drunk call - Harry Styles [✓]

Veertien *

* negen dagen later *

Negen is een mooi getal, het ligt tussen acht en tien. Is het getal vlak voor dat er iets gebeurd want mensen tellen toch altijd tot tien.

Ik haal een hand door mijn lange haar, de laatste tijd loopt mijn leven niet zo lekker. Binnenkort examens en dan al deze shit.

Ik staar naar mijn biologie boek 'Ik ken jou al' mompel ik en sla het boek dicht. Ik duw mezelf weg van de tafel, ik pak mijn tas in en loop het lokaal uit.

Waarom doet nou net onze school aan huiswerk uren, maar ik heb het al af dus vind ik dat ik weg mag. Pech gehad.

Ik zwaai de haren uit mijn gezicht en loop richting de fietsenstalling. Geweldig James staat tegen mijn fiets aangeleund, great.

'Mag ik erbij James' zeg ik een tikje schor, nee stem we gaan het nu NIET begeven.

James schud zijn hoofd en stapt naar me toe, zijn adem prikkelt tegen mijn gezicht. 'Nee, helaas voor jou niet' zegt James rustig.

Ik zucht en laat mijn schouders hangen 'Mag ik er nou langs ik moet naar huis'. 'Moet je met Harry skypen' solt James me.

Ik trek mijn lippen samen 'Nee die is me vergeten door een ongeluk' zeg ik kalm. In mijn binneste laait een grote woede voor mijn ex beste vriend.

'Ha! Hij is je helemaal niet vergeten, hij wil je gewoon niet' pocht James. Ik schud mijn hoofd waar door haren voor mijn ogen vallen.

'Het zal wel, als jij dat wilt geloven, ga je gang' zeg ik. Ik boor mijn ogen in die van James.

'Je bent veranderd Melanie, in de negatieve vorm' zegt James. Hij steekt zijn kin naar voren.

'James kijk eens in de spiegel' zeg ik met een grijns rond mijn lippen. Kleuter zinnetje nummer één.

James haalt zijn hand uit naar mijn wang, ik houd mijn hoofd recht ondanks de brandende klap. Inmiddels hebben mijn ogen het vormmaat van eetborden.

Ik maak een vuist en laat die op James zijn kin terecht komen, door de klap moet hij een stap naar achteren zetten. Ik grijp zijn kraag vast zodat hij niet omvalt.

'James ik houd nog steeds van je als mijn beste vriend maar dit soort dingen tolereer ik niet. Je weet dat ik er ben als je me nodig hebt' zeg ik rustig in James' gezicht.

Ik zet James aan de kant en steek de sleutel in het slot van mijn fiets, ik ruk hem uit het rek en rij weg.

James laat ik achter met een hand op zijn kaak en een geschokte uitdrukking op zijn gezicht.

Wat ik me daar mee maakten, niet normaal. Ik deed weer eens van alles uit mijn hart en liet het niet langs mijn hoofd gaan. Niet slim Melanie, niet slim.

**

Ik zit nu alweer een dik half uur op de fiets, op de helft van de rit dus. Om mezelf te koelen besluit ik door het bos te fietsen.

Mijn telefoon trilt in mijn broekzak, ik haal hem er met verbazingwekkende handigheid uit. 'Hallo' mompel ik zonder eerst naar het nummer te kijken.

'Mellie?' zeg een bekende stem. De zware stem met dat zachte randje, waar een heerlijk Brits accent op zit.

Ik vergeet door zijn stem dat ik op een fiets ziet en dus moet trappen. En als je niet trapt dan flikker je. En daarom lig ik nu op de grond met een fiets boven op me.

'Fuck' vloek ik, 'Wat is daar aan de hand' vraagt hij verward. 'Ik ben van mijn fiets geflikkerd' kreun ik.

Hij lacht, een lach die me laat trillen. Die de vlinders van hun stokken blaast. Een lach die ik in die negen dagen zo veel heb gemist. Een lach die toebehoort aan Harry Styles.

'Harry Styles' fluister ik, oh lord zelfs in mijn stem zijn de tranen te horen. 'Hé huil je nou' zegt Harry zachtjes.

En dan breek ik, tranen lopen over mijn wangen en ik ga ze lekker laten gaan. 'N- nee' snik ik, ik haal luidruchtig mijn neus op.

'Melanie houd op met huilen anders ga ik ook' zegt Harry ook met een brok in zijn stem.

Ik haal nog een keer mijn neus op en snif, 'Ik ben gewoon blij dat je me meer terug kent' zeg ik nog een beetje hees van de tranen.

Harry lacht een klein lachje 'Ik ook' zegt hij. 'Je wilt niet weten hoeveel ik je gemist heb' zeg ik fluisterend.

'Nee maar ik denk veel' 'Meer dan je denkt' zeg ik met een enorme glimlach op mijn lippen. Ik kan niet genoeg krijgen van dit moment.

'Gaat alles goed bij je' vraagt Harry, 'Ja hoor op het feit na dat ik James een klap heb gegeven' zeg ik vrolijk.

'Wacht. Wat' roept Harry uit, 'James irriteerden me en gaf me ineens een klap tegen mijn wang toen stompten ik hem tegen zijn kaak' zeg ik schouderophalend.

Harry lacht 'Jij ben geweldig' hikt Harry. 'Nou bedankt Styles' grijns ik. Fijn dat dit geen video chat is want anders zou ik voor gek staan met mijn grijns.

'Met wie bel je' hoor ik de stem van Liam zeggen, is hij net binnen gekomen of luistert hij al een hele tijd mee.

'Wat doe jij hier Liam' fronst Harry, ik hoor aan zijn stem dat hij fronst. *Kuch* obsessie *kuch*.

'Ik dacht laat ik mijn demente vriend eens gaan bezoeken' grinnikt Liam, 'Ik nog niet dement oen. En ik bel met Melanie' zucht Harry.

'Je hebt je geheugen terug en je licht mij niet eens in' roept Liam uit. 'Neh Melanie is even belangrijker want haar was ik vergeten' zegt Harry.

'Aw' komt er uit mijn mond, dat is zo schattig van Harry. 'Hoi Melanie' roept Liam dichter bij de telefoon want ik hoor hem een stuk beter.

'Hoi Li' roep ik terug. Ik kijk naar mijn fiets die nog steeds over mijn benen ligt die een beetje slapen. Ik trek ze er onder uit en ga weer staan.

'Harry ik ga maar weer eens ik heb nog examens waar ik voor moet leren, sorry' zeg ik met een zucht.

'Nee geen probleem Mellie, succes hé' zegt Harry vrolijk. 'Doei' zegt Liam. 'I love you Harry' zeg ik zacht. 'I love you to' zegt Harry terug en hij hangt op.

Dat was de laatste keer dat ik zijn stem hoorden.

A/N ;)
Dat was weer eens lekker cliché maar okey wat vinden jullie, is cliché nog wel leuk. Wel als je de goede schrijfster hebt vind ik, ik zeg niet dat ik mezelf goed vind maar soms kan ik best leuke dingen schrijven. Mag ik dat zeggen of is het gelijk eigendunk😅

Dit deel heeft 1066 woorden tot aan de A/N ik hoop dat het beviel😶

Ik houd van jullie xx