Chapter 21 Trust Me

322 17 8
                                    

21

Isaac

กลิ่นของปีเตอร์ยังคงติดจมูกของเขา ไอแซครู้ทันทีว่ามันเอาตัวเคทเธอลีนไป เขาเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นจนมาถึงทาโคมา หมาป่าหนุ่มไม่ได้ส่งสารผ่านเข้าเมืองต่ออัลฟ่าแห่งฝูงแบล็คมูนเพราะเขาเชื่อว่าปีเตอร์ต้องรู้อยู่แล้วว่าเขาจะมา

ตอนนี้ก็ใกล้รุ่งสางแล้ว เขาวิ่งเข้าป่าทาโคมาและเห็นบ้านหลังใหญ่ตั้งอยู่กลางป่า เขาไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าใกล้บ้านหลังนั้นแต่แล้วความเจ็บปวดก็แล่นเข้าสู่หัวใจของชายหนุ่ม กล้ามเนื้อทุกส่วนปวดร้าว ลมหายใจหอบถี่ ไอแซคมองผงทรายสีม่วงดำที่พื้น ผงวูฟเบนตีวงกว้างล้อมรอบตัวบ้านไว้ ไอแซคถอยหลังออกมาห่างๆวงล้อม ในตอนนั้นเองที่เหล่าหมาป่าฝูงแบล็คมูนออกมาดูผู้บุกรุก

"ได้ข่าวว่านายเป็นอัลฟ่าแล้ว แต่ดูเหมือนยังอ่อนแออยู่เลยนะ"เสียงเยือกเย็นของปีเตอร์ดังขึ้นกลางฝูง ไอแซคยังคงเงียบดีที่พลังอัลฟ่าช่วยให้เขาฟื้นตัวเร็วขึ้น

"ยินดีต้อนรับสู่ทาโคมา"

'อย่ามาเล่นลิ้นกับฉันไอ้ชั่ว! ส่งเคทเธอลีนคืนมาซะ!'

"ฉันคงทำแบบนั้นไม่ได้ และอย่าได้หวังว่านายจะได้เธอกลับไป เคทเธอลีนต้องอยู่กับฉัน"

'แก!'ไอแซคคำรามลั่นป่า

"ใจเย็นเพื่อน ฉันให้เวลานายคิดสามวัน ถ้านายยอมให้พื้นที่ป่าในซีแอตเทิลและทุกคนในฝูงเซนเชสยอมมาเป็น

สมาชิกฝูงของฉัน ฉันจะคืนเคทเธอลีนให้นาย"

'ถ้าไม่ล่ะ?'

"นอกจากสงครามที่จะเกิดขึ้น...ฉันจะมาร์คเคทเธอลีนทับรอยมาร์คนาย"

'ไอ้ชั่ว!'ด้วยความโมโหส่งผลให้ไอแซคพุ่งเข้าไปในวงล้อมก่อนที่ผงวูฟเบนจะทำพิษต่อร่างกายของเขาอีกครั้ง ไอแซคพยายามฝ่าเข้าไปแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ผล

"อย่าฝืนเลยไอแซค ฉันยังให้โอกาสนายทั้งๆที่นายฆ่าพ่อฉันอย่างเลือดเย็น ฉันแค่ต้องการทำตามที่พ่อหวังไว้ในการ

MATEWhere stories live. Discover now