De "13" kinderen(#3)

Hoofdstuk 12

'Dus je vertrouwt haar?!' riep Julie verbaasd in het gezicht van haar nicht. 'Na wat haar vader ons heeft aangedaan?! Na wat hij Oc en mij geeft aangedaan?!'.'Inderdaad, haar vader' herhaalde June.'Ik heb haar opgezocht op magica(soort internet) en ze heeft geen strafblad, ze heeft nog nooit iets fout gedaan'.'Nog niet' zei Oc kwaad.'Sinds wanneer stemmen we niet meer over de beslissingen van de groep?'. June zuchtte en rolde met haar ogen.'Oké, wie is er tegen?'. Iedereen stak zijn hand op.'Komaan jongens' klaagde June.'Jij hebt haar gisteren nog aangevallen!' riep André.'Maar toen kende ik haar verhaal nog niet!' riep June.'Ze is een half-mens, ze is praktisch 1 van ons!'.'Één van ons?!' riep Sam.'Één van ons?! Dat kind is het nageslacht van een monster!'.'Sam heeft gelijk June' zei August en keek haar aan.'Hoe weten we zeker dat we haar kunnen vertrouwen?'.'Zoals ze zelf zei, als ze ons iets wou aandoen had ze het al gedaan' zei June.'Ze kwam me tegen helemaal alleen in de toiletten, ze had me makkelijk zwaar kunnen verwonden voor iemand het zou merken'.'Daar heb je een punt...' zuchtte Febe.'Misschien is dit wel gewoon deel van haar plan' zei Niels. 'Misschien wil ze ons alleen maar misleiden'.'Of misschien is ze helemaal niet zoals haar vader' zei June.'Ik vind dat we haar een kans moeten geven'. 'Je hebt gelijk' zei August.'Iedereen verdient een kans'. June lachte en Febe kreeg een roze waas in haar ogen. '1-0' zei ze stil. Sam gromde.'Oké, we doen het'.'Mooi' lachte June.'Want ik heb haar onze namen al verteld'.'Wat?!' riep Julie.'Ik zie jullie straks' lachte ze en liep weg.'Aerg, ze had dit al geplant...' gromde Oc.'Ongelofelijk...'.'Wat je zegt' zei Jana.'Maar ja, ze is onze leider, zij heeft het laatste woord...'. Iedereen zuchtte en ging langzaam weer naar huis.'Ze zal leren dat ze niet zomaar zonder ons zo'n beslissingen kan nemen' snauwde Julie in zichzelf en ging als laatste naar huis.

'Blacky wacht!'. Ik draaide me verward om en zag June op me aflopen.'Oh, hey' zei ik.'Ik heb met hen gesproken' zuchtte ze nog wat nahijgend van het lopen.'Laat me raden, nee?' vroeg ik. 'Het is niet erg hoor, ik begrijp het wel'. 'We gaan je een kans geven' zei June. Mijn ogen gingen weid open.'E-echt waar?'.'Jep' lachte ze.'Je word morgen verwacht op de cirkel, koningin Amelia wil je dan ook even spreken'.'D-de koningin?' vroeg ik verbaasd.'Het komt wel in orde' lachte June.'Maar ik moet nu terug, ik zie je morgen'.'Ja, tot morgen' zei ik en keek haar na. Ze wouden me een kans geven... Dit was geweldig! Ik draaide me lachend om en rende naar huis.'Mam! Je raad nooit wat er vandaag gebeurt is!' riep ik en sloeg de deur dicht.'Laat me eens denken' lachte een zware stem en ik voelde handen op mijn schouders. 'Heb je me gemist Blacky?' vroeg hij lachend en knuffelde me.'Laat me los' zei ik kwaad en trok me uit zijn greep. 'Oh komop kindje' lachte hij.'Mag een vader zijn dochter geen knuffel meer geven?'