Chapter 15 I'm Sorry

295 18 4
                                    

15

Isaac

"ไอแซค หยุด!"

หมาป่าหนุ่มนิ่งไปหลังจากที่เขาเพิ่งทำร้ายเมทของตัวเองโดยไม่ได้ตั้งใจ อัลฟ่าเดวิดยืนอยู่ต่อหน้าเขา มือทั้งสองข้างยกขึ้นสูงห้ามเขาไว้ ในตอนนั้นเองที่เดเรครีบวิ่งมาหาเอเลน่าหลังจากที่เชื่อมลิ้งค์ความคิดขอความช่วยเหลือจากเขา เดเรคค่อยๆอุ้มเคทเธอลีนขึ้นมาด้วยความระมัดระวังก่อนจะพาเข้าบ้านไป ลูน่าแมรี่เชื่อมลิ้งค์ติดต่อหาหมอไคล์ หมอประจำฝูงเซนเชส

เวลาล่วงเลยผ่านไป ไอแซคยังคงนั่งอยู่ข้างนอก เขาเสียใจกับการกระทำของตัวเอง เขาเคยสัญญากับเคทเธอลีนว่าจะไม่มีวันทำร้ายเธอ แต่วันนี้เขากลับผิดสัญญา เขาอยากจะโกรธเอียนกับความปากเสียที่แก้ไม่หายของเขา แต่ชายหนุ่มกลับโกรธตัวเองมากกว่าที่ไม่ควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ดี ความโกรธเป็นจุดอ่อนของหมาป่า พวกเขาต้องควบคุมให้ได้ไม่งั้นเรื่องร้ายๆอาจตามมา...แบบที่ไอแซคกำลังเผชิญอยู่ตอนนี้

"เธอหลับไปแล้ว"เอเลน่าเดินมานั่งข้างๆเขา ไอแซคก้มหน้าลงต่ำเป็นจังหวะเดียวที่เอเลน่ายื่นมือมานวดบ่าเขา

"เธอเป็นยังไงบ้าง?"

"แขนหักแต่หมอไคล์เข้าเฝือกให้แล้วไม่ต้องห่วง เธอคงไม่ได้ไปเรียนระยะนึง แล้วก็มีแผลถลอกตามแขน แม่ช่วยทายาให้แล้วล่ะ"

ไอแซคก้มหน้าลงกับฝ่ามือของตัวเองพลางสูดหายใจเข้าไปลึกๆ

"ไอแซค..."

"ฉันสัญญาไว้ว่าจะไม่มีวันทำร้ายเธอ แต่ดูสิ่งที่ฉันทำสิเอเลน่า...ฉันไม่อยากให้อภัยตัวเองเลย"น้ำเสียงบอกได้ชัดว่าเขาผิดหวังและเสียใจมาก เอเลน่าโอบเขาไว้หวังปลอบใจ ให้เขารู้สึกดีขึ้น เธอไม่รู้จะพูดอะไร เพราะเห็นได้ชัดว่าชายหนุ่มผิดจริงและหวังว่าความโกรธครั้งนี้จะเป็นบทเรียนที่ดีสำหรับเขา

"ขึ้นไปดูเธอสิ"เอเลน่าปล่อยเขาออกจากอ้อมแขน ไอแซคพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าบ้านตรงไปที่ห้องนอนของเคทเธอลีน

MATEWhere stories live. Discover now