ATA nın ve askerlerinin büstü vardı girişte.. Dikkat! diye bağırılır selam durularak gecilirdi.. Aslında bu binevi ceddine saygıydı. Zaten mektebin her zerresi ceddine saygıdan geçiyordu! Harbiyeli sabah 6 da uyandırdı (yaşıtları öğrenci evlerinde daha yeni uyumaya başlamışken) güne dinç başlamak için spor yapardı.. Sonra bir duş birde kahvaltı.. Ve Harbiyeli derse girer ders 15.00 da biter. Bitti mi gün? Tabiki bitmedi Harbiyelim kolay mi subay olmak! Hemen elbiseler değiştirildi karateye tekvandoya gidildi. Sonra gece bi etüt yapıldı.. Harbiyeli odasına çekildi. Yaşıtları telefonla hayat sürerken harbiyeli yatağına geçip gizli gizli sevgilisine bi günü özetledi.. Birsürü özür diledi birsürü dil döktü çünkü sevgilisi harbiyelinin zamanının olmadığını bilmiyordu ve delice kavga ettiler.. Bir ses geldi! "Beyler komutan geliyor" Harbiyeli kapatmam lazım dedi ama sevgilisi onu yine anlamadı.. Benimle ilgilenmiyosun dedi. Ama vakti yoktu bu yüreği buruk insanın.. Boşuna uğraşma Harbiyelim o sevgilin hiç anlamayacak seni. Aslinda sen telefonu kapatırken haftasonu ceza almayayimda sevgilimi göreyim diye kapatiyorsun ama sevgilin asla anlamayacak seni çünkü o seni normal bir erkek sanıyor oysa ki sen ASKER sin!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
