Het leven is zo nutteloos, zo zinloos z onder een doel. Een doel waar je voor kan leven, een persoon waar je voor kan leven.
Ik zucht en hang mijn benen over de rand, ik zit op de drieëndertigste verdieping. Als ik mezelf laat vallen word dat mijn dood.
Ik leg twee handen voor mijn gezicht om niet naar benenden te hoeven kijken. Nooit heb ik last gehad van hoogtevrees maar dit maakt me bang.
Ik gooi mijn haren naar achteren en haal mijn handen van mijn gezicht. Tranen en mascara zitten er op vast geplakt.
Ik kijk uitdagend naar de drukke straat onder me, dit maakt me niet bang. Ik haal diep adem en laat mezelf over de rand glijden.
Ik val niet. Ik val niet.
Ik kijk omhoog naar hetgene wat me vasthoud een zilveren dunne enkele draad. Het gezicht van Harry doemt er naast op.
'Ik houd van je Melanie' zegt hij, dan knipt hij de draad door en ik val, recht naar beneden door de zwaartekracht.
Zou iemand je laten vallen als ie van je houd, nee. Harry houd niet van me en hij zal dat waarschijnlijk ook nooit hebben gedaan. Het was allemaal een leugen, ik was een pleziertje. Een fucking grap.
Hoeveel je kan nadenken als je bijna dood gaat. Ik kijk omlaag de grond komt dichterbij en nog dichter. Dan klap ik er tegen aan, het laat mijn ogen openen.
'Oh kut' vloek ik, ik heb mezelf van mijn bed afgegooid. Ik duw me kreunend van de grond en ga tegen mijn bed aan zitten met opgetrokken knieën.
'Het was een droom' zeg ik, mijn stem is aan het trillen, mijn lichaam is aan het beven. Ik adem een paar keer diep in en uit.
'Ik ga dat dus nooit doen' mompel ik in mezelf. Het jaagt me teveel angst aan, ik kan het niet, gewoon niet.
Een grijns begint zich om mijn lippen te vormen, ik ga leven, leven en Harry tarten. Ik ga mezelf echt niet gewonnen geven.
Ik kom overeind van de vloer en dan ook de vloer waar op Harry me liet vallen. Ik zucht, scherven liggen om me heen. Een kapot geslagen glas dat op mijn nachtkastje stond aka mijn hart.
Ik stap er dwars door heen, echt niet dat ik die ga kunnen oppakken. Ik zucht en pak mijn telefoon van de grond. Ik gooi hem met een boog in de prullenbak.
'Lekker voor je' roep ik hem achterna, ik sla mijn armen over elkaar en kijk mezelf aan in die spiegel. Wat een paar dagen liefdesverdriet niet al met je kunnen doen. Een dag langer en ik was officieel een monster geworden.
Ik haal mijn make up uit een tasje en begin mezelf te verbergen. Ik verberg de wallen, de rode wangen van het huilen en doe mijn eyeliner en mascara opnieuw.
Ik knik tevreden en kijk mijn kast rond, ik ga voor een skinny en een dunne trui die aansluit. Ik werp de joggingbroek en truien in de was, het is over. Mijn zelfmedelijden is voor bij.
Ik grijns en loop naar beneden ik werp een blik op de klok, het is 12 uur s'ochtends, school heeft geen zin meer. Dan maar gewoon een rondje fietsen.
Ik plug de oortjes in mijn telefoon en daarna in mijn oren zelf. Ik zet de muziek luider dan anders en zing vrolijk mee.
One Direction komt op, na een hapering ga ik door. Als Harry's solo komt sluit ik voor kort mijn ogen en daarna open ik ze snel weer.
'Kijk uit' roept een stem, ik geef een slinger aan mijn stuur voordat we tegen elkaar opknallen. 'Ug' kreun ik als ik op de grond ben neergekomen.
James staat naast zijn fiets, hij reed me dus bijna omver. 'Wat doe je hier, moet je niet naar school' sis ik kwaad.
James lacht 'Het is weekend schat' grijnst hij, ik rol mijn ogen 'Het zal wel' mompel ik. James lacht weer.
'Wat moet je' sis ik kwaad en ik kijk James voor een eerste keer aan. 'Wow heb je liefdesverdriet ofzo' zegt James. 'Misschien wel' zeg ik een tikje hees.
James zijn ogen worden groot 'Wie, ik klap hem' zegt hij serieus. 'Harry Styles, kom je toch nooit bij ex beste vriend' snauw ik hem af. Oeh nu voel ik me rot.
James loopt op me af en neemt me in zijn vertrouwde armen. Ik druk mijn neus in zijn jas 'Lieve Mel laat mij weer je beste vriend zijn' fluisterd hij in mijn oor.
'Ik weet niet waarom maar ja' fluister ik terug, James trekt terug uit onze knuffel en kijkt me glimlachend aan.
'Als je maar niet uitfreakt over mij en Harry' zeg ik zacht 'Hij heeft je gebroken' zegt James. Hij tilt mijn kin op waar door ik gedwongen word hem in de ogen te kijken, ik knik.
'Dan hoef ik geen fan meer te zijn jij bent belangrijker' zegt James, hij kust mijn voorhoofd zacht. Ik trek hem weer in een knuffel.
En toen had ik weer een persoon om voor te leven.
A/N :))
Hi there!❤"YASSS" Marieke toen ik zei dat ik ging posten nadat ze me chanteerde, luv ya babe.
Ik heb bijna 500 reads🙏 laat me daar gwn blij mee zijn het is vet weinig but idc ik heb 5 votes per hoofdstuk dus ik ben echt helemaal gelukkig😊
JE LEEST
drunk call - Harry Styles [✓]
FanfictionVOLTOOID ✓ Hij belde me dronken, en met dat ene dronken belletje begon alles. Ik heb er geen spijt van dat ik met hem bleef praten. Want ik heb zoveel geweldige gevoelens gehad door die ene dronken bui van Harry Styles. --- het is mijn eerste boek...