις αντιθέσεις και ζω από αυτές...
Υ.Γ:Το ξέρω ότι δεν είναι ποίημα,δεν έχει μέτρο ούτε ομοιοκαταληξία,αλλά μου άρεσε κι ήθελα να το ανεβάσω,άλλωστε από πολλούς κάτι τέτοιο θεωρείται "σύγχρονη ποίηση" κ.ο.κ
